Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | Przedmiot teoretyczny | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Wykład oraz akcydentalnie ćwiczenia w trakcie wykładu polegające na łączeniu obrazu z interpretacją językową |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
Wymagania wstępne |
Ukończony i zaliczony wykład na II roku z teorii percepcji |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Celem zajęć obejmujących tzw. teorię znaku jest wskazanie historycznego procesu rozwoju różnych grup znaków, w tym znaków ikonicznych i umownych jako wyniku rozwoju kultur i przenikania się doświadczeń wizualnych i semantycznych. Wykład obejmuje takie tematy jak: kształtowanie się pism, wykształcenie się alfabetów jako systemów znaków umownych, rozwój zapisów alfabetycznych, historii pisma oraz znaków ikonicznych. Osobnym zagadnieniem wykładu jest wskazanie narodzin i rozwoju semiologii jako nauki oraz szkół semantyki jako praktyki użycia znaków. Omawiane są teorie znaków: m. in. Ferdinanda de Saussure'a, Charlesa A. Peirce'a, Romana Jacobsona, Jana Murakovsky'ego, Maurice'a Merleau-Ponty'ego, teorie komunikacji w hermeneutyce XX w. . Rozpoznanie funkcji znaków prowadzi do zagadnień przeistoczenia znaków w symbole i do problemów kulturowych przemian w rozumieniu symboli, w tym desymbolizacji. Wykład ma na celu połączenie wiedzy o percepcji z teoriami komunikacji wizualnej. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Test wskazujący na umiejętność rozpoznawania kontekstu semantycznego znaków i przedstawienia ich formy wizualnej i interpretacji. W uzupełnieniu - rozmowa. Przedmiotem oceny jest rozumienie omawianych pojęć |
||||||
Wymagania końcowe |
wykonanie ćwiczeń i zaliczenie testu sprawdzającego rozumienie pojęć |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
Roland Barthes, Mit i znak, Eseje, wybór i słowo wstępne Jan Błoński, Warszawa 1970 John Berger, Sposoby widzenia, przekł. Mariusz Bryl, Warszawa 2008 Jacob Bronowski, Źródła wiedzy i wyobraźni, Warszawa [PIW] 1984 David Diringer, Alfabet, przekł. Wojciech Hensl, Warszawa [PIW] 1972 Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Warszawa 2003 Jerzy Pelc, Wstęp do semiotyki, Warszawa [Wiedza Powszechna] 1982 Gillian Rose, Interpretacja materiałów wizualnych. Krytyczna metodologia badań nad wizualnością, Warszawa [PWN] 2010 Igor M. Rozet, Psychologia fantazji. Badania twórczej aktywności umysłowej, Warszawa, PWN, 1982. Josef Simon, Filozofia znaku, przekł. Jarosław Mierecki, Warszawa [Oficyna Naukowa] 2004 Władysław Stróżewski, Dialektyka twórczości, Kraków [ZNAK] 2007 Mieczysław Wallis, Sztuki i znaki. Pisma semiotyczne, Warszawa 1983 Carl Gustav Jung, Archetypy i symbole. Pisma wybrane, Warszawa 1981 |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
Jay David Bolter, Przestrzeń pisma. Komputery, hiperstekst i remediacja druku, Kraków-Bydgoszcz [Ha!art] 2014 Robert Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, przekł. Dorota Dziewońska, Kraków 2013 Małgorzata Dawidek Gryglicka, Historia tekstu wizualnego. Polska po 1967 roku, Kraków-Wrocław [Ha!art] 2012. Lucien Febvre, Henri-Jean Martin, Narodziny książki, przekł. Anna Kocot, Maria Wodzyńska-Walicka, Warszawa [WUW] 2015 Friedrich FRIEDL, Nicolaus OTT, Bernard STEIN, Typography. When, Who, How, Köln [Köneman] 1998 (podstawowa publikacja o charakterze historyczno-encyklopedycznym, trójjęzyczna: angielko-francusko-niemiecka) Simon LOXLEY, TYPE: the secret history of letters, London-New York, I. B. Tauris 2014 Tamye RIGGS, James Grieshaber, FONT. Classic Typefaces for Contemporary Graphic Design, RotoVision 2009 Timothy SAMARA, Kroje i kolory pisma. Przewodnik dla grafików, Warszawa [PWN] 2008 Jan TSCHICHOLD, Nowa typografia. Podręcznik dla tworzących w duchu współczesności, Łódź [Recto Verso] 2011 (facsimile wydania z 1928) – jedna z najważniejszych książek o typografii! Franciszka i Stefan Themerson, Narodziny litery, Piaseczno [ Wyd. Widnokrąg] 2014 – odtworzenie układy typograficznego |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Grafika s.5 | o | 30 | 2 |
w. 30h |
w.
[zal. z oceną] |