Typ przedmiotu
|
KK - obowiązkowy
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Wykłady związane z wykonywaną konserwacją, praca pisemna.
|
Język wykładowy
|
polski;
|
Liczba punktów ECTS:
|
2
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
15
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
Zapoznanie się z obowiązującą literaturą - 10 godzin/sem.
Przygotowanie się do kolokwium - 10 godzin/sem.
Przygotowanie się do egzaminu ustnego - 15 godzin/sem.
|
Wymagania wstępne
|
nie ma wymagań wstępnych
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
1. Przekazanie studentowi wiedzy teoretycznej dotyczącej szeroko rozumianych zagadnień konserwatorskich.
2. Wypracowanie umiejętności posługiwania się literaturą źródłową oraz formułowania myśli i prezentacji wybranych zagadnień w obszarze konserwacji malarstwa ściennego.
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Wiedza nabyta na wykładach, sprawdzana jest i oceniana na podstawie pisemnych kolokwiów i egzaminu ustnego.
|
Wymagania końcowe
|
Zaliczenie kolokwium dopuszczającego do egzaminu ustnego.
Złożenie egzaminu ustnego.
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
1. Jakubowski P., Fizyko-chemiczne metody oczyszczenia malowideł ściennych, Ochrona Zabytków, 1997, nr 3, s. 250-255. 2. Jakubowski P., Mechaniczne metody oczyszczania malowideł ściennych, Ochrona Zabytków, 2003, nr 1-2, s. 89-92. 3. Jakubowski P., Naleciałości na malowidłach ściennych i ich usuwanie, Ochrona Zabytków, 2000, nr 1, s. 64-68. 4. Jakubowski P., Substancje obce uniemożliwiające odbiór dzieła plastycznego w malarstwie ściennym, Ochrona Zabytków, 1998, nr 4, s. 378-385. 5. Stawicki S., Utrwalanie warstwy malarskiej, Skrypty dydaktyczne ASP w Warszawie, Warszawa 1992. 6. Żenczykowski W., Budownictwo ogólne, tom I, rozdział 2 i 4, Warszawa. 7. Ostaszewska M., Aranżacja – rekonstrukcja – ekspozycja. Próba uściślenia pojęć, [w:] Drogi współczesnej konserwacji, Aranżacja – Ekspozycja – Rekonstrukcja, Studia i materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie 2000, Tom IX, część 2, s. 28-37. 8. Stawicki S., Rekonstrukcja malowideł ściennych – próba definicji podziału i oceny wartości, [w:] Drogi współczesnej konserwacji, Aranżacja – Ekspozycja – Rekonstrukcja, Studia i materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie 2000, Tom IX, część 2, s. 56-65. 9. Stec M., Projektowanie konserwatorskie – jako droga do lepszego porozumienia między konserwatorem a zleceniodawcą, Biuletyn informacyjny Konserwatorów Dzieł Sztuki 2003, nr 3-4, s. 8-9.
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
1. Ciabach J., Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Toruń 1998. 2. Dąbrowski K., Wpływ warunków lokalnych na stan i zachowanie się malowideł ściennych oraz trwałość zabiegów konserwatorskich, Skrypty dydaktyczne ASP w Warszawie, Warszawa 1985. 3. Jakubowski P., Rozwiązania konserwatorsko-aranżacyjne wnętrza kościoła św. Anny w Różanie na tle estetyki neogotyckich obiektów sakralnych na Mazowszu, Warszawa 2008. 4. Jakubowski P., Problemy konserwatorsko-aranżacyjne na przykładzie autorskich rozwiązań plastycznych we wnętrzach XIX-XX wiecznych budowli sakralnych na Mazowszu, [w:] Initium sapientiae humilitas, Studia ofiarowane Profesorowi Jakubowi Pokorze z okazji 70. urodzin, Warszawa 2015, s. 626-635. 5. Kosakowski E., Projektowanie konserwatorskie, [w:] Drogi współczesnej konserwacji, Aranżacja – Ekspozycja – Rekonstrukcja, Studia i materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie 2000, Tom IX, część 2, s. 76-80. 6. Kosakowski E., Problemy ekspozycji malowideł ściennych w prezbiterium kościoła p.w. Nawiedzenia NMP w Smogorzowie, Rocznik mazowieckiego konserwatora zabytków 2006, nr 1, s. 93-102. 7. Kornecki M., Granice interwencji i aranżacji konserwatorskiej, Ochrona Zabytków 1976, nr 4, s. 298-305. 8. Ostaszewska M., Aranżacja – rekonstrukcja – ekspozycja. Próba uściślenia pojęć, [w:] Drogi współczesnej konserwacji, Aranżacja – Ekspozycja – Rekonstrukcja, Studia i materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie 2000, Tom IX, część 2, s. 28-37.
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
K-W04 złożoną budowę jednostkowego dzieła sztuki w kontekście struktury materialnej, formy artystycznej, przekazu ideowego, funkcji, uwarunkowań historycznych. K-W05 przyczyny i rodzaje zniszczeń powstających w materii dzieł sztuki, zasady postawienia prawidłowej diagnozy stanu zachowania oraz opracowania projektu konserwacji i restauracji, zasady i rodzaje dokumentowania dzieła przed, w trakcie i po konserwacji. K-W06 zasady doboru właściwych środków i metod konserwatorskich, zasady ich wykorzystania w danej sytuacji z uwzględnieniem możliwych zagrożeń dla konserwowanego dzieła. K-W07 zagadnienia dotyczące restauracji w tym możliwych rozwiązań estetycznych i aranżacyjnych konserwowanego dzieła w zależności od zakresu zachowania warstw oryginalnych, jego funkcji i przeznaczenia. K-W08 zasady bezpiecznego eksponowania, przechowywania, transportowania dzieł sztuki i zabytków oraz zasady prewencji konserwatorskiej.
|
K-U04 zinterpretować i opisać konserwowane dzieło sztuki pod względem historycznym, stylistycznym, ikonograficznym, budowy technologicznej i techniki wykonania wykorzystując własną wiedzę, literaturę przedmiotu, dostępne źródła, wyniki badań specjalistycznych. K-U05 przedstawić spójny projekt prac przy konserwowanym obiekcie uwzględniający jego historię, stylistykę, ikonografię, budowę technologiczną, technikę wykonania, rodzaje i zakres zniszczeń, funkcję, użycie właściwych materiałów i metod konserwatorskich, uzasadnienie usunięcia bądź pozostawienia późniejszych przekształceń, zakres i rodzaj interwencji restauratorskich.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
kolokwium pisemne, egzamin ustny
|
wypowiedź ustna na egzaminie
|
|
|
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |