– wykłady, zajęcia zbiorowe, prezentacje i pokazy filmów;
– zajęcia i zadania warsztatowe służące wspieraniu procesu twórczego;

– projekty indywidualne lub grupowe realizowane przez studentów;

– przegląd prac, konwersatorium, dialog, dyskusja, korekty indywidualne

Zdany egzamin wstępny na I rok studiów I stopnia na Wydział Sztuki Mediów ASP w Warszawie.

Podstawowa znajomość i umiejętność obsługi komputera na poziomie szkoły średniej.

Proces edukacji polega na zapoznaniu studentów z problematyką warsztatu animatora, zaplanowaniem pracy rozłożonej na konkretne etapy, technik stosowanych w animacji oraz obsługą związanych z tym programów komputerowych.

Studenci uczą się myślenia koncepcyjnego i umiejętności budowania przekazu emocjonalnego opartego na kodach werbalnym, wizualnym i semantycznym. Przekazu przy pomocy narracji obrazu, kształtowania wewnętrznej dynamiki, własnej kreacji z wykorzystaniem potencjału ruchu.

Treści programowe nauczania dotyczą zarówno zajęć praktycznych jak i teoretycznych gdzie podstawą jest przekazanie umiejętności budowania wypowiedzi artystycznej w obszarze animacji. Tworzenie własnej fabuły w oparciu o komunikatywność przekazu i elementy konwencji gatunkowej decydujące o indywidualnym charakterze wypowiedzi.

Zajęcia wprowadzają w tajniki warsztatu tworzenia iluzji ruchu, zarys historii animacji i prezentację wybranych prac. Poruszają zagadnienia: faz ruch, klatek kluczowych, rytmu, tempa, charakteru postaci i siły kontrastu, kadrowania, tworzenia struktury wizualnej przestrzeni, perspektywy, ruchu obiektów i ruchu kamery, kształtu, transformacji, koloru, tonacji oraz kompozycji.

Ocena prac w toku nauczania, określona w/g obowiązującej na Wydziale Sztuki Mediów skali punktacji.
 


Realizacja zadań warunkująca zaliczenie przedmiotu.
Na kryteria oceny wpływa:

– systematyczna weryfikacja postępów realizowanych zadań
;
– poziom wiedzy i umiejętności studenta w obszarze zagadnień dotyczących zajęć;

– poziom artystyczny, koncepcyjny oraz sposób i dobór środków wykonanych prac;

– poziom techniczny i stopień skomplikowania wykonanych prac;

– umiejętność i sposób operowania środkami wyrazu;

– zaangażowanie w poszczególne projekty w toku nauczania.

Umiejętność twórczego planowania ruchu i posługiwania się technikami animacji obrazu płaskiego.

Umiejętność własnego doboru środków i oryginalnego sposobu obrazowania artystycznego.

Samodzielność wypowiedzi i komunikatywność.

Zrealizowane zadania w ramach przedmiotu na poszczególnych etapach kształcenia.



Opowiadanie obrazem, Bruce Block;

The Animator’s Survival Kit, Richard Williams;

The Animator's Workbook. Step-by-Step Techniques of Drawn Animation, Tony White;
Polska szkoła animacji, Paweł Sitkiewicz;


Polski Film Animowany, Marcin Giżycki i Bogusław Żmudziński;
Myśleć animacją, Mike Wellins;

Film animowany. Sztuka czy biznes?, Andrzej Wojnach;
Format scenariusza filmowego, Schabenbeck Martin;
Myślenie wzrokowe, (Visual Thinking), Rudolf Arnhaim;

Oficjalne podręczniki do nauki programów komputerowych.


Literatura dodatkowa uzależniona od indywidualnie realizowanego projektu i formy animacji.