|
Typ przedmiotu
|
Kierunkowy
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
- Ćwiczenia warsztatowe, studyjne, kreacyjne.
- Dyskusja dydaktyczna, korekta.
- Indywidualne i grupowe przeglądy prac z dyskusją.
1. W toku kształcenia studentów stosowane są zasady polimetodyczności. Stosowana jest zarówno teoria (wykłady) jak i praktyka (ćwiczenia). Stosowane są metody zarówno oparte na słowie, obserwacji, pomiarach, jak i na praktyce malarskiej studentów. Metody te rzadko są stosowane pojedynczo. Tworzą ściśle ze sobą powiązane i uzupełniające się układy.
2. Wykłady problemowe obejmują zagadnienia związane z określeniem, czym jest „język malarstwa”. Tworzą podstawy rozumienia przez studenta zasad budowy obrazu.
3. Dialog dydaktyczny ze studentem – analiza realizowanych ćwiczeń studenta, stwarzająca warunki dla samodzielnych wypowiedzi studenta uzasadniających zrealizowane ćwiczenie. Dialog taki jest powtarzany wielokrotnie podczas roku akademickiego.
4. Dyskusja akademicka wobec całej pracowni, gdy prowadzący i asystent omawiają rezultaty wszystkich zrealizowanych ćwiczeń (prac) studenta (-ów) wykonanych podczas trwania semestru i całego roku akademickiego. W trakcie takiej dyskusji student również otrzymuje sposobność do wypowiedzi własnej.
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
9
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
180 godz. / sem. 12 godz. zajęć tygodniowo, prof. Artur Winiarski środa: 10.00-13.00 czwartek: 10.00-13.00 mgr Łukasz Jankowicz wtorek: 9.30-12.30 czwartek: 9.30-12.30 piątek: 9.30-11.30
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
45-90 godz. / sem. Na samodzielną pracę studenta w semestrze składają się: realizacja zadania semestralnego, przygotowanie materiałów do zajęć, zapoznanie się z literaturą.
|
|
Wymagania wstępne
|
Zdanie egzaminu wstępnego na studia na I rok na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie.
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Przedmiot służy rozwojowi wrażliwości, umiejętności obserwacji natury i jej własnego interpretowania, a także doskonaleniu wiedzy z zakresu technologii, sposobów malowania, szukania indywidualnej formy wypowiedzi w ramach jak najszerzej rozumianego malarstwa figuratywnego. Zajęcia opierają się na malarskim studium modela, martwej natury, wnętrza pejzażu, a także realizacji zadania semestralnego.
Przedmiot realizowany w semestrach: 1, 2.
- kompozycja płaszczyzn (kadr),
- pomiary proporcji obserwowanych obiektów natury,
- budowa i konstrukcja obserwowanych obiektów natury,
- obserwacja i analiza przestrzeni i podstawowe elementy jej budowy, budowa brył, światłocień, perspektywa (uświadomienie sobie przez studenta podstawowych zagadnień - związanych z budową przestrzeni ma prowadzić do rozumienia przez studenta podstawowego problemu malarstwa, że świat obserwowany jest trójwymiarowy, zaś świat - - obrazu jest iluzją przestrzenną zamkniętą w dwóch wymiarach),
- budowanie gamy kolorystycznej,
- budowanie form malarstwa: materia, faktura, przezierność, kontrasty, podobieństwa, kontur, sylweta, plama, linia, dynamika, statyka, rytm, dominanta, akcent, gest, itd.,
- określenie światła w obrazie,
- próba uświadomienia studentom czym jest proces twórczy,
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Przegląd komisyjny, ocena
- Ocena stopnia realizacji podobieństwa wybranego fragmentu natury, będącego przedmiotem zadanego ćwiczenia w obrazie.
- Ocena stopnia wrażliwości studenta realizującego obraz w zakresie obserwacji złożoności widzianego świata i umiejętność jego wyrażenia.
- Ocena stopnia zaangażowania się w proces studiowania.
- Ilość i ocena jakości prac.
- Aktywne uczestnictwo w procesie dydaktycznym.
