| Pole | Opis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Typ przedmiotu | kierunkowy | ||||||
| Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Ćwiczenia warsztatowe, studyjne, kreacyjne, plenerowe. |
||||||
| Język wykładowy | polski; | ||||||
| Liczba punktów ECTS: | 6 | ||||||
| Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | 120 godz./semestr 8 godz./tyg 2godz. wykład +6 godz.ćwiczenia dr hab. Mikołaj Dziekański Wtorek 14.00-17.30 Czwartek 14.00-17.30 | ||||||
| Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | 30-60 godz./semestr, w tym: Na samodzielną pracę studenta w semestrze składają się: realizacja zadań indywidualnych lub semestralnych, przygotowanie materiałów do zajęć, zapoznanie się z literaturą. | ||||||
| Wymagania wstępne |
zaliczenie pierwszego roku studiów na jednolitych studiach magisterskich dla kierunku malarstwo |
||||||
| Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Rysunek dla studentów II-V roku na Wydziale Malarstwa pełni istotną rolę w procesie kształcenia młodego artysty. Pomijając względy formalne takie jak fakt, że rysunek jest przedmiotem kierunkowym i obowiązkowym na naszym Wydziale a nauka trwa cztery lata z możliwością kontynuacji na roku dyplomowym oraz możliwością realizacji aneksu do dyplomu jako głównej lub dodatkowej specjalizacji, jest on podstawowym i najprostszym narzędziem kreacji twórczej. Rysunki na skalne, ryte w kamieniach czy utrwalone w naczyniach glinianych lub przedmiotach codziennego użytku są najstarszym świadkiem potrzeby artystycznej wypowiedzi człowieka. Ta pierwotność rysunku jest jego największą zaletą. Czystość i prostota formy. Asceza waloru po przez którą eliminuje się wszelkie didaskalia. Przekaz staje się prosty i oczywisty. Waśnie na te cechy rysunku chciałbym zwrócić uwagę studenta. Nie zależnie od tego czy wykonuje szybki szkic, notkę czy wielkoformatowe studium, osiągnięty efekt powinien być syntezą rozstrzyganego problemu. Student II roku po rzetelnym kursie w pracowni „startowej” (I roku) powinien w pełni przyswoić podstawy kompozycji warsztatu rysunkowego i pracy z natury. Oczywiście od woli i potrzeb studenta zależy jaką ścieżkę rozwoju obierze. II rok jest czasem na zastanowienie się i dopracowaniem warsztatowych niuansów, nie oznacza to jednak że kształcenie ma polegać na ćwiczeniu ręki i oka. Artysta, który choćby przez całe życie studiuje martwą naturę, musi być odkrywczy i twórczy. Każde stawiane sobie zadanie niezależnie czy jest to studium modela, praca w plenerze czy zapis swojej wyobraźni powinno być osobistą analityczną kreacją. Wyuczona „fachowość” pozwoli artyście być profesjonalistą nie zależnie jakiego narzędzia w przyszłości użyje węgla, pędzla, tabletu czy aparatu fotograficznego. Znajomość zasad kompozycji, budowy formy za pomocą światła i cienia, zasad perspektywy, operowanie linią … pozwoli uniknąć bylejakości i powierzchowności. Kolejne lata studiów to okres poszukiwań własnej drogi rozwoju. Czas na eksperymenty, próby i publiczne prezentacje podczas wystaw zbiorowych jak i indywidualnych pokazów swej twórczości. Proces ten ma na celu przygotowanie młodego adepta sztuki do działań poza murami uczelni a także zetknięcia się z krytyką i zaznaczeniem swej obecności na tzw. rynku sztuki, a w konsekwencji do usamodzielnienia się. W procesie tym bardzo ważną rolę odgrywa dialog dydaktyczny. Indywidualne korekty i rozmowy w grupie koleżeńskiej studentek i studentów połączone z autoprezentacją. Wspólne zwiedzanie wystaw i dyskusje na tematy sztuki współczesnej oraz roli artysty w społeczeństwie. Roli i formach rysunku w sztuce, który coraz częściej staje się niezależną formą artystyczną, uwalniając się ze służalczej roli wobec malarstwa.
|
||||||
| Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
egzamin semestralny podczas ostatniego przeglądu |
||||||
| Wymagania końcowe |
1. Minimum 10 rysunków studyjnych w formacie min. B1, lub prac z zadań problemowych zrealizowanych w pracowni, prezentowanych na przeglądzie semestralnym |
||||||
| Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
Artyści o sztuce: Od van Gogha do Picassa / oprac. Elżbieta Grabska, Hanna Morawska Michał Anioł Buonarroti / oprac. Jan Białostocki. Wyd. Arkady |
||||||
| Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
Wiedza Tajemna. David Hockney, Universitas Kraków2007 Polska Awangarda Malarska. Bożena Kowalska wyd. PWN Jurry Powrót Artysty. wyd. Zderzak Kraków 2010 Malarstwo Amerykańskie. Franceska Castrii Marchetti, wyd. Arkady 2005 Czapla Malarstwo. wyd. ASP Warszawa 2009 Jan Cybis, Notatki malarskie, Dzienniki, PIW, Warszawa, 1980 Cezanne. Rysunki , Arkady, Warszawa, 1989 Anselm Kiefer The Woodcuts. Hatje Cantz Wokół Piękna. Władysław Stróżewski Dialogi o sztuce. Zbigniew Taranienko Kubuś Puchatek. Chatka Puchatka, Milne Alan Alexander |
||||||
| Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. | |||||||
| studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
|---|---|---|---|---|---|
| Malarstwo / malarstwo s.3 | d | 120 | 6 |
w. 120h ćw. 120h |
ćw.
[egz.] |
