Organizacja pracy w trybie stacjonarnym
Zajęcia warsztatowe.
Korekta, dialog dydaktyczny, przeglądy prac, prezentacja prac, ich wspólna analiza i dyskusja).
Realizacje wybranych tematów lub po konsultacji z prowadzącym możliwość pracy nad autorskim zadaniem.

Zajęcia są prowadzone w formie tradycyjnej - stacjonarnej*, z
uwzględnieniem przepisów sanitarnych, zaleceń i wytycznych
organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej i rozporządzeń
Rektora ASP w Warszawie. W uzasadnionych przypadkach
umożliwimy studentowi / studentce pracę zdalną nad
wybranym zagadnieniem.
*Zmiana trybu zajęć ze stacjonarnego na hybrydowy lub on
line może nastąpić w wyniku rozporządzenia Rektora.

Dla II roku studiów jednolitych:
Zaliczony I i II semestr studiów na Wydziale Rzeźby lub innym wydziale ASP w Warszawie.
Dla III roku studiów jednolitych:
Zaliczony III i IV semestr studiów na Wydziale Rzeźby lub innym wydziale ASP w Warszawie.
Dla IV roku studiów jednolitych:
Zaliczony V i VI semestr studiów na Wydziale Rzeźby lub innym wydziale ASP w Warszawie.
Dla V roku studiów jednolitych:
Zaliczony VI i VIII semestr studiów na Wydziale Rzeźby lub innym wydziale ASP w Warszawie.
wie.

Celem zajęć jest wypracowanie indywidualnego „języka” wyrazu. Ten „język” ma być nie tylko indywidualny, ale także nośny kulturowo, czyli zarówno komunikatywny, jak i stymulujący odbiorcę. W tym celu niezbędna jest świadomość specyfiki środków właściwych do budowania obiektów przestrzennych oraz zrozumienie znaczenia i konsekwencji wybranych założeń kompozycyjnych. Jedną z najważniejszych umiejętności rzeźbiarza jest zdolność do identyfikowania problemów i odnajdywania nowych sposobów ich rozwiązywania. Tak w przestrzeni technologicznej, formalnej i treściowej. Światy te w procesie budowania rzeźby przenikają się i oddziałują na siebie. Dlatego tak ważne jest usamodzielnienie się w każdej z tych dziedzin. 

Celem zajęć jest opracowanie przez studentkę/studenta koncepcji oraz projektu dyplomowej pracy magisterskiej, będącej jego autorskim założeniem.

Odbywa się to w toku korekt i rozmów, podczas których duży nacisk kładziony jest na samodzielność studentki/studenta.

Zajęcia w Pracowni Rzeźby mają na celu rozwijanie umiejętności twórczych studentów poprzez ćwiczenia, dialog i dyskusję dydaktyczną. Podczas realizacji własnych projektów, studenci mogą liczyć na konsultacje i korekty prowadzącego. Zajęcia odbywają się w formie tradycyjnej - stacjonarnej. W uzasadnionych przypadkach, studenci mają możliwość pracy zdalnej nad wybranym zagadnieniem.

Na ocenę wpływa:
- zaangażowanie w realizację pracy
- ilość konsultacji i zaproponowanych projektów
- rozwój indywidualnych kompetencji
- jakość zrealizowanych zadań
- obecność na zajęciach

Kryteria (skala ocen)
Ocena słowna Ocena liczbowa
Wartość oceny do średniej
celujący 5+
5,35

bardzo dobry 5
5,0
bardzo dobry minus 5-
4,65
dobry plus 4+
4,35
dobry 4
4,0
dobry minus 4-
3,65
dostateczny plus 3+
3,35
dostateczny 3
3,0
dostateczny minus 3-
2,65
niedostateczny 2
2,0
nieklasyfikowany 0
0,0
zaliczenie nieliczone do średniej zal.
niezaliczenie nieliczone do średniej nzal.

Realizacja dwóch lub więcej ćwiczeń na semestr
Dla II roku studiów jednolitych: Pozytywnie zaliczony III oraz IV semestr II roku studiów.
Dla III roku studiów jednolitych: Pozytywnie zaliczony V oraz VI semestr II roku studiów.
Dla IV roku studiów jednolitych: Pozytywnie zaliczony VII oraz VIII semestr II roku studiów.
Dla V roku studiów jednolitych: Pozytywnie zaliczony IX oraz X semestr II roku studiów.

Od 60% obecności na zajęciach jest warunkiem uzyskania zaliczenia przedmiotu; liczba nieobecności (usprawiedliwionych i
nieusprawiedliwionych łącznie) przekraczająca ustalony przez prowadzącego limit skutkuje - uzyskaniem oceny nieklasyfikowany;
podstawę do usprawiedliwienia stanowi zwolnienie lekarskie od zajęć lub potwierdzona na piśmie zgoda prodziekana wydziału;
Dopuszczalna liczba nieusprawiedliwionych nieobecności na zajęciach to 5 - przekroczenie tego limitu skutkuje obniżeniem oceny o 0,5 stopnia za każdą kolejną nieobecność.

-

1. Chrzanowska-Pieńkos J(red.), Figura w sztuce polskiej XIX i XX wieku, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 1999
2. Simblet S., Anatomia dla artystów, Warszawa 2004.
3. Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa 1980.
4.Słonina S., Mistrzowie rzeźby, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2005
Chrzanowska-Pieńkos J(red.), Figura w sztuce polskiej XIX i XX wieku, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 1999
Hermansdorfer M., Między ekspresją a metaforą, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 1999
Simblet S., Anatomia dla artystów, Warszawa 2004.
Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa 1980.
Schanti A., Die Liebe zu den Objekten/The love of Objects: Aspekte Zeitgenoessischer Skulptur/Aspects of Contemporary sculpture, Springer, 2008.
Kwartalnik Rzeźby „Orońsko”, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Rocznik „Rzeźba Polska”, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Duby G., Daval J.-L.; Sculpture – from Antiquity to the Present Day, Taschen, 2006