Katalog ECTS

Konserwacja i restauracja malarstwa na podłożach ruchomych - teoria

Pedagog: dr hab. Anna Potocka
Asystent/ci: dr Katarzyna Górecka-Ruszel, mgr Łucja Nowak-Wróblewska

Pole Opis
Typ przedmiotu Kierunkowy
Metody dydaktyczne (forma zajęć)

Wykłady, konwersatorium w formie stacjonarnej organizowane w małych grupach i/lub on-line

Język wykładowy polski;
Liczba punktów ECTS: -brak-
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim -brak-
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) -brak-
Wymagania wstępne

Zaliczenie II roku studiów magisterskich.

Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

Przekazanie wiedzy dotyczącej problematyki konserwacji i restauracji malarstwa sztalugowego na podłożu płóciennym w zakresie:


- zastosowanie nowoczesnej aparatury i metod badawczych w procesie analizy dzieła sztuki


- budowy technicznej i technologicznej dzieła sztuki


- diagnostyki i analizy przyczyn i rodzajów zniszczeń obrazów sztalugowych (podobrazie, warstwa zaprawy, warstwa malarska, werniks)


- metodyki konserwacji w zakresie lokalnego wzmacniania obrazów sztalugowych


-- metodyki konserwacji w zakresie strukturalnego wzmacniania obrazów sztalugowych (środki i materiały – spoiwa syntetyczne, tkaniny syntetyczne, międzywarstwy)


- metodyki konserwacji w zakresie oczyszczania obrazów sztalugowych (brud, patyna)

 

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

Ocena poziomu wiedzy dotyczącej treści programowych przedmiotu, wynikająca ze średniej ocen z kolokwiów cząstkowych wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów. Brak zaliczenia wszystkich kolokwiów skutkuje brakiem zaliczenia semestru.

Wymagania końcowe

Zaliczenie ze stopniem z zakresu podanego w treściach kształcenia.

Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

1. C. Brandi, Teoria del Restauro, Rzym 1963, wyd. pol. Teoria Restauracji,
ed. I. Szmelter, tłum. M. Kijanko, Warszawa 2006.


2. K. Nicolaus, The Restoration of Paintings, Cologne 1999.


3. G. Korpal , Autor – dzieło sztuki – konserwator – odbiorca, Studia i Materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, vol. XIII, Kraków 2004.


4. A. Kulesza, Rozwój krosien malarskich w XIX wieku i ich wpływ na stan zachowania obrazów, „Ochrona Zabytków”, nr 1, 1996, s.375-394.


5. A.D. Potocka, Dublowanie jedwabnych obiektów zabytkowych na podłoża syntetyczne z użyciem klejów akrylowych, ASP, Warszawa 2002.


6. B. J. Rouba, Budowa techniczna obrazów XIX wiecznych malowideł malowanych na handlowych podobraziach płóciennych i problematyka ich konserwacji, Toruń 1986.


7. B.J. Rouba, Podobrazia płócienne, w procesie konserwacji, Toruń 2000.


8. I. Szmelter, Problemy dublowania obrazów na podłożu płóciennym, ASP, Zeszyty Naukowe 1/32/1992.


9. Wł. Ślesiński, Konserwacja zabytków sztuki, T.I, Arkady, Warszawa 1989.


10. A. Timar - Balazsy, D. Eastop, Chemical Principles of Textile Conservation, Butterworth Heinemann, Oxford etc. 1999.

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

1. M.W. Ballard, How backing work: The effect of textile properties on appearance. Lining and Backing, UKIC, London 1995.


2. Problemy dublowania obrazów na płótnie, praca zbiorowa pod red. M. Roznerskiej i J. Arszyńskiej, Toruń 2005.


3. W. Kurpik, Konserwator wobec dzieła sztuki, ASP, Warszawa 2015.


4. Z. Rozłucka, M. Roznerska, J. Arszyńska, Mikroskopia fluorescencyjna, zastosowanie w badaniu budowy i procesów konserwacji malarstwa sztalugowego, Toruń 2000,
s. 46-83.


5. I. Szmelter, Metody i środki konserwacji rozdarć i ubytków podobrazia płóciennego, „Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo”, BMiOZ 1986, T.LXXXI, seria B, s. 134-146.


6. L. Tymińska, Uzupełnianie ubytków w podobraziach płóciennych obrazów sztalugowych – poszukiwanie nowych rozwiązań, (w:) Studenci o konserwacji,
T. III Toruń 2001, s. 207-228.


7. J. Wyszyńska, Metody dublowania w procesie konserwacji malowideł sztalugowych na płótnie, Studia i materiały, Kraków 2003, t. XII.

Przedmiotowe efekty uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje

Wiedza: absolwent zna i rozumie

KW_04 złożoną budowę jednostkowego dzieła sztuki w kontekście struktury materialnej, formy artystycznej, przekazu ideowego, funkcji, uwarunkowań historycznych.

KW_05 przyczyny i rodzaje zniszczeń powstających w materii dzieł sztuki, zasady postawienia prawidłowej diagnozy stanu zachowania oraz opracowania projektu konserwacji i restauracji, zasady i rodzaje dokumentowania dzieła przed, w trakcie i po konserwacji.

KW_06 zasady doboru właściwych środków i metod konserwatorskich, zasady ich wykorzystania w danej sytuacji z uwzględnieniem możliwych zagrożeń dla konserwowanego dzieła.

Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do

KK_03 wypowiadania się w formie słownej i pisemnej na tematy związane ze sztuką, wystąpień publicznych, dyskusji, przygotowania prezentacji z zakresu ochrony i konserwacji dzieł sztuki.

Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje
-brak-
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.


Lista studiów

studia status czas[h] ECTS forma zaliczenie
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja malarstwa i rzeźby polichromowanej s.5 o 15 2 w. 15h
w. [egz.]


Semestr 2024/25-Z (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.26406