1. Wprowadzenie w problematykę - wykład problemowy, przedstawienie listy tematów, omówienie warunków i sposobów jego realizacji, dyskusja.
2. Indywidualna praca artystyczna pod opieką prowadzącej (przeglądy indywidualne, dyskusja na forum grupy).
Etapy pracy:
a. praca koncepcyjna (szkicownik / notatnik),
b. decyzje formalne – wybór środków wyrazu,
c. realizacja pracy,
d. werbalizacja – przygotowanie krótkiej eksplikacji autorskiej.
3. Prezentacja na forum grupy - prezentacja prac, omówienie i dyskusja, refleksja nad procesem twórczym i zastosowanymi środkami wyrazu.

Zaliczony I rok studiów I stopnia

Zajęcia w Pracowni Relacji Czasoprzestrzennych mają na celu rozwijanie umiejętności świadomego doświadczania i wyrażania w INTERMEDIALNEJ I multimedialnej formie

Pojęcia czasu i przestrzeni w drugiej połowie XX wieku stają się jednym z kluczowych obszarów poszukiwań artystycznych. Artyści, odwołując się do współczesnych teorii filozoficznych, naukowych i kulturowych, redefiniują tradycyjne rozumienie dzieła sztuki. Zamiast trwałego obiektu pojawia się sztuka procesualna, efemeryczna i ulotna, w której czas i przestrzeń funkcjonują nie tylko jako temat refleksji, lecz także jako medium twórcze. W praktykach artystycznych takich jak performance, happening czy body art czas przyjmuje postać zdarzenia, które istnieje jedynie w momencie swojego trwania. Przestrzeń natomiast, w działaniach site-specific, instalacjach czy land arcie, przestaje być neutralnym tłem – staje się integralnym elementem dzieła, aktywnie kształtującym jego znaczenie. Ważną rolę zyskuje także widz, którego obecność, ruch i percepcja dopełniają doświadczenia artystycznego.

Zadania w pracowni:

Zadanie 1 – „Podmiot w czasie i przestrzeni”
Proces obejmuje:
Postawienie pytania o przestrzeń, w której spotykają się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.
Określenie podmiotu „ja” jako kluczowego elementu relacji czasoprzestrzennych.
Umiejscowienie podmiotu w odniesieniu do istotnych zjawisk i pojęć kulturowych.
Analizę relacji zachodzących w czasie i przestrzeni.
Kształtowanie dramaturgii przestrzeni i narracji wizualnej.
Wprowadzanie działań o charakterze intermedialnym.
Poszukiwanie adekwatnej formuły interpretacyjnej, która spaja całość koncepcji.

Zadanie 2 – „Kompozycja, barwa i światło w doświadczeniu przestrzeni”
Proces obejmuje:
Analizę przestrzeni w kontekście kompozycji i organizacji wizualnej.
Badanie roli barwy jako środka budowania emocji i znaczeń.
Eksperymentowanie ze światłem – naturalnym i sztucznym – jako elementem dramaturgii dzieła.
Tworzenie pracy, w której kompozycja, barwa i światło współtworzą doświadczenie przestrzeni.
Uwzględnienie roli widza i jego percepcji jako aktywnego elementu kompozycji.

Podczas oceny brane są pod uwagę:

- regularność i systematyczność pracy oraz przedstawianie jej postępów (prace niekonsultowane nie są uwzględniane przy zaliczeniu),
- zaangażowanie i aktywność w toku zajęć, w tym udział w wymianie intelektualnej na forum grupy,
- samodzielność twórcza oraz umiejętność korzystania ze zdobytej wiedzy w realizacji celów artystycznych,
- świadomość podejmowanych decyzji artystycznych i zdolność do ich uzasadnienia,
- jakość i poziom artystyczny wykonanych prac,
- aktywny udział w przygotowaniu i realizacji wystawy końcoworocznej.

Skala ocen zgodna z regulaminem studiów Wydziału Sztuki Mediów ASP

Przygotowanie pracy multimedialnej wraz z opisem, w formie kwalifikującej się do wystawy.

brak

Łukasz Guzek — Rekonstrukcja sztuki akcji w Polsce, Kraków: Universitas, 2012;

Barbara Ilkosz - Kolekcja sztuki polskiej II połowy XX wieku i XXI wieku, 2016, Wydawnictwo: Muzeum Narodowe we Wrocławiu;

Olga Kłosiewicz — Polska sztuka współczesna przełomu XX i XXI wieku, 2015, Wydawnictwo RM;

Piotr Krajewski (red.) — Ukryta dekada. Polska sztuka wideo 1985–1995, Wrocław: Fundacja WRO;

Anna Markowska, Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 roku, Toruń: Wydawnictwo UMK;

Wojciech Włodarczyk - Sztuka polska, t.7. Sztuka XX i początku XXI wieku, 2022, ARKADY;

Józef Robakowski — Obrazy energetyczne i zapisy biomechaniczne, 2007, Centrum Sztuki WRO;

Anda Rottenberg - Sztuka w Polsce 1945-2005, 2020, Wydawnictwo Stentor;

Michael Rush - Video Art, 2007, Wydawnictwo - Thames & Hudson;

Bartosz Zając, Karol Jóźwiak — Trajektorie obrazów: Strategie wizualne w sztuce współczesnej, 2015, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego;