| Pole | Opis | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Typ przedmiotu | -brak- | |||||||||
| Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
ćwiczenia |
|||||||||
| Język wykładowy | polski; | |||||||||
| Liczba punktów ECTS: | 5 | |||||||||
| Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | 30 | |||||||||
| Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | |||||||||
| Wymagania wstępne |
Podstawowa wiedza z historii Europy oraz podstawy wiedzy z historii architektury (co najmniej na poziomie szkoły średniej). |
|||||||||
| Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Celem przedmiotu jest zaznajomienie osób studiujących z jednym ze sposobów rozumienia architektury jako dzieła pozostającego w relacji z polityką i władzą. Podczas zajęć zaprezentowane zostaną różnorodne narzędzia interpretacji obiektów architektonicznych i przestrzeni urbanistycznych w kontekstach ideowych różnych epok oraz różnych systemów politycznych. Jednym z istotnych zagadnień będzie omówienie znaczenia architektury jako swoistej maszyny władzy i/lub reprezentacji władzy, będącej jednocześnie językiem symbolicznym, środkiem propagandy, kontroli społecznej czy projektowania tożsamości zbiorowej. Przypomnienie elementarnych założeń teorii odnoszących się do relacji architektury i władzy (np. Foucault, Arendt, Bourdieu) pozwolą na wzbogacenie instrumentarium analitycznego, badawczego oraz w zakresie krytycznej interpretacji współczesnych przejawów twórczości architektonicznej oraz jako narzędzia budowania pamięci zbiorowej i kształtowania tożsamości. Podczas zajęć przedyskutujemy wybrane problemy relacji architektury i władzy, w tym m.in. przyjrzymy się znaczeniu pojęć monumentalności, reprezentacji, ideologii, porozmawiamy o architekturze jako narzędziu symbolicznym i politycznym, przeanalizujemy (przykładowo) rolę społeczno-polityczną świątyń różnych epok (architektura sakralna jako instrument władzy duchowej i politycznej), jak również krytycznie opiszemy przykłady zastosowania architektury w prezentacji potęgi i znaczenia władzy świeckiej (np. idea miast idealnych, wznoszenie rezydencji, pałaców, zamków, willi jako obiektów reprezentacji władzy w różnych systemach politycznych). Poddamy także interpretacji wybrane przejawy związków politycznych systemów (zarówno totalitarnych, jak i kapitalizmu globalnego) z architekturą i urbanistyką - od Haussmanna do modernizmu i nowoczesności. |
|||||||||
| Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Test końcowy (test jednokrotnego wyboru, przeprowadzany na ostatnich zajęciach). |
|||||||||
| Wymagania końcowe |
Umiejętność sprawnej interpretacji obiektów architektonicznych z uwzględnieniem wzajemnych zależności sztuki, polityki i historii. |
|||||||||
| Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
P. Murray, Architektura włoskiego renesansu. Przeł. R. Depta. Toruń 1999. Renesans w sztuce włoskiej. Architektura, rzeźba, malarstwo, rysunek, pod red. Rolfa Tomana, Kolonia 2000. J. Balisz-Schmelz, Przeszłość niepokonana. Sztuka niemiecka po 1945 roku jako przestrzeń i medium pamięci, Kraków 2018. F. Burno, Spektakl i modernizacja. Miasta włoskie w okresie faszyzmu 1922-1945, Warszawa 2016. Ł. Galusek, M. Wiśniewski, Socmodernizm. Architektura w Europie Środkowej czasu zimnej wojny, Kraków 2024. |
|||||||||
| Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta | -brak- | |||||||||
| Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
|||||||||
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
|||||||||
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. | ||||||||||
| studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
|---|---|---|---|---|---|
| Badania Artystyczne s.2 | d | 30 | 5 |
ćw. 30h |
ćw.
[zal. z oceną] |
