| Pole | Opis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Typ przedmiotu | Obowiązkowy, kształcenie kierunkowe GTK (Grupa Treści Kierunkowych) | ||||||
| Metody dydaktyczne (forma zajęć) | 
			
				
					 Wykłady kursowe; konwersatoria;  | 
	||||||
| Język wykładowy | polski; | ||||||
| Liczba punktów ECTS: | 3 | ||||||
| Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | 30 (wykłady) 30 (ćwiczenia) | ||||||
| Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | 20 | ||||||
| Wymagania wstępne | 
			
				
					 Zdany egzamin wstępny na I rok studiów.  | 
	||||||
| Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) | 
			
				
					 Przedmiot Ikonografia mody prowadzony w ramach Pracowni Praktyk Teoretycznych i Projektowania Krytycznego ma za zadanie zaznajomienie studentów z obecnością obrazów mody w ikonosferze, zgodnie z jej definicją zaproponowaną przez profesora Mieczyslawa Porębskiego i oznaczającą ikonosferę jako „uniwersum obrazów wszelkiego rodzaju; całość informacji wizualnej docierającej do człowieka w każdym momencie". Na wybranych przykładach dzieł z różnych dziedzin sztuk wizualnych w trakcie zajęć prowadzona jest analiza obecności ubrań i innych elementów mody jako znaku niosącego informacje w określonym i nakreślonym przez dzieło i jego historię kontekście. Aby obrazy mody rozumieć jako znak, w ramach przedmiotu studenci poznają też podstawy semiotyki i semantyki i możliwości zastosowania tych nauk w procesie projektowania mody. Celem zajęć jest: zapoznanie się z wybranymi zagadnieniami teorii, sztuki, mody i projektowania krytycznego; nauka metod prowadzenia badań i poszukiwań w zakresie teorii i sztuki współczesnej; nauka budowania własnej wypowiedzi artystycznej i/lub projektowej opartej na wiedzy teoretycznej z zakresu teorii sztuki i projektowania; wykorzystanie w projektowaniu wiedzy z zakresu badań kulturowych, historii sztuki, literatury, popkultury, współczesnej myśli filozoficznej, socjologii i psychologii, ekonomii; nauka prowadzenia badań mody i poszukiwania inspiracji twórczych jednocześnie na wielu płaszczyznach współczesnej kultury; nauka definiowania i przekraczania ograniczeń wynikających z pracy projektanta mod  | 
	||||||
| Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) | 
			
				
					 Ocena poziomu merytorycznego zaangażowania w zajęcia i zadania;  | 
	||||||
| Wymagania końcowe | 
			
				
					 Zdany egzamin po II semestrze.  | 
	||||||
| Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć | 
			
				
					 1. Porębski Mieczysław, Ikonosfera, PIW, 1972 2. Porębski Mieczysław, Piwocki Ksawery, Dzieje sztuki w zarysie t. I-III, Arkady, 1979 3. Pelc Jerzy, Wstęp do semiotyki, Wiedza Powszechna, 1982 4. Saussure Ferdinand de, Kurs językoznawstwa ogólnego, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002  | 
	||||||
| Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta | 
			
				
					 Podczas zajęć studenci otrzymują szczegółowe listy lektur dotyczące każdego z poruszanych tematów, wzbogacone o najnowsze publikacje lub lektury niezbędne do analizy konkretnych przykładów prac studenckich.  | 
	||||||
| Przedmiotowe efekty uczenia się | 
			
  | 
	||||||
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się | 
			
  | 
	||||||
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. | |||||||
| studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie | 
|---|---|---|---|---|---|
| Projektowanie ubioru i jego konteksty s.2 | o | 60 | 3 | 
		
		
		ćw. 60h | 
	
		
		
		ćw.
		
		[egz.] ćw. [zal.]  |