Typ przedmiotu
|
kierunkowy uzupełniający
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
2 godz. wykładów w trybie stacjonarnym /tydz.
Suma 30 godz./semestr.
Każda godzina jest godziną dydaktyczną czyli 45 min.
|
Język wykładowy
|
polski;
|
Liczba punktów ECTS:
|
2 punkt ECTS gdzie 30 godz. kontaktowych + 20 godz. samodzielnej pracy studenta.
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
Udział w wykładach - 30h
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
Praca własna - 20h
|
Wymagania wstępne
|
Znajomość podstaw chemii nieorganicznej.
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
• Opanowanie umiejętności rozpoznawania minerałów i skał. • Definiowanie wietrzenia fizycznego, mechanicznego i chemicznego skał. • Opisywanie stref zniszczeń. • Nabycie umiejętności opisywania własności technicznych skał: ciężaru właściwego i objętościowego, porowatości, szczelności, nasiąkliwości, mrozoodporności.
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
• Ocena dyskusji na temat problemów związanych z tematyką wykładu; • Ocena odpowiedzi ustnych na temat wymienionych problemów podczas zapytań;
• Egzamin końcowy praktyczny polegający na rozpoznaniu okazów minerałów i podaniu ich nazwy + wzoru chemicznego; rozpoznaniu okazów skał i zaklasyfikowaniu ich do odpowiednich grup. Znajomość wykorzystania danych skał w architekturze i budownictwie.
|
Wymagania końcowe
|
Pozytywnie zdany egzamin z praktycznych elementów.
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
• Geochemia. Polański, Smulikowski K. Wyd. Geologiczne, Warszawa, 1969 rok. • Geologia dynamiczna. Książkiewicz M. Wyd. Geologiczne, 1972 rok. • Przewodnik do ćwiczeń z geologii dynamicznej . Praca zbiorowa pod redakcją Piotra Roniewicza, Polska Agencja Ekologiczna S.A., Warszawa, 1999 rok.
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
• Metody badań minerałów i skał. Wyd. Geologiczne Warszawa 1988 rok. • Ilustrowany słownik skał i minerałów. Jerzy Żaba. Videograf II Sp. z.o.o. Katowice 2003 rok. • Wielka encyklopedia minerałów. R. Duda, Lubos Rejl. Elipsa 2. Warszawa 1994 rok. • Petrografia skał osadowych. Maria Turnau – Morawska. Wyd. Geologiczne 1954 rok. • Paleontologia. Maria Wiśniewska- Żelichowska. Wyd. Geologiczne Warszawa 1966 rok. • Słownik petrograficzny. Wacław Ryka, Anna Maliszewska. Wyd. Geologiczne Warszawa 1991 rok. • Petrologia skał metamorficznych. K Kozłowski, Jerzy Żaba, Ferry Fediuk. Uniwersytet Śląski 1986 rok. • Mineralogia szczegółowa . Andrzej Bolewski. Wyd. Geologiczne1982 rok. • Petrografia. Andrzej Bolewski, Włodzimierz Parachowiak. Wyd. Geologiczne Warszawa 1988 rok. • Badanie jakości materiałów budowlanych. Wyd. Uczelniane 1978 rok. Politechnika Lubelska.
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
• Rozpoznawania minerałów i skał. • Charakterystyka wietrzenia fizycznego, mechanicznego i chemicznego skał. • Definiowanie i opisywanie stref zniszczeń. • Definiowanie i opisywanie własności technicznych: ciężaru właściwego i objętościowego, porowatości, szczelności, nasiąkliwości, mrozoodporności.
KW_02
KW_03
https://wkirds.asp.waw.pl/wydzialowa-komisja-ds-jakosci-ksztalcenia/
|
• Analizowanie i obserwacje makroskopowe skał i minerałów. • Interpretacja dokonanych obserwacji. • Wyszukiwanie odpowiednich składników skał. • Obserwowanie i interpretacja zachodzących zmian wietrzeniowych. • Sporządzania oceny stanu zachowania obiektu. • Prezentowania poczynionych obserwacji.
KU_02
https://wkirds.asp.waw.pl/wydzialowa-komisja-ds-jakosci-ksztalcenia/
|
• Dbanie o prawidłową ocenę podatności na wietrzenie skał i minerałów. • Logiczne i dedukcyjne myślenie w toku postępowania identyfikującego skały i minerały oraz nawarstwienia.
KK_03
https://wkirds.asp.waw.pl/wydzialowa-komisja-ds-jakosci-ksztalcenia/
|
|
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
• Ocena dyskusji na temat problemów związanych ze tematyką wykładu; • Ocena odpowiedzi ustnych na temat wymienionych problemów podczas zapytań;
• Egzamin końcowy praktyczny polegający na rozpoznaniu okazów minerałów i podaniu ich nazwy + wzoru chemicznego; rozpoznaniu okazów skał i zaklasyfikowaniu ich do odpowiednich grup. Znajomość wykorzystania danych skał w architekturze i budownictwie.
|
Wykorzystanie nabytej wiedzy w dalszym toku studiów oraz podczas prac konserwatorskich nad obiektami
|
Wykorzystanie nabytej wiedzy w dalszym toku studiów oraz podczas prac konserwatorskich nad obiektami
|
|
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |