|
Typ przedmiotu
|
kierunkowy uzupełniający
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
4 h zajęć praktycznych/tyg.
suma 60 h/ sem.
każda godzina jest godziną dydaktyczną
stacjonarne,
projekt indywidualny, ćwiczenia warsztatowe, konwersatorium, relacja uczeń-mistrz.
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
3 pkt. ECTS, gdzie 60 h kontaktowych + 15 godzin samodzielnej pracy studenta
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
60 h, w tym: - przygotowanie podobrazia - 5 h - wykonanie rysunku - 30 h - przeniesienie rysunku na papier - 5 h - wykonanie pierwszych podmalówek - 10 h
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
15 h, w tym: - zakup materiałów potrzebnych do zajęć - 3h - przygotowanie opisów technologicznych oraz stanu zachowania obiektu - 5h - transport kopii do Muzeum - 1h
|
|
Wymagania wstępne
|
Zaliczony III rok studiów.
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Przekazanie studentom wiedzy z zakresu historycznych technik akwarelowych. Doskonalenie umiejętności praktycznych. Poszerzenie wiedzy studenta na temat struktury warstw technologicznych akwareli. Rozwijanie zdolności manualnych niezbędnych do wykonywania prac rekonstrukcyjno-konserwatorskich w tego typu obiektach zabytkowych. Wykonanie kopii techniczno-technologicznej akwareli.
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
W ocenie przebiegu prac oraz efektu wykonania kopii brane są pod uwagę:
• Rezultat prac techniczno-technologicznych.
• Zdolność analizy wizualnej dzieła sztuki.
• Umiejętność analitycznego myślenia.
• Umiejętności manualne.
• Wyczucie stylu epoki.
• Prawidłowość oraz końcowy efekt artystyczno-estetyczny wykonywania kopii (jej zbieżność z oryginałem).
• Kreatywność i sumienność w pracy.
wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.
Ocena rezultatu wykonanych prac, ocena umiejętności i postaw – 100%:
- Zgodności techniczno-technologicznej z oryginałem 40%
- Końcowego efektu artystyczno-estetycznego 40%
- Kreatywności, sumienności pracy, obecność na zajęciach 20%
|
|
Wymagania końcowe
|
Wykonanie kopii malarskiej akwareli, w bezpośrednim kontakcie z zabytkiem, zgodnie z jego techniką i technologią - sporządzenie podłoża, wykonanie rysunku oraz pierwszych podmalowań. Zajęcia odbywają się w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
- Cennino Cennini – Rzecz o malarstwie – przekład Samuel Tyszkiewicz, komentarz Hanna Jędrzejewska, Wrocław 1955
- Max Doerner – Materiały malarskie i ich zastosowanie – tłumaczenie Franciszek Aleksandrowicz, Warszawa 1975
- Jan Hopliński – Farby i spoiwa malarskie – Wrocław 1990
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
- Dionizjusz z Furny – Hermeneia - czyli objaśnienie sztuki malarskiej – przekład Ireneusz Kania, Kraków 2003
- Bohuslav Slansky – Technika malarstwa – tłumaczenie F. Aleksandrowicz, Stanisław Gawłowski, Warszawa 1965
- Zbigniew Brochwicz-Gumożywice jako spoiwa w świetle dawnych traktatów Materiały Zachodniopomorskie 1972 t XVIII
- Graham Reynolds - Watercolors. A concise history - London 1998
- Zeszyty naukowe wydawane przez Wydziały Konserwacji ASP w Warszawie i w Krakowie oraz Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK w Toruniu, a także
- stosowne prace magisterskie wykonane na tych wydziałach.
- Krajowe kwartalniki: Ochrona zabytków, Biuletyn Informacyjny Konserwatorów Dzieł Sztuki, Biuletyn Konserwatorski Województwa Białostockiego,
- Zagraniczne: Studies in Conservation, National Gallery Technical Bulletin
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Poznania dawnych i współczesnych technik i technologii malarskich;
- Rozpoznawania materiałów malarskich;
- Rozpoznawać warsztat twórców z różnych ośrodków europejskich (szkoła, mistrz, epoka);
- Świadomego, zgodnego z etyką konserwatorską, stosowania ich w obiektach zabytkowych;
- Analizowania i rozpoznawania zmian technologicznych w obrazach;
- Umiejętności przeprowadzania analizy techniczno-technologicznej warstw malarskich;
-Zdolności rozpoznawania i definiowania przyczyn zniszczeń obiektu;
Efekty kierunkowe:
KW_01
KW_11
|
- Wizualnej analizy obrazu, co jest niezbędnym do oceny zastosowanych materiałów oraz rozpoznania struktury warstw technologicznych obiektu;
- Napisania dokumentacji dotyczącej wykonania kopii;
- Wykonania kopii malarskiej (techniczno-technologicznej) z różnych okresów historycznych;
- Zorganizowania stanowiska pracy oraz doboru odpowiednich materiałów i narzędzi;
- Oceny struktury warstw technologicznych obiektu;
- Powtórzenia zabiegów techniczno-technologicznych celem przedstawienia zamierzonego efektu malarskiego;
- Oceny struktury warstw malarskich oraz techniki ich opracowań (modelunek kryjący, laserunek, nawarstwienia półkryjące, faktura, impasty);
Efekty kierunkowe:
KU_01
KU_09
|
- Pracy w zespole przy wspólnie prowadzonych projektach;
- Prezentowania precyzyjnie i w przystępnej formie, zagadnień i działań techniczno-technologicznych;
- Twórczego myślenia przy rozwiązywaniu problemów technologicznych;
- Wyciągania właściwych wniosków wynikających z doświadczenia zawodowego;
- Posługiwania się fachową terminologią;
- Otwartości na nowe technologie i rozważne wprowadzanie ich w obiekty zabytkowe;
Efekty kierunkowe:
KK_03
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Studenci mogą być oceniani na podstawie przygotowanych opisów technologicznych oraz stanów zachowania, które wymagają zastosowania zdobytej wiedzy w praktyce. Praktyczne ćwiczenia w muzeum mogą być kluczowe do oceny zrozumienia teoretycznych zagadnień.
|
Praktyczne ćwiczenia - Studenci wykonują zadania praktyczne, które pozwalają na ocenę ich umiejętności w rzeczywistych sytuacjach
|
Refleksje i autoocena - Studenci mogą być zachęcani do regularnej oceny krytycznej nad swoimi doświadczeniami i postępami nad kopią, co pozwala na ocenę ich samoświadomości i zdolności do samodzielnego uczenia się.
Studia przypadków - Analiza i rozwiązywanie rzeczywistych problemów pojawiających się na bieżąco w trakcie pracy, co pozwala na ocenę zdolności analitycznych, decyzyjnych i kreatywności.
|
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