- Reagowanie na pojawiające się uwagi, ale również stopień rozumnej niezależności studenta – znajdującej wyraz w jakości artystycznej realizowanych prac.
|
|
Wymagania końcowe
|
- Przedstawienie prac które świadczą o umiejętności namalowania obrazu przedstawiającego naturę, która jest przedmiotem studiów (w tym człowieka w otoczeniu, we wnętrzu zamkniętym oraz otwartym, fragmentu natury, np. studium portretowe), z uwzględnieniem proporcji widzianego świata, jego budowy i konstrukcji. Umiejętność komponowania płaszczyzn, wyrażanie przestrzeni i budowania brył oraz stworzenia konsekwentnej gamy kolorystycznej.
- Dialog dydaktyczny, podczas którego student powinien wykazać się umiejętnością oceny własnej, czy zrealizowany obraz jest wewnętrznie spójny.
- Wykonanie dwóch lub trzech prac malarskich na zadany temat.
- Semestralny i końcowo roczny przegląd prac malarskich.
- Dobór prac malarskich na wystawę semestralną i końcoworoczną.
- Uczestnictwo w przygotowaniu wystawy semestralnej i końcoworocznej.
- Komisyjne zaliczenie semestru i roku.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
- Jan Białostocki, O teorii sztuki Albrechta Durera, w: Pięć wieków myśli o sztuce, Warszawa 1976
- Stefan Gierowski, Jakość, jasność, nasycenie, rozdział: Nudne uwagi i narzekania, Warszawa 2010
- Stefan Gierowski, Przestrzeń, barwa i światło (rozmowa ze Stefanem Gierowskim). Rozmawiała Krystyna Jerzmanowska, Sztuka 1/1978, Warszawa 1978
- David Hockney, Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich dawnych mistrzów, Kraków 2007
- Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa zachodnioeuropejskiego, Wrocław 1988
- Władysław Stróżewski, Dialektyka twórczości, rozdział: Twórczość i pojęcia pokrewne, Kraków 2007
- David Sylwester, Rozmowy z Francisem Baconem. Brutalność faktu, Poznań 1997
- Piotr Bazylko, Krzysztof Masiewicz, Jarosław Modzelewski, Wywiad - rzeka - Wisła, Warszawa 2013
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Linda Nochlin Realizm, Warszawa 1974
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
(K_W02) Student zna kluczowe zagadnienia związane z malarstwem studyjnym, opartym o bezpośrednią obserwację natury z pomięciem jakichkolwiek narzędzi cyfrowej rejestracji obrazu. Rozumie problemy związane ze studium postaci takie jak: anatomia, modelunek światłocieniowy, proporcje, ruch, chromatykę karnacji, ponadto zna elementarne sposoby tworzenia trzeciego wymiaru na płaszczyźnie za pomocą perspektywy linearnej ,powietrznej i malarskiej, a także rozumie rolę przedmiotu jako motywu malarskiego, atrybutu lub elementu kompozycji obrazu. Zna i rozumie rolę pejzażu i wnętrza jako tła dla motywu głównego w obrazie malarskim oraz jako samodzielnego tematu malarskiego. Rozumie zagadnienia związane ze zestawieniem kolorystycznym i budowaniem gamy barwnej, a także rolę waloru i temperatury w tworzeniu iluzji optycznej. Zna podstawy posługiwania się materiałami i narzędziami malarskimi.
(K_W05) Student zna podstawowe lektury dotyczące malarstwa przedstawiającego, bazującego na obserwacji. Ponadto rozumie relacje zachodzące pomiędzy teorią malarstwa i obserwacją natury a praktycznym procesem malarskim.
|
(K_U01) Student potrafi wykorzystać doświadczenie i wiedzę oraz wrażliwość w realizacji własnych koncepcji malarskich. Za pomocą tradycyjnych i współczesnych środków obrazowania rozwiązywać problemy pojawiające się w trakcie procesu malarskiego.
|
-
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Weryfikacja zdobytej wiedzy odbywa się podczas dialogu dydaktycznego w trakcie minimum 2 w trakcie trwania semestru, okresowych obowiązkowych przeglądów prac o charakterze kolokwium oraz podczas Przeglądu Komisyjnego w sesji.
|
Weryfikacja umiejętności odbywa się podczas Komisyjnego Przeglądu Zaliczeniowego w sesji. Podczas przeglądu prace podlegają dyskusji i ocenie komisji.
|
-
|
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
