Katalog ECTS

Konserwacja i restauracja ceramiki - teoria

Pedagog: prof.dr hab. Jacek Martusewicz
Asystent/ci: Katarzyna Kowalska

Pole Opis
Typ przedmiotu KK - obowiązkowy
Metody dydaktyczne (forma zajęć)

Wykłady, konwersatorium (dialog dydaktyczny, dyskusja)

Język wykładowy polski;
Liczba punktów ECTS: -brak-
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim -brak-
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) -brak-
Wymagania wstępne

Ukończony IV rok studiów magisterskich na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki

Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

Przekazanie wiedzy dotyczącej współczesnych technik i technologii konserwacji obiektów ceramicznych.
Przekazanie wiedzy dotyczącej rozwiązań estetycznych w konserwacji i restauracji ceramiki.
Wypracowanie umiejętności posługiwania się literatura źródłową.

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

Egzamin ustny. Kryteria – wiedza nabyta na wykładach.

Skala ocen: według obowiązującej na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie.

Wymagania końcowe

Zdanie egzaminu ustnego dotyczącego wykładów

Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

1. Buys S., Oakley V., The Conservation and Restoration of Ceramics, Oxford, 2000.
2. Dąbrowska M., Kafle i piece kaflowe w Polsce do końca XVIII wieku, Wrocław, 1987.
3. Dąbrowska M., Piec jako eksponat muzealny, [w:] Piece kaflowe w zbiorach muzealnych w Polsce : Materiały konferencji naukowej zorganizowanej w Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku w dniach 5–7 września 2008 roku, red. M. Dąbrowska, J. Semków, W. Wojnowska, Frombork 2010, s. 13–17.
4. Domasławski W., Kęsy-Lewandowska J., Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Toruń 1998.
5. Gawrysiak-Leszczyńska W., Jak rysować zabytki archeologiczne. Podstawowe zasady dokumentacji, Biskupin, 2003.
6. Martusewicz J., Osiemnastowieczny piec kaflowy z pałacu w Wilanowie. Prace restauratorskie i konserwatorskie w świetle współczesnych rozwiązań rekonstrukcji pieców kaflowych, Warszawa 2012.
7. Rudy M., Zasady postępowania w procesie konserwacji i restauracji zabytkowych wyrobów kaflarskich, [w:] Piece kaflowe w zbiorach muzealnych w Polsce : Materiały konferencji naukowej zorganizowanej w Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku w dniach 5–7 września 2008 roku, red. M. Dąbrowska, J. Semków, W. Wojnowska, Frombork 2010, s. 312–321.
8. Schreiber T., Athenian Vase Construction. A Potter’s Analisis, Malibu, California, 1999.
9. Soldenhoff B., Konserwacja murów ceglanych, Toruń 1999.

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

1. Bolewski A., Budkiewicz M., Wyszomirski P., Surowce ceramiczne, Warszawa 1991.
2. Dąbrowska M., Kilka uwag metodycznych o rekonstrukcji pieców, „Archaeologia Historica Polona”, t. 15/2, red. J. Olczak, Toruń 2005, s. 335–357.
3. Dobrowolski W., Wazy greckie Stanisława Kostki Potockiego, Warszawa, 2007
4. Jędrzejewska S., Rudniewski P., Wawrzeńczak A., Substancje szkodliwe dla zdrowia stosowane przy konserwacji dzieł sztuki, Warszawa 1974.
5. Jones R.E., Greek and Cypriot pottery. A review of scientific studies, Athens, 1986.
6. Kilarska E., Kilarski M., Kafle z terenu dawnych Prus Królewskich, Malbork 2009.
7. Kiliszek St., Konserwacja rzeźb ceramicznych z parku wilanowskiego [w]Ochrona Zabytków, Warszawa 1968.
8. Koss A., Marczak J., Zastosowanie laserów w konserwacji zabytków i dzieł sztuki, Warszawa, 2005.
9. Martusewicz J., Centuripe polychrome vase. Study of technology and vase-making technique, „Zeitschrift für Kunsttechnologie und Konservierung”, J. 21, Heft 1, 2007, s. 5–12.
10. Martusewicz J., Polichromowana ceramika w grobowcach hellenistycznej Apulii, Ochrona Zabytków, nr 1/2, 2004, s. 79-92.
11. Noll W., Antique ceramic decoration techniques, CFI, Ceramic Forum International / Berichte der Deutschen Keramik Gesellchaft”, 59, 1982, no. 1, s. 17-25.
12. Ślesiński Wł., Konserwacja zabytków sztuki, t. III, Warszawa 1990-1995.
13. Zabern P. v. (red.), Hellenistische Tonfiguren und Nachschoepfungen im 19. Jh., Mainz, 1994.

Przedmiotowe efekty uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje

Absolwent zna i rozumie:

KW_04 złożoną budowę jednostkowego dzieła sztuki w kontekście struktury materialnej, formy artystycznej, przekazu ideowego, funkcji, uwarunkowań historycznych.
KW_05 przyczyny i rodzaje zniszczeń powstających w materii dzieł sztuki, zasady postawienia prawidłowej diagnozy stanu zachowania oraz opracowania projektu konserwacji 
i restauracji, zasady i rodzaje dokumentowania dzieła przed, w trakcie i po konserwacji.
KW_06 zasady doboru właściwych środków i metod konserwatorskich, zasady ich wykorzystania w danej sytuacji z uwzględnieniem możliwych zagrożeń dla konserwowanego dzieła.
KW_07 zagadnienia dotyczące restauracji w tym możliwych rozwiązań estetycznych 
i aranżacyjnych konserwowanego dzieła w zależności od zakresu zachowania warstw oryginalnych, jego funkcji i przeznaczenia.
KW_08 zasady bezpiecznego eksponowania, przechowywania, transportowania dzieł sztuki
i zabytków oraz zasady prewencji konserwatorskiej.

Absolwent jest gotów do

KK_03 wypowiadania się w formie słownej i pisemnej na tematy związane ze sztuką, wystąpień publicznych, dyskusji, przygotowania prezentacji z zakresu ochrony i konserwacji dzieł sztuki.

Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje
-brak-
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.


Lista studiów

studia status czas[h] ECTS forma zaliczenie
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja rzeźby kamiennej i elementów architektury s.9 o 30 5 w. 30h
w. [egz.]


Semestr 2024/25-Z (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.26530