|
Typ przedmiotu
|
obowiązkowy, podstawowy
2. rok studiów 1. stopnia ( dla Wydziału Rzeźby) ,
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Wykład konwersatoryjny – zajęcia z użyciem prezentacji multimedialnej, wzbogacony o wspólną dyskusję nad wybranymi zagadnieniami;
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
|
Wymagania wstępne
|
Zaliczenie I roku studiów I stopnia.
Posiadanie podstawowych wiadomości, dotyczące historii kultury i filozofii europejskiej;
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Głównym celem jest przyswojenie sobie przez studenta podstawowej wiedzy i terminologii z zakresu estetyki, w tym poznanie historii tej dziedziny i współczesnych nurtów występujących w filozofii sztuki.
Ponadto celem kształcenia jest zdