konwersatorium (dialog dydaktyczny, dyskusja, korekty), projekt indywidualny, projekt zbiorowy.

Zaliczony pozytywnie obowiązkowy przegląd komisyjny po pierwszym roku studiów oraz zdany egzamin.

Studenci po ukończeniu zajęć z technik i technologii malarstwa ściennego na 6-letnich stacjonarnych studiach jednolitych (8 semestrów) powinni być przygotowani do zespołowej oraz samodzielnej pracy. Umieć rozpoznać ,nazwać i określić zastosowane rozwiązania konstrukcyjne ,technikę ich wykonania i zastosowane technologie oraz wykonać malowidła i dekoracje ścienne w różnych technikach stosowanych w różnych okresach stylowych w sztuce. Temu służą ćwiczenia i wykłady, na których przekazywana jest wiedza o technikach i technologii malowideł ściennych oraz metodach badawczych identyfikujących rodzaj techniki oraz czas powstania polichromii w obiekcie zabytkowym. Ćwiczenia uczą wykorzystać tę wiedzę w konserwacji malowideł zabytkowych między innymi do wykonania rekonstrukcji i aranżacji wnętrz o różnym stopniu zachowania substancji zabytkowej.

· Przekazanie studentowi wiedzy teoretycznej z zakresu historycznego rozwoju technik dekoracji ściennych.

· Przekazanie studentowi wiedzy z zakresu materiałów oraz sposobu ich użycia do wykonania poszczególnych technik.

· Nauczenie umiejętności praktycznych – manualnych czynności potrzebnych do wykonania ćwiczeń z techniki malarstwa monumentalnego.

· Przygotowanie do zespołowej oraz samodzielnej pracy.

· Wykonanie malowideł i dekoracji ściennych w różnych technikach stosowanych w różnych okresach stylowych w sztuce.

· Przekazywanie wiedzy o technikach i technologii malowideł ściennych oraz metodach badawczych identyfikujących rodzaj techniki oraz czas powstania polichromii w obiekcie zabytkowym.

· Wykorzystanie wiedzy z dziedziny technik i technologii wykonania dekoracji ściennych w konserwacji obiektów zabytkowych między innymi do wykonania rekonstrukcji.

Ćwiczenia oceniane są na podstawie przebiegu i rezultatu prac a także zaangażowania studenta w wykonanie ćwiczenia. Oceniany jest projekt (barwny karton w skali 1:1) – 20% końcowej oceny, prawidłowość wykonania poszczególnych etapów powstawania dekoracji ściennej (np. rysunek wstępny, podmalowanie itp.) oraz końcowy efekt estetyczny– 70% końcowej oceny oraz kreatywność w trakcie zajęć - 10% końcowej oceny.

W ciągu semestru na zajęciach kierunkowych dopuszczalne są trzy nieobecności, zarówno usprawiedliwione, jak i nieusprawiedliwione, pozwalające zaliczyć przedmiot kierunkowy, co stanowi 10% zajęć w semestrze. Sumowane są spóźnienia (spóźnienie rozumiane jest jako przyjście na zajęcia maksymalnie 15 minut po czasie ich rozpoczęcia) i mają one wpływ na liczbę nieobecności studenta – są do tych nieobecności dodawane.

Student ma obowiązek skonsultować się z prowadzącym zajęcia w sprawie ustalenia możliwości wyrównania zaległości. Prowadzący zajęcia (kierownik pracowni) decyduje o możliwości, zakresie, sposobie i terminie wyrównania zaległości powstałych wskutek nieobecności studenta na zajęciach. Prowadzący zajęcia nie gwarantuje możliwości odpracowania nieobecności, jeżeli musiałoby się ono odbyć poza przewidzianą siatką zajęć.

Wszystkie nieobecności powyżej trzech wynikające z przyczyn losowych lub chorobowych powinny być rozpatrywane przez Prodziekana ds. studenckich.

Student, który nie wyrównał zaległości, nie może uzyskać zaliczenia przedmiotu.

Frekwencja wpływa na końcową ocenę semestralną – jest jedną ze składowych oceny semestralnej.

Na obniżenie oceny końcowej może wpłynąć zniszczenie innych znajdujących się w pracowni prac studenckich. Studenci w trakcie zajęć są zobowiązani do odpowiedniego zabezpieczenia prac znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie wykonywanego przez nich ćwiczenia oraz do zachowania ostrożności przy pracy i obchodzenia się z szacunkiem do prac innych studentów.

Skala ocen według obowiązującej na Wydziale od 2 do 5.

Obecność na zajęciach.

Wykonanie ćwiczeń z technik malarstwa ściennego i dekoracji ściennych (tempera, technika wapienna).

1.      Cennini C., Rzecz o malarstwie, przekład Tyszkiewicz S., Ossolineum, Wrocław 1955

2.      Dionizjusz z Furny, Hermeneia, przekład Kania I., Wyd. Uniwersytetu Jagielońskiego, Kraków 2003

3.      Mora P., Mora L., Philppot P. Conservation of Wall Paintings,  Butterworths 1984

4.      Sawicki T., Techniki zachodnioeuropejskiego malarstwa ściennego w XIX w., skrypt nr 16, ASP w Warszawie, 2002

5.      Sawicki T., Włoska technika a bianco di calce na przykładzie bielańskich fresków Michelangelo Palloniego, Ochrona Zabytków, nr 3, 1997, s. 239 - 249

6.      Stawicki S., Technika ściennych malowideł bizantyjsko- ruskich w: Ochrona Zabytków 1970 R.23 nr 4; 1971 R.24 nr 1

7.      Ślesiński W., Techniki malarskie - spoiwa mineralne,1983

8.      Ślesiński W. Techniki malarskie - spoiwa organiczne,1984

9.      Teofil Prezbiter, Diversarum Artium Schedula, przekład i opracowanie Kobielus S., Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 1998

10.   Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, przekład Kumaniecki K., Prószyński i S-ka, Warszawa 1999

1.      Dobrowolski W., Malarstwo etruskie, PIW, Warszawa 1979

2.      Hopliński J. Farby i spoiwa malarskie. Wrocław 1959, 1990

3.      Lipińska J., Historia rzeźby, reliefu i malarstwa starożytnego Egiptu, Wydawnictwa UW 1978

4.      Nowicka M., Malarstwo antyczne – zarys, Ossolineum, Wrocław 1985

5.      Sadurska A., Archeologia Starożytnego Rzymu – od epoki królów do schyłku republiki, PWN, Warszawa 1975, Archeologia Starożytnego Rzymu – okres cesarstw, PWN, Warszawa 1980

6.     Sawicki T., Malowane kościoły Północnej Mołdawii, Biuletyn Informacyjny Konserwatorów Dzieł Sztuki, vol. 7, No 1 – 2 /24 – 25/, 1996

7.     Sawicki T., Upadek techniki buon fresco w XIX w, Ochrona Zabytków, nr 4, 1994

8.     Slansky B. Technika malarska. T. 1. Wrocław 1960

9.      Stawicki S., Techniczne i technologiczne problemy ściennych malowideł bizantyńsko-ruskich w kościele zamkowym w Lublinie, w: Kaplica Trójcy Świętej na zamku w Lublinie, materiały sesji zorganizowanej w Muzeum Lubelskim 24 – 26 kwietnia 1997 roku, Muzeum Lubelskie w Lublinie 1999

10.   Ślesiński W.. Warsztat artysty malarza z pierwszej połowy XIX wieku w: Ochrona Zabytków 1969 b.r. 4 s. 257 - 263