1.System nauczania bazujący na wykładach i zaliczeniach prowadzonych w warunkach uczelnianych. 
W sytuacji zagrożenia np. epidemiologicznego zajęcia i zaliczenia prowadzone będą hybrydowo lub wyłącznie online.
2.Ćwiczenia kreacyjne.
3.Projekt indywidualny.
4.Konsultacje zbiorowe prowadzone online.
5.Konsultacje indywidualne prowadzone w warunkach uczelnianych.

Zdany egzamin wstępny na studia niestacjonarne II stopnia na Wydziale Sztuki Mediów ASP w Warszawie.
Pozytywnie oceniona rozmowa kwalifikacyjna do pracowni.

Limit miejsc w pracowni dla I roku: max. 10 osób

Cel zajęć

Założeniem realizowanego w Pracowni programu jest nowatorskie myślenie o fotograficznych obrazach, powstających w wyniku świadomego dostosowania środków wyrazu medium oraz uwzględniające interdyscyplinarność współczesnej sztuki. Istotnym jego elementem jest kształtowanie postawy twórczej studenta, otwartej na rozwój świadomej percepcji i kreacji; umiejętności formułowania autorskiej wypowiedzi artystycznej oraz przeprowadzania autoanalizy i krytycznej interpretacji rzeczywistości. Uświadomieniu, że niewłaściwe wybrane środki wyrazu niweczą nawet te najlepsze założenia; że oprócz talentu, niezbędna jest inteligencja i umiejętność komunikowania z otaczającym światem. Doświadczenie zdobyte w trakcie wykonywania ćwiczeń i zadań zespołowych w połączeniu z niezbędną wiedzą, tworzą mocną podstawę dla samodzielnego podejmowania autorskich oraz komercyjnych projektów w przyszłości.

Ramowe treści programu nauczania na II stopniu ma na celu;

1. Przygotowanie studenta do świadomego posługiwania się medium fotograficznym i wideo w ramach dyskusji z podstawowymi funkcjami urządzeń i programów.
2. Budowanie świadomości czym jest fotografia i wideo, względem możliwości wypowiedzi krytycznej we współczesnym świecie.
3. Umiejętność rozpoznania i oceny możliwości fotografii oraz wideo i wykorzystanie jej w zależności od potrzeb.
4. Przygotowanie do pracy w dynamicznie rozwijającym się sektorze mediów cyfrowych i komunikacji społecznej.
5. Budowanie umiejętności analizy otaczającej rzeczywistości i zdolności do sugerowania rozwiązań na poziomie strategicznym.
6. Dawanie możliwości zastosowania dostępnych technologii przy decyzjach dotyczących różnych aspektów.
7. Dawanie umiejętności kierowania zespołami twórczymi.

Student uświadamia sobie różnice pomiędzy różnymi relacjami obrazu wizualnego. W zależności od potrzeb używa odpowiednich narzędzi warsztatowych i intelektualnych:
1. Serii fotograficznej i sekwencji wideo,
2. Posługiwania się światłem w wymiarze metafizycznym,
3. Impresji,
4. Autoekspresji artystycznej.

Zwieńczeniem prac wspieranych wiedzą zdobytą na zajęciach jest praktyczna praca magisterska.

Treści programowe nauczania (treść zajęć).

Wspólna praca polega na umożliwieniu studentowi utrwalenie wiedzy i umiejętności warsztatowych twórcy współczesnych obrazów fotograficznych oraz nastawiona jest na rozwój świadomej percepcji i kreacji; formułowanie wypowiedzi artystycznej opartej na własnym doświadczeniu, rozpoznaniu własnej indywidualności oraz umiejętności przeprowadzania autoanalizy i krytycznej interpretacji rzeczywistości. Treści programowe nauczania dotyczą zarówno zajęć praktycznych jak i teoretycznych, podczas których podstawą jest próba rozpoznania możliwości medium fotografii jako sposobu komunikacji społecznej o0raz komunikacji pomiędzy twórcą i widzem

Realizacja programu odbywa się poprzez: wykłady, samodzielną realizację zadań oraz wspólną analizę powstałych prac

Złożą się nań również takie zagadnienia jak społeczny fenomen sztuk przedstawiających:
1. Fotografia jako komunikat.
2. Fotografia a kultura masowa.
3. Fotografia jako pamięć zewnętrzna.
4. Fotografia a pojmowanie czasu i przestrzeni.
5. Typologia obrazu fotograficznego

Zagadnienia programowe.
Tematy z którymi student zapoznaje się w trakcje zajęć, a które mają być bazą dla jego późniejszych działań w zakresie sztuk wizualnych:
1. Poszukiwania nowych środków artystycznych w ramach medium fotografii.
2. Światło jako przestrzeń metafizyczna.
3. Wizualne przetworzenie tekstu literackiego i utworu muzycznego.
4. Etyka obrazu fotograficznego.
5. Komunikacja ze współczesnym społeczeństwem audiowizualnym.
6. Wymiary przestrzeni twórczej (trzy podstawowe oraz czas, dźwięk oraz światło).
7. Fotografia, a problemy współczesnego społeczeństwa (postawa krytyczna).

