Wykłady, konwersatorium, relacja uczeń-mistrz.

Zaliczony III rok studiów magisterskich.

Przekazanie wiedzy dotyczące konserwacji i restauracji rzeźby kamiennej i elementów architektury ze skał krystalicznych z zakresu:

- określania budowy technologicznej i techniki wykonania ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień dotyczących obiektów konserwowanych w ramach praktycznych zajęć kursowych

- określenia i prezentacji stanu zachowania, rodzajów destrukcji oraz przyczyn zniszczeń, opartej na analizie: przeprowadzanych badań, budowy technologicznej, warunków ekspozycji oraz wpływu uwarunkowań historycznych

- różnorodnych metod konserwacji i restauracji, a w szczególności: dezynfekcji i zabezpieczania obiektu na czas prac konserwatorskich; współczesnych i historycznych metod usuwania nawarstwień; wypełniania pustek wewnętrznych; metod łączenia i uzupełniania ubytków.

Przekazanie wiedzy dotyczące konserwacji i restauracji rzeźby kamiennej i elementów architektury ze skał osadowych (wapieni i piaskowców) i krystalicznych z zakresu:

- różnorodnych metod konserwacji i restauracji, a w szczególności: metod usuwania zagrożeń związanych z obecnością w obiekcie soli rozpuszczalnych w wodzie.

Przekazywana wiedza jest częściowo uwarunkowana rodzajem obiektów kursowych poddawanych zabiegom konserwacji i restauracji w bieżącym semestrze w Pracowni Konserwacji i Restauracji Rzeźby Kamiennej i Elementów Architektury.

Ocena poziomu wiedzy dotyczącej treści programowych przedmiotu.
Ocena z ustnego egzaminu, ocena przygotowanej pracy seminaryjnej, prezentacji multimedialnej, wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.

Egzamin ustny z zakresu podanego w treściach kształcenia, praca seminaryjna.

1.      Jarmontowicz A., Krzywobłocka - Laurow R., Lehmann J., Piaskowiec wzabytkowej architekturze i rzeźbie, Warszawa 1994.

2.      Konserwacja kamiennych obiektów zabytkowych, Materiały z konferencji naukowej i Pierwszego Zjazdu Absolwentów, pod. red. W.Łukaszewicz, Toruń 1993.

3.      Problemy konserwacji elewacji budowli zabytkowych, Materiały z sesji naukowej- Kraków, 9-10 maja 1996, Wiadomości Konserwatorskie Województwa Krakowskiego nr 5, Kraków 1996.

4.      Wanat – Zakrzewska M, Usuwanie nawarstwień gipsowych z wapieni za pomocą węglanów amonu [w:] Zabytkoznawstwo i konserwatorstwo IX, Nauki humanistyczno – społeczne, zeszyt 11 - 1980, Toruń 1980. 

5.      Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, pod red. W. Domasłowskiego, Toruń 2011.

1.      Domasłowski W., Zasady konserwacji murów ceglanych i kamiennych detali architektonicznych, [w:] Ochrona zabytków nr 1, 2005.

2.      Guzow B., Porosty a zabytki, [w:] Ochrona zabytków nr 4, 1997.

3.      Jędrzejewska S., Rudniewski P., Wawrzeńczak A., Substancje szkodliwe dla zdrowia stosowane przy konserwacji dzieł sztuki, Warszawa 1974.

4.      Lehmann J., Chemiczne aspekty niszczenia i ochrony kamiennych reliktów architektury, [w:] Ochrona zabytków nr 1, 1995.

5.      Lehmann J., Zagrożenie zabytków przez skażenie środowiska,[w:] Ochrona zabytków nr 1, 1998.

6.      Strzelczyk A., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004r.

7.      Wiśniewski J., Ochrona i konserwacja zabytków budownictwa a zagrożenia ekologiczne, [w:] Ochrona zabytków nr 2, 1991.

8.      Zambrzycka A., Znaczenie mikroklimatu w procesie niszczenia kamiennych obiektów zabytkowych [w:] Sztuka cmentarna, pod red. O. Czernera, i. J.Juszkiewicz, Wrocław 1995.