Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | obligatoryjny | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
wykład |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | 3 | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | 30 | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | 30h - bieżące przygotowanie do zajęć, 30h - przygotowanie do egzaminu | ||||||
Wymagania wstępne |
zaliczony I rok studiów oraz znajomość podstawowych faktów na temat sztuki polskiej XX wieku |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Wykład dotyczy historii sztuki polskiej od rewolucji Solidarności, przez stan wojenny, odwilż końca lat 80., w końcu transformację ustrojową. Wykład, poza przybliżeniem kluczowych twórców i twórczyń, dzieł, wystaw i tendencji, kładzie też silny nacisk na tło społeczno-polityczno-ekonomiczne, mające wpływ na funkcjonowanie sztuki w przestrzeni społecznej, zmieniające się społeczne/polityczne funkcje sztuki, jej społeczną recepcję, materialne podstawy twórczości (mecenat, rynek) itp. Opisowi, analizie i interpretacji podlegać będą przede wszystkim poszczególne dzieła, tendencje i postawy artystyczne, ale wspomniane zostaną także strategie instytucjonalne czy dyskursy publiczne wokół sztuki. Celem zajęć jest więc ukazanie poszczególnych zjawisk artystycznych wspominanego okresu w ich możliwie szerokim kontekście. Ponadto jest nim także dostarczenie osobom studiującym kategorii i pojęć niezbędnych do interpretacji i opisu prezentowanych dzieł oraz do ich umiejscowienia w kontekście pozaartystycznym (politycznym, ekonomicznym, społecznym). Zajęcia stanowią podstawę do dalszego, pogłębionego studiowania szczegółowych zagadnień z zakresu sztuki polskiej przełomu XX i XXI wieku. TREŚCI PROGRAMOWE ZAJĘCIA 1: przełom lat 70. i 80., wyczerpywanie się paradygmatu neoawangardowego, powstanie Solidarności, zmiana pokoleniowa (Łódź Kaliska - początki, wystawa "Polaków portret własny", wystawa "Konstrukcja w procesie", Pomnik Poległych Stoczniowców); ZAJĘCIA 2: stan wojenny (1981-1983) i "normalizacja" (1983-1986)": zmiana organizacji życia artystycznego, bojkot, sztuka przykościelna; ZAJĘCIA 3: lata 80. - dekada nowego malarstwa: nowa ekspresja i inni (Gruppa, Leon Tarasewicz i in.); nowy dynamika instytucjonalna: wystawa "Ekspresja lat 80.", wystawa "Co słychać" (próby urynkowienia nowej ekspresji), wystawa "Świeżo malowane", wystawa "Arsenał 88" (państwowa odpowiedź na młodą sztukę); polityka kulturalna 1986-1989; ZAJĘCIA 4, 5: Kultura Zrzuty: Strych, Łódź Kaliska, Jacek Kryszkowski, Jerzy Truszkowski, Zbigniew Libera, Zbyszko Trzeciakowski ZAJĘCIA 6: Koło Klipsa, Neue Bieriemiennost, Wyspa Spichrzów/Grzegorz Klaman, Totart ZAJĘCIA 7: młodzi przeciwko komunizmowi i Okrągłemu Stołowi: Pomarańczowa Alternatywa, Galeria Działań Maniakalnych, Wspólnota Leeeżeć; ZAJĘCIA 8: sytuacja instytucjonalna tuż po 1989 roku: "nowe" instytucje (Zachęta i CSW), dyskusje wokół rynku sztuki, konsekracja sztuki przykościelnej i nowej ekspresji; rozliczenia i poszukiwania nowego paradygmatu: wystawy "Raj utracony", "Baknuin w Dreźnie", "Perseweracja mistyczna i róża"; nowy dyskurs wokół sztuki ("Magazyn Sztuki") ZAJĘCIA 9: pracownia Grzegorza Kowalskiego (metoda dydaktyczna, ćwiczenia, tradycja); "Piramida zwierząt" Katarzyny Kozyry (1993): nowy idiom artystyczny i reakcje społeczne ZAJĘCIA 10: lata 90. i początek lat 2000: Roman Stańczak i Paweł Althamer: transformacja przenicowana, mistycyzm, wspólnota ZAJĘCIA 11: lata 90. i początek lat 2000: Artur Żmijewski, Katarzyna Kozyra: ciało, władza, historia ZAJĘCIA 12: magiczne lata 90.: ezoteryka, New Age, nowa duchowość: Paweł Kwiek, Zbigniew Libera (1988-1992), Marek Rogulski, Ewa Ciepielewska, Alicja Żebrowska i in. ZAJĘCIA 13–14: nowa wizualność transformacji; krytyka ekonomicznych podstaw transformacji; konsumpcjonizm: Grupa Ładnie, Przemysław Kwiek, Jacek Markiewicz, Luxus, Kijewski i Kocur, Zbigniew Libera ZAJĘCIA 15: nowa ironia: Cezary Bodzianowski, Piotr Uklański, Azorro, Jarosław Fliciński, Julita Wójcik i in.
|
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
metoda zaliczenia: egzamin pisemny kryteria oceny: znajomość materiału przerabianego na zajęciach oraz literatury obowiązkowej |
||||||
Wymagania końcowe |
obecność, zaliczony egzamin pisemny |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
Dąbrowski J., Cenzura w sztuce polskiej po 1989 roku. Artyści, sztuka i polityka, tom 2, Fundacja Kultura Miejsca, Warszawa 2014, podrozdział 2.3.2 "Piramida zwierząt" M. Kościelniak, Egoiści. Trzecia droga w kulturze polskiej lat 80., Warszawa 2018, s. 67–76 J. Banasiak, Proteuszowe czasy. Rozpad państwowego systemu sztuki 1982–1993, Warszawa 2020, s. 205–212, rozdziały 4 i 7 Magda Szcześniak, Sztuka bez klasy? Uwagi o badaniu polskiej sztuki czasu transformacji, w: Założenia przedwstępne w badaniach nad polskiej sztuki najnowszej. I Seminarium Dłużewskie. 6–8 lutego 2014, red. J. Banasiak, Fundacja Kultura Miejsca, Warszawa 2014 W. Włodarczyk, Sztuka XX i początku XXI wieku. Sztuka polska 7, Arkady, Warszawa 2023, 261–274 Sienkiewicz K., Kowalnia, w: Kowalnia 1985-2015, Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach, Katowice 2015 Dominik Kuryłek, Ewa Tatar, „Teraz jest teraz”. Artyści i gdańska Wyspa Spichrzów, w: Odrzucone dziedzictwo. O sztuce polskiej lat 80., s. 174–188, https://artmuseum.pl/public/upload/files/Odrzucone_dziedzictwo.pdf
|
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
K. Redzisz, K. Sienkiewicz, Świadomość Neue Bieriemiennost, Warszawa 2013 Kowalczyk I., Podróż do przeszłości: interpretacje najnowszej historii w polskiej sztuce krytycznej, Warszawa 2011 Markowska A., Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 roku, Toruń 2012 Agresywna niewinność. Historia grupy Luxus, red. A. Mituś, BWA Wrocław Galerie Sztuki Współczesnej, Wrocław 2014 Nowe zjawiska w sztuce polskiej po 2000, opr. zbior., wydanie 2 uzupełnione, Warszawa 2008 Żmijewski. Przewodnik Krytyki Politycznej, opr. zbior., Warszawa 2012 Co słychać?, kat. wyst., red. M. Sitkowska, Warszawa 1990 + katalogi wystaw Piotrowski P., Znaczenia modernizmu. W stronę historii sztuki polskiej po 1945 r., Poznań: REBIS, 1999 Andrzej Szczerski, Transformacja. Sztuka w Europie Środkowo-Wschodniej po 1989 roku, WUJ, Kraków 2018 Piotrowski P., Agorafilia. Sztuka i demokracja w postkomunistycznej Europie, Poznań 2010 Dorota Michalska, Rzeźby zdegradowane. Twórczość Romana Stańczaka wobec transformacji ustrojowej po 1989 roku, http://miejsce.asp.waw.pl/rzezby-zdegradowane-2/ Wiktoria Kozioł, Kosmici, czyli my. Filozofia Nowej Ery jako trop interpretacyjny twórczości Pawła Althamera ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji Carla Gustava Junga, http://miejsce.asp.waw.pl/kosmici-czyli-my-3/ Konrad Schiller, Nowa fala w Zielonej Górze Biennale Sztuki Nowej 1985–1996. Zarys wydarzeń, http://miejsce.asp.waw.pl/nowa-fala-w-zielonej-gorze-3/
|
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Badania Artystyczne s.5 | o | 30 | 3 |
w. 30h |
w.
[egz.] |