Dodatkowe formy zajęć.
1. Wyjazdy studyjne i warsztatowe
2. Organizowane zewnętrzne wystawy grupowe i prezentacje pracowni

Kryteria oceny.
1. Ocena jakości artystycznej prezentowanych prac.
2. Ocena systematyczności w pracy i uczestniczenia w zajęciach.
3. Ocena samodzielności pracy twórczej.
4. Ocena umiejętności operowania własnymi środkami wyrazu.
5. Ocena skuteczności przełożenia zdobytej wiedzy i umiejętności na końcową realizację.
6. Ocena zdolności krytycznego myślenia i formułowania problemu artystycznego.
7. Skala ocen określona w/g obowiązującej na Wydziale Sztuki Mediów skali punktacji.
8. Praktyczna praca dyplomowa prezentowana w formie wystawy.

Skala ocen określona w/g obowiązującej na Wydziale Sztuki Mediów skali punktacji. 

1. Zdany egzamin zamykający proces edukacji na poziomie magisterskim po IV semestrze.
2. Praktyczna praca magisterska prezentowana w formie wystawy fotograficznej lub projekcji wideo (jej forma pozostaje zależna od tematu i charakteru realizacji) do której student zobowiązany jest przygotować opracowanie pisemne w formie opisu dzieła. Praca oceniana jest komisyjnie przez promotora, recenzenta oraz komisję dyplomową.

Literatura Europejska (zarówno proza jak i poezja).
Albumy monograficzne – fotograficzne oraz malarskie.
Albumy tematyczne/problemowe – fotograficzne oraz malarskie

W szczególności;
1. Barthes Roland, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, przeł. Jacek Trznadel, wydawnictwo „KR”, Warszawa 1996.
2. Hans Belting, Antropologia obrazu. Universitas, Kraków 2007
3. Walter Benjamin, Twórca jako wytwórca, Wyd. Poznańskie Poznań 1975.
4. John Gage, Kolor i kultura, Universitas, Kraków 2008.
5. Scott Walden Fotografia i filozofia. Szkice o pędzlu natury, przekład Izabela Zwiech, Wydawnictwo Uniwersitas, Kraków 2013
6. Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, przeł. Jolanta Mach, Wydawnictwo Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2004 (i wyd. wcześniejsze)
7. Cotton Charlotte, Fotografia jako sztuka współczesna, przeł. Magdalena Buchta, Piotr Nowakowski, Piotr Paliwoda, wydawnictwo Universitas, Kraków 2009
8. Frąckowiak Maciej, Kruche medium Rozmowy o fotografii, pix.house, Poznań 2017
9. Sontag Susan, O fotografii, przeł. Sławomir Magala, wydawnictwo Karakter, Kraków 2009
10. Monografie fotografów europejskich i światowych

Literatura Europejska (zarówno proza jak i poezja).
Albumy monograficzne – fotograficzne oraz malarskie.
Albumy tematyczne/problemowe – fotograficzne oraz malarskie

W szczególności;
1. Barthes Roland, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, przeł. Jacek Trznadel, wydawnictwo „KR”, Warszawa 1996.
2. Hans Belting, Antropologia obrazu. Universitas, Kraków 2007
3. Walter Benjamin, Twórca jako wytwórca, Wyd. Poznańskie Poznań 1975.
4. John Gage, Kolor i kultura, Universitas, Kraków 2008.
5. Scott Walden Fotografia i filozofia. Szkice o pędzlu natury, przekład Izabela Zwiech, Wydawnictwo Uniwersitas, Kraków 2013
6. Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, przeł. Jolanta Mach, Wydawnictwo Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2004 (i wyd. wcześniejsze)
7. Cotton Charlotte, Fotografia jako sztuka współczesna, przeł. Magdalena Buchta, Piotr Nowakowski, Piotr Paliwoda, wydawnictwo Universitas, Kraków 2009
8. Frąckowiak Maciej, Kruche medium Rozmowy o fotografii, pix.house, Poznań 2017
9. Sontag Susan, O fotografii, przeł. Sławomir Magala, wydawnictwo Karakter, Kraków 2009
10. Monografie fotografów europejskich i światowych