Typ przedmiotu
|
obligatoryjny
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
-brak-
|
Język wykładowy
|
polski;
|
Liczba punktów ECTS:
|
2
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
30
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
30
|
Wymagania wstępne
|
Podstawowa znajomość faktów i wydarzeń w Polsce i na świecie w XIX w.,
podstawa znajomość zagadnień z zakresu kultury wizualnej i materialnej tego okresu.
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z historią sztuki europejskiej i polskiej w XIX w, z uwzględnieniem mediów tradycyjnych (malarstwo, rzeźba), jak i nowoczesnych technik obrazowania (litografia, drzeworyt sztorcowy, fotografia). Treści zajęć, choć ułożone chronologiczne, grupują się wokół problemów pozaartystycznych (przemiany społecne, polityczne, gospodarcze).
1. Zajęcia organizacyjne. Podstawy chronologiczne i terminologiczne 2. Klasycyzmy i akademie (struktura akademii na przełomie XVIII i XIX w., atelier J. L. Davida. Klasycyzm w Warszawie) 3. „Czym jest romantyzm”? Goya. Ingres a Gericault i Delacroix. 4. Romantyczne odkrycie natury. Przyroda wg Humboldta. Pejzaż w romantycznym malarstwie niemieckim, angielskim i francuskim 1 poł. XIX w. 5. Sztuka polska między powstaniem listopadowym a styczniowym. 6. Rzeźbiarze XIX wieku. Od Thorvaldsena do Rodina. 7. Fotografia XIX w. nowe technologie wobec doktryn akademickich. Japonia i japonizmy XIX w. 8. Realizm/y w sztuce XIX w. (cz. 1). Wystawy światowe jako zjawisko kulturowe. Courbet. Manet. Prerafaelici. 9. Realizm/y w sztuce XIX w. (cz. 2). Impresjoniści. Macchiaioli. 10. Akademizm w Europie drugiej połowy XIX w. Matejko i Chełmoński. „Polski akademizm”. 11. Po impresjonizmie. Seurat i Signac. Symbolizm. Gauguin. Van Gogh. 12. Kobiety-artystki XIX w. Kobiety-malarki pierwszej połowy XIX wieku. Rosa Bonheur. Berthe Morisot i Mary Cassatt. 13. Od Monachium do Krakowa. Polski realizm. Artystki polskie. Żydowscy artyści w Polsce 14. Młoda Polska. Nowa wizja historiozofii. Polski symbolizm i impresjonizm? Sztuka użytkowa. Przebudzenie polskiej grafiki artystycznej. 15. Powtórka lub wyjście do muzeum (MNW lub Muzeum Mazowieckie w Płocku)
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
W trakcie semestru - kolokwium pisemne dot. najważniejszych wydarzeń XIX w.
egzamin ustny obejmujący część wizualną (rozpoznanie dzieł sztuki) oraz rozmowę na losowo wybrany temat
|
Wymagania końcowe
|
Obecność na zajęciach (max 2 nieobecności nieusprawiedliwione; większa liczba nieobecności skutkować będzie obniżeniem oceny).
Student zna kierunki, zjawiska w sztuce XIX w., potrafi kontekstualizować prace poszczególnych artystów, zna ich działalność, biografie, potrafi interpretować prace z tego okresu, zastosować do ich opisu adekwatną terminologię. Zna tło historyczne i społeczne dla zjawisk w sztuce w XIX w.
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
A. Lewicka, „Styl w XIX w., czyli o różnych postawach wobec sztuki", w: Tradycja i innowacja, Materiały Sesji SHS, Warszawa 1981, s. 165-169. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba w XIX w., Kraków 1980. K. Michocka-Rachubowa, Rzeźba polska XIX wieku : od klasycyzmu do symbolizmu : katalog zbiorów, Warszawa, 1993. J. Malinowski (red.), Rzeźba polska przełomu XIX i XX wieku : studia, Warszawa 2007. E. Wind, „Rewolucja w malarstwie historycznym”, Roczniki Humanistyczne KUL, XLIII, 1995. J. Białostocki, „Ikonografia romantyczna. Przegląd problemów badawczych”, w: Romantyzm. Studia nad sztuką drugiej połowy wieku XVIII i wieku XIX. Materiały sesji SHS, Warszawa 1967. A. Król, Japonizm polski, w: A. Król (red.), Japonizm polski, Kraków 2011, s. 7-57. L. Nochlin, Realizm, Warszawa 1974. W. Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 2005. Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1986. H. Hofstaetter, Symbolizm, Warszawa 1987. N. Rosenblum, Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała, 2005.
Sztuka polska. Sztuka XIX w., tom pod red. J. Malinowskiego, Warszawa 2021
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
N. Rosenblum, A History of women photographers, New York ; London : Abbeville, 2000. F. Saulages, Estetyka fotografii. Strata i zysk, Kraków 2005. W. Chadwick, Women, Art and Society, Londyn 2017. G. Naylor, The Arts and Crafts Movement, Cambridge MA 1971. L. Sobieraj, Z. Chlewiński; I. Huml, I. Korgul-Wyszycka, Secesja w zbiorach Muzeum Mazowieckiego w Płocku, Płock 2006. P. Banaś, Secesja w zbiorach polskich, Warszawa 1990. M. Wallis, Secesja, Warszawa: Arkady 1984. B. Bergdoll, European Architecture 1750-1890, Oxford, New York 1997. (rozdziały) K. Frampton, Modern Architecture. A Critical History, London 2007 (IV wyd.). M. Porębski, Dzieje sztuki w zarysie. Wiek XIX i XX, Warszawa 1988.
Lektura uzupełniająca jest także podawana indywidualnie, po konsultacjach ze studentami.
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
Wiedza: ● Zna najważniejsze dzieła sztuki i kluczowych artystów XIX w. ● charakteryzuje najważniejsze procesy artystyczne XIX w. ● zna wybrane kierunki współczesnych badań nad sztuką XIX w. W05
W06
|
Umiejętności: ● Potrafi samodzielnie uzupełniać wiedzę dotyczącą sztuki i kultury XIX w. w oparciu o biblioteki i internetowe bazy danych.
U05 U07
|
Kompetencje społeczne: ● docenia znaczenie sztuki XIX wieku dla kultury i cywilizacji światowej. ● jest gotów do zmiany opinii na temat sztuki wieku XIX w. w świetle dostępnych danych i argumentów, jest otwarty na nowe idee i propozycje badawcze.
K05
|
|
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
-brak- |
|
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |