Katalog ECTS

Historia sztuki

Pedagog: dr Kamil Kopania

Pole Opis
Typ przedmiotu Teoretyczny
Metody dydaktyczne (forma zajęć)

Wykład

Język wykładowy polski;
Liczba punktów ECTS: -brak-
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim -brak-
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) -brak-
Wymagania wstępne

Zdany egzamin wstępny na I rok studiów niestacjonarnych I stopnia w Akademii Sztuk Pięknych.

Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

Zamierzonym efektem kilkusemestralnego kursu jest przyswojenie przez osoby studiujące wiedzy z zakresu historii sztuki, „opatrzenie” w zasobie  dzieł ważnych dla kultury powszechnej i polskiej, zrozumienie procesów kulturotwórczych, na gruncie których powstały te dzieła oraz związane z nimi pojęcia/terminy, żywe – sensowne i kreatywne  – powiązanie ich ze współczesną kulturą (wizualną). A także wyrobienie u studentów umiejętności krytycznego, analitycznego odbioru sztuki.

 

Na treści programowe składa się wybór najistotniejszych dzieł i zjawisk sztuki powszechnej i polskiej, podstawowe pojęcia/terminy z zakresu historii sztuki, od prehistorii do współczesności. Treści te należą do nauk o sztuce – historii i teorii sztuki; w zaawansowanym stopniu (właściwym dla poziomu 6PRK) do podstawowej wiedzy ogólnej.

 

Treści programowe: sztuka prehistoryczna, sztuka starożytnego Egiptu, sztuka egejska, sztuka starożytnej Grecji i Rzymu, sztuka wczesnochrześcijańska, bizantyńska, wczesnośredniowieczna, romańska, gotycka.

Podstawowym celem zajęć z historii sztuki dla studentów I roku jest budzenie i pogłębianie artystycznej wrażliwości na sztukę dawnych epok, w tym najdawniejszą, często odległą, jeśli chodzi o formę i treść, od sztuki, jaką znają, przychodząc na studia, i jaką będą potem tworzyć jako absolwenci Akademii Sztuk Pięknych. Zarazem istotnym aspektem będzie uwrażliwienie studentów na fakt, iż sztuka dawna w wielu aspektach zbliżona jest do sztuki współczesnej, że ta druga często charakteryzuje się podobnymi funkcjami co ta pierwsza, bazuje na zbliżonych założeniach ideowych, często też bezpośrednio wchodzi z nią w dialog.

Istotą wykładu będzie podanie i usystematyzowanie podstawowej wiedzy z zakresu historii sztuki, odnoszącej się do kwestii związanych ze stylem, ikonografią oraz funkcją dzieł tworzonych w poszczególnych epokach. Ważną kwestią będzie również rozwijanie kultury artystycznej, kształtowanie wrażliwości i wyobraźni twórczej, jak też ukazanie wzajemnych zależności i interakcji między różnymi gatunkami sztuk. W końcu zaś istotnym celem będzie kształtowanie takiego stosunku do sztuki dawnej, w którym występowałyby obok siebie: ciekawość, tolerancja i zdolność inspirowania się dziełami przeszłości.

Celem towarzyszącym jest poszerzanie ogólnej wiedzy humanistycznej poprzez ukazywanie sztuki w wykraczającym poza nią kontekście historycznym, kulturowym, społecznym, religijnym i materialnym.

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

Zaliczenie w formie pisemnego sprawdzianu ocenianego według skali 0 -5+

Wymagania końcowe

Znajomość materiału przedstawionego podczas wykładów, znajomość lektur, umiejętność logicznego powiązania elementów przyswojonego materiału, umiejętność wykorzystywania nabytej wiedzy w zetknięciu z dziełami nieznanymi, znajomość wybranych dzieł sztuki w polskich muzeach, znajomość specjalistycznej terminologii i umiejętność posługiwania się nią.

Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

 

·        Białostocki Jan, Sztuka cenniejsza niż złoto, Warszawa 2021 (i inne, wcześniejsze wydania)

·        Brézillon Michel, Encyklopedia kultur pradziejowych, Warszawa 2001

·        Gąssowski Jerzy, Prahistoria sztuki, Warszawa 2008

·        Gombrich Ernst, O sztuce, Warszawa 1997(i inne, późniejsze wydania)

·        Janson Horst Woldemar, Historia sztuki. Od czasów najdawniejszych po dzień dzisiejszy, Warszawa 1993

·        Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996

·        Makowiecka Elżbieta, Sztuka grecka, Warszawa 2007

·        Makowiecka Elżbieta, Sztuka Rzymu. Od Augusta do Konstantyna, Warszawa 2010

·        Sulikowska-Bełczowska Aleksandra (red.), My i oni. Sztuka starożytna w Muzeum Narodowym w Warszawie, Warszawa 2020

·        Sztuka świata, T. 1-4, Warszawa 1989-1993

·        Ziemba Antoni (red. naukowa), Galeria sztuki średniowiecznej. Przewodnik, Warszawa 2017

INTERNET:

·        Platforma www.isztuka.edu.pl

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

·        Belting Hans, Obraz i kult. Historia obrazu przed epoką sztuki, Gdańsk 2010

·        Boardman John, Sztuka grecka, Toruń-Wrocław 1999

·        Dobrowolski Witold, Sztuka Etrusków, Warszawa 1971

·        Eco Umberto, Sztuka i piękno w średniowieczu, Kraków 1994

·        Henderson George, Wczesne średniowiecze, Warszawa 2000

·        Jastrzębowska Elżbieta, Sztuka wczesnochrześcijańska, Kraków 2008

·        Kłosińska Janina, Sztuka bizantyńska, Warszawa 1975

·        Le Goff Jacques, Kultura średniowiecznej Europy, Gdańsk-Warszawa 2002

·        Lipińska Jadwiga, Sztuka starożytnego Egiptu, Warszawa 2008

·        Marrucchi Giulia, Belcari Riccardo, Wielka historia sztuki, T. 1, Sztuka przedromańska i romańska, Warszawa 2010

·        Mierzejewski Antoni, Sztuka starożytnego Wschodu, T. 1-2, Warszawa 1983

·        Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500 r., wybrał i opracował Jan Białostocki, Gdańsk 2001 (i wcześniejsze wydania)

·        Nesti Elena, Marrucchi Giulia, Sirigatti Cristina, Wielka historia sztuki, Tom 2, Sztuka gotycka, Warszawa 2010

·        Sauerländer Willibald, Rzeźba średniowieczna, Warszawa 2001

·        Rutkowski Bogdan, Sztuka egejska, Warszawa 1987

·        Simson Otto von, Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie, Warszawa 1989

·        Skibiński Szczęsny, Zalewska-Lorkiewicz Katarzyna, Sztuka Polska. Gotyk, Warszawa 2010

·        Skubiszewski Piotr, Sztuka Europy łacińskiej od VI do IX wieku, Lublin 2001

·        Stern Henri, Sztuka bizantyńska, Warszawa 1975

·        Sulikowska-Bełczowska Aleksandra, Ciała, groby i ikony. Kult świętych w ruskiej tradycji literackiej i ikonograficznej, Warszawa 2013

·        Świechowski Zygmunt (przy udziale Ewy Świechowskiej), Sztuka polska. Romanizm, Warszawa 2006

·        Walter Christopher, Sztuka i obrządek kościoła bizantyńskiego, Warszawa 1992

·        Ziemba Antoni, Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, T. 1-3, Warszawa 2008, 2011, 2015

·        Żarnecki Jerzy, Sztuka romańska, Kraków 2005

 

Przedmiotowe efekty uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje

ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE K_W06

wybrane, najważniejsze zjawiska sztuki,style,kierunki, kanon dzieł i ich twórców, techniki/media (w ujęciu całościowym), sposoby analizy/interpretacji – w uporządkowaniu, z przykładami istotnych publikacji;

K_W05

podstawowe,stosowne terminy/pojęcia;

K_W05,K_W07

historyczny charakter formowania się idei artystycznych – główne linie rozwojowe sztuk plastycznych; podstawowe ich uwarunkowania i konteksty polityczne, gospodarcze i społeczne, procesy kulturotwórcze, na gruncie których powstały dzieła i zjawiska sztuki, oraz zależności i asocjacje pomiędzy nimi;

K_W09

merytoryczne powiązania między teoretycznymi i praktycznymi aspektami

sztuki.

ABSOLWENT POTRAFI K_U02

rozpoznawać wybrane,najważniejsze dzieła i ich twórców oraz zjawiska sztuki, dokonywać opisu, klasyfikacji i kojarzenia dzieł (…) według przedstawionych kryteriów;

K_U02

powiązać dzieła i zjawiska sztuki z szerszym kontekstem historycznym, kulturowym, społecznym, gospodarczym, ideologicznym;

K_U02

swobodnie i poprawnie stosować pojęcia/terminy historii sztuki – sprawnie komunikować się z otoczeniem, odbiorcami o kompetencjach „człowieka kulturalnego”,używając terminologii specjalistycznej; także biorąc udział w debacie;

K_U13

świadomie wykorzystywać zsyntetyzowaną wiedzę i poznane modele analizy/interpretacji w bieżącym odbiorze dzieł dawnych i najnowszych, także w ujęciu krytycznym  i problemowym,oraz odniesieniu do własnej osoby; trafnie dobierać informacje, źródła i metody analizy;

K_U04

samodzielnie planować i realizować własne uczenie się przez całe życie.

ABSOLWENT JEST GOTÓW DO K_K06

docenienia znaczenia sztuki dawnej – i szerzej dziedzictwa kulturowego – dla współczesności, propagowania sensu jej poznawania i konieczności jego zachowania dla przyszłych pokoleń;

K_K04

zoperacjonalizowania wiedzy i umiejętności wyniesionych z kursu historii sztuki na rzecz samodzielnego podejmowania niezależnych prac, także uczestnictwa z pogłębioną świadomością w szeroko rozumianym życiu kulturalnym;

K_K06

uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych oraz przydatności ekspertów;

K_K01,K_K09

krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści.

Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje
-brak-
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.


Lista studiów

studia status czas[h] ECTS forma zaliczenie
Architektura Wnętrz s.1 o 30 2 w. 30h
w. [egz.]


Semestr 2024/25-Z (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.26753