Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | Rysunek | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Dyskusja dydaktyczna,wprowadzenie do tematu, zajęcia warsztatowe, projekty i prace indywidualne, pogadanka, wykład, prace w plenerze, konsultacje indywidualne. Zajęcia odbywają się na żywo, w przypadku zaostrzenia obostrzeń związanych z COVID-19 możliwa forma zdalnego nauczania. |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | 3 | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | 60 | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | 25 | ||||||
Wymagania wstępne |
Zaliczony I rok studiów. Podstawą zaliczenia przedmiotu Rysunek jest obecność na zajęciach. Wymagania frekwencji: ilość nieobecności nie może przekraczać 35% ogółu zajęć, w tym dopuszczalne są 3 nieusprawiedliwione nieobecności. Realizacja ćwiczeń, które studenci wykonują podczas pracy w pracowni 35% oraz poza pracownią tzw. zadania do samodzielnej realizacji 30%. Konsultacje odbywają się 1-2 razy w tygodniu w wyznaczonym na początku semestru dniu. W przypadku konieczności nauczania zdalnego należy korzystać regularnie z poczty akademickiej (asp.waw.pl). Zajęcia w pracowni Rysunku mogą się odbywać również w języku francuskim i angielskim. |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
1. Akt – studium postaci. Kontynuacja ćwiczenia. a) Studium postaci oparte o obserwację modela żywego. Wnikliwa analiza konstrukcji i budowy człowieka. Ćwiczenie poparte dużą ilością szkiców. b) Ruch-postać w ruchu. Rozwinięcie problemu RUCHU oraz DYNAMIKI w obrazie. c) Konstrukcja i dekonstrukcja. Na podstawie pracy z modelem żywym należy odpowiedzieć na podane hasło, dokonując konstrukcji i dekonstrukcji obserwowanego modela. 2. Doświadczenie miejsca. „(…)człowiek – jak wszelkie zwierzę- przede wszystkim, zawsze i ostatecznie jest więźniem swego biologicznego organizmu” Nasze odczuwanie przestrzeni jest wielozmysłowe, odbywa się na wielu poziomach i płaszczyznach. Ta multisensoryczność tworzy osobliwy obraz w pamięci. Obraz, na który składają się doznania zmysłu dotyku, smaku, wzroku, powonienia itd. Stwórz wypowiedź rysunkową która stanie się formą zapisu, rejestracją miejsca lub przestrzeni o której chcesz opowiedzieć. Wykorzystaj różne narzędzia rysunkowe i materiały do zobrazowania zagadnienia. Proszę zdefiniować pojęcie przestrzeni oraz wszelkich problemów z nim związanych. Praca może być relacją ukazującą doświadczenia przestrzeni z przeszłości oraz wypowiedzią opisującą zdarzenia bieżące. Wybierz właściwe środki wyrazu. Przed realizacją tematu proszę zapoznać się lekturą: Ukryty wymiar, Edward T. Hall, wyd. Muza 2005r. 3.Obszary rysunkowe. Wykład i dyskusja dotycząca obszarów w których odnajdujemy różne typy rysunku. Na podstawie obserwacji i zebranych materiałów stwórz szkicownik, dziennik w którym będziemy mogli zaobserwować obszary występowania rysunku oraz jego zastosowanie w różnych dziedzinach życia. 4. Maszyna do rysowania. Za pomocą różnych elementów mobilnych, konstrukcyjnych stwórz maszynę rysującą. Maszyna może być kinestetyczna lub wprawiana w ruch poprzez inny mechanizm np. bateria, zasilacz, silniczek elektryczny. Dozwolone są wszelkie środki wyrazu, nieograniczony format oraz medium rysunkowe. 5. Cabinet de curiosités. Gabinety osobliwości mają swoje korzenie w średniowiecznych skarbcach gdzie kolekcjonowano niezwykłe zbiory, obiekty pochodzenia naturalnego. W kunstkamerach gromadzono obok znalezisk naturalnych również dzieła sztuki, korzenie mandragory, znaleziska o unikatowym charakterze pochodzące z odległych lądów. Zastanów się co można zachować, przechować we współczesnym gabinecie osobliwości? Jakie zjawiska świata współczesnego możesz narysować i osadzić w gabinecie osobliwości by przekazać informacje przyszłym pokoleniom? Zalecana lektura, pomocna w realizacji tematu - Krzysztof Pomian Zbieracze i osobliwości, wyd.: Słowo/obraz, terytoria. Każdy student w Pracowni Rysunku zobowiązany jest do prowadzenia „osobistego” szkicownika i dokonywania wszelkich zapisów, rysunków związanych z zagadnieniami poruszanymi w trakcie oraz poza zajęciami. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Zaliczenie przedmiotu Rysunek odbywa się na podstawie przeglądu semestralnego i końcowo-rocznego.Ocenie podlega: aktywności, zaangażowanie w realizacje tematów, stopień końcowy zrealizowanej pracy, poziom artystyczny wykonanych prac.Przeczytanie choć jednej pozycji z podanej literatury przedmiotu. Prowadzenie obowiązkowe szkicownika. Ilość odbytych konsultacji (minimum 7 konsultacji). Ocenie podlega stopień zaangażowania w realizację programu oraz umiejętności efektywnego przełożenia wskazań i wytycznych uzyskanych w toku kształcenia w wyniku dyskusji i dialogu dydaktycznego (relacja mistrz-uczeń). |
||||||
Wymagania końcowe |
Każdy semestr w pracowni Rysunku kończy zaliczenie z oceną. W przypadku konieczności pracy zdalnej forma egzaminu może ulec modyfikacji, szczegóły zostaną przekazane przed egzaminem. Pozytywne zaliczenie I roku. Zaliczone w terminie wszystkie projekty indywidualne i zbiorowe realizowane w pracowni. Student umie zanalizować rysunek pod kątem: kompozycji, techniki, doboru środków rysunkowych, pozyskanej wiedzy na temat zasad rządzących rysunkiem. Student umie sprawnie rysować. Umiejętność niezbędna do realizacji projektów wzorniczych 2D i 3D. Student umiejętnie i logicznie wiąże różnorodne zjawiska artystyczne. Student zna konwencje artystyczne, występujące na przestrzeni różnych epok. Student umie zanalizować swoje dzieło oraz potrafi ocenić je krytycznie. |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
- Rudolf Arnheim „Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka”, (Słowo/obraz terytoria, Gdańska 2004 ) - Gottfried Bammes „Sehen und Verstehen Die menschlichen Formenin didaktischen Zeichnungen „ -Jeno Barcsay „Anatomia dla artysty”, -Piotr Bogdanowicz „Człowiek i czas”, (Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne Warszawa 1989) -Piotr Bogdanowicz „Człowiek i przestrzeń”, (Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne Warszawa 1998) -Leonardo da Vinci „Traktat o malarstwie” - Ernst Hans Gombrich „O sztuce”, " Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej" -W. Kandiński „Punkt, linia i płaszczyzna”(Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986) -John Berger "O patrzeniu", (Fundacja Aletheia Warszawa 1999) -John Berger "Spotkania", (Fundacja Aletheia Warszawa 2001) -John Berger "Sposoby widzenia” ", (Fundacja Aletheia Warszawa 2008) -Jean E. Cirlot „Słownik symboli”, (Wydawnictwo Znak, Kraków 2006) - Edward T.Hall „Ukyty wymiar" - Juhani Pallasmaa "Myśląca dłoń" (Instytut Architektury, Kraków 2015) - Juhani Pallasmaa "Oczy skóry" (Instytut Architektury, Kraków 2012) -Krzysztof Pomian „Zbieracze i osobliwości” -David Hockney „Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich Dawnych Mistrzów” |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
- Józef Czapski "Patrząc","Czytając" (wydawnictwo Znak, Kraków 2016) -Joseph Beuys „Teksty, komentarze, wywiady”, (Akademia Ruchu CSW, Warszawa 1990) -Grzegorz Dziamski “Awangarda po awangardzie”, (Wyd. Fundacji Humaniora, Poznań1995) -Grzegorz Dziamski „Sztuka u progu XXI wieku”,(Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 2002) -Ryszard Appinguanesi “Postmodernizm”(Wydawnictwo Emblemat Warszawa 2001) -Zbigniew Herbert „Barbarzyńca w ogrodzie”(Wydawnictwo Test, Lublin1991) -Alicja Kępińska „Sztuka w kulturze płynności”,(Wydawnictwo Arsenał, Poznań) -Piotr Piotrowski „Znaczenia modernizmu”, (Dom Wydawniczy Rebis, Poznań199 |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Projektowanie ubioru i jego konteksty s.4 | o | 60 | 3 |
ćw. 60h |
ćw.
[egz.] ćw. [zal.] |