Dyskusja dydaktyczna,wprowadzenie do tematu, zajęcia warsztatowe, projekty i prace indywidualne, pogadanka, wykład, prace w plenerze, konsultacje indywidualne. Zajęcia odbywają się na żywo, w przypadku zaostrzenia obostrzeń związanych z COVID-19 możliwa forma zdalnego nauczania.

Zaliczony I rok studiów.

Podstawą zaliczenia przedmiotu Rysunek jest obecność na zajęciach. Wymagania frekwencji: ilość nieobecności nie może przekraczać 35% ogółu zajęć, w tym dopuszczalne są 3 nieusprawiedliwione nieobecności.

Realizacja ćwiczeń, które studenci wykonują podczas pracy w pracowni 35% oraz poza pracownią tzw. zadania do samodzielnej realizacji 30%.

Konsultacje odbywają się 1-2 razy w tygodniu w wyznaczonym na początku semestru dniu.

W przypadku konieczności nauczania zdalnego należy korzystać regularnie z poczty akademickiej (asp.waw.pl).

Zajęcia w pracowni Rysunku mogą się odbywać również w języku francuskim i angielskim.

Kurs rysunku na II roku studiów w Katedrze Mody ma na celu utrwalenie i wykształcenie umiejętności rysunkowych niezbędnych w procesie projektowania i prezentowania projektu. Przygotowanie studenta do podejmowania samodzielnych studiów nad zapisem rzeczywistości, wykorzystaniem analizy i syntezy w obrazowaniu na płaszczyźnie i w przestrzeni. 

Program pracowni rysunku obejmuje ćwiczenia poruszające problemy takie jak:

-przestrzeń, człowiek a przestrzeń (wszelkie zależności: skali, dystansów, jakości; proksemika przestrzeni),

- analiza obrazu (na podstawie starych mistrzów),

- ruch i bezruch (pojęcie czasu, przemijania)

- kontrast, konstrukcja – dekonstrukcja

- struktury- faktury (doznania haptyczne).

Realizację ćwiczeń każdorazowo poprzedza szczegółowe wprowadzenie w zagadnienie.

1.  Akt – studium postaci

a) Studium postaci oparte o obserwację modela żywego. Wnikliwa analiza konstrukcji i budowy człowieka. Ćwiczenie poparte dużą ilością szkiców.

b) Ruch-postać w ruchu. Rozwinięcie problemu RUCHU oraz DYNAMIKI w obrazie.

c) Konstrukcja i dekonstrukcja. Na podstawie pracy z modelem żywym należy odpowiedzieć na podane hasło, dokonując konstrukcji i dekonstrukcji obserwowanego modela.

 2. Moduł

Zadanie polega na wykonaniu kompozycji rysunkowej, posługując się dowolnie wybranym modułem. Modułem może być każdy przedmiot, który staje się ważny dla wyrażenia określonych wartości. Moduł prowokuje do uaktywniania wyobraźni, może ujawnić bardzo poetyckie kojarzenie świata. W oparciu o wybrany przedmiot, poprzez jego multiplikację zmianę skali, barwę, sposób komponowania należy stworzyć kompozycję rysunkową może iluzję przestrzeni na płaszczyźnie dwuwymiarowej.

3. Doświadczenie miejsca - dziennik rysunkowy

 „(…)człowiek – jak wszelkie zwierzę- przede wszystkim, zawsze i ostatecznie jest więźniem swego biologicznego organizmu”

Nasze odczuwanie przestrzeni jest wielozmysłowe, odbywa się na wielu poziomach i płaszczyznach. Ta multisensoryczność  tworzy osobliwy obraz w pamięci. Obraz, na który składają się doznania zmysłu dotyku, smaku, wzroku, powonienia itd. Stwórz wypowiedź rysunkową która stanie się formą zapisu, rejestracją miejsca lub przestrzeni o której chcesz opowiedzieć. Wykorzystaj różne narzędzia rysunkowe i  materiały do zobrazowania zagadnienia. Proszę zdefiniować pojęcie przestrzeni oraz wszelkich problemów z nim związanych. Praca może być relacją ukazującą doświadczenia przestrzeni z przeszłości oraz wypowiedzią  opisującą zdarzenia bieżące. Wybierz właściwe  środki wyrazu. Przed realizacją tematu proszę zapoznać się lekturą:

Ukryty wymiar, Edward T. Hall, Wyd.Muza 2005r.

4.Obszary rysunkowe

Wykład i dyskusja dotycząca obszarów w których odnajdujemy różne typy rysunku.

Na podstawie obserwacji i zebranych materiałów stwórz szkicownik, dziennik w którym będziemy mogli zaobserwować obszary występowania rysunku oraz jego zastosowanie w różnych dziedzinach życia.

5. Maszyna do rysowania

Za pomocą różnych elementów mobilnych, konstrukcyjnych stwórz maszynę rysującą. Maszyna może być kinestetyczna lub wprawiana w ruch poprzez inny mechanizm np. bateria, zasilacz, silniczek elektryczny. Dozwolone są wszelkie środki wyrazu, nieograniczony format oraz medium rysunkowe.

Każdy student w Pracowni Rysunku zobowiązany jest do prowadzenia „osobistego” szkicownika i dokonywania wszelkich zapisów, rysunków związanych z zagadnieniami poruszanymi w trakcie oraz poza zajęciami. 

Zaliczenie przedmiotu Rysunek odbywa się na podstawie przeglądu semestralnego i końcowo-rocznego.Zaliczenie semestru dopuszcza studenta/studentkę do otrzymania oceny semestralnej.Przegląd semestralny jest konieczną formułą dopuszczenia studenta/studentki do wystawienia oceny i podsumowania pracy w semestrze.Ocenie podlega: aktywności, zaangażowanie w realizacje tematów, stopień końcowy zrealizowanej pracy, poziom artystyczny wykonanych prac.Przeczytanie choć jednej pozycji z podanej literatury przedmiotu. Prowadzenie obowiązkowe szkicownika. Ilość odbytych konsultacji(minimum 7 konsultacji). Ocenie podlega stopień zaangażowania w realizację programu oraz umiejętności efektywnego przełożenia wskazań i wytycznych uzyskanych w toku kształcenia w wyniku dyskusji i dialogu dydaktycznego (relacja mistrz-uczeń).

Każdy semestr w pracowni Rysunku kończy zaliczenie z oceną. W przypadku konieczności pracy zdalnej forma egzaminu może ulec modyfikacji, szczegóły zostaną przekazane przed egzaminem.

Pozytywne zaliczenie I roku. Zaliczone w terminie wszystkie projekty indywidualne i zbiorowe realizowane w pracowni.
Wymagania frekwencji: ilość nieobecności nie może przekraczać 35% ogółu zajęć, w tym dopuszczalne są 3 nieusprawiedliwione nieobecności.

Student umie zanalizować rysunek pod kątem: kompozycji, techniki, doboru środków rysunkowych, pozyskanej wiedzy na temat zasad rządzących rysunkiem. Student umie sprawnie rysować. Umiejętność niezbędna do realizacji projektów wzorniczych 2D i 3D.

Student umiejętnie i logicznie wiąże różnorodne zjawiska artystyczne. Student zna konwencje artystyczne, występujące na przestrzeni różnych epok. Student umie zanalizować swoje dzieło oraz potrafi ocenić je krytycznie.

- Rudolf Arnheim „Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka”, (Słowo/obraz terytoria, Gdańska 2004 )

- Gottfried Bammes „Sehen und Verstehen Die menschlichen Formenin didaktischen Zeichnungen „

-Jeno Barcsay „Anatomia dla artysty”,

-Piotr Bogdanowicz „Człowiek i czas”, (Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne Warszawa 1989)

-Piotr Bogdanowicz „Człowiek i przestrzeń”, (Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne Warszawa 1998)

-Leonardo da Vinci „Traktat o malarstwie”

- Ernst Hans Gombrich „O sztuce”, " Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej"

-W. Kandiński „Punkt, linia i płaszczyzna”(Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986)

-John Berger "O patrzeniu", (Fundacja Aletheia Warszawa 1999)

-John Berger "Spotkania", (Fundacja Aletheia Warszawa 2001)

-John Berger "Sposoby widzenia” ", (Fundacja Aletheia Warszawa 2008)

-Jean E. Cirlot „Słownik symboli”, (Wydawnictwo Znak, Kraków 2006)

- Edward T.Hall „Ukyty wymiar"

- Juhani Pallasmaa "Myśląca dłoń" (Instytut Architektury, Kraków 2015)

- Juhani Pallasmaa "Oczy skóry" (Instytut Architektury, Kraków 2012)

- Józef Czapski "Patrząc","Czytając" (wydawnictwo Znak, Kraków 2016)

-Joseph Beuys „Teksty, komentarze, wywiady”, (Akademia Ruchu CSW, Warszawa 1990)

-Grzegorz Dziamski “Awangarda po awangardzie”, (Wyd. Fundacji Humaniora, Poznań1995)

-Grzegorz Dziamski „Sztuka u progu XXI wieku”,(Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 2002)

-Ryszard Appinguanesi “Postmodernizm”(Wydawnictwo Emblemat Warszawa 2001)

-Zbigniew Herbert „Barbarzyńca w ogrodzie”(Wydawnictwo Test, Lublin1991)

-Alicja Kępińska „Sztuka w kulturze płynności”,(Wydawnictwo Arsenał, Poznań)

-Piotr Piotrowski „Znaczenia modernizmu”, (Dom Wydawniczy Rebis, Poznań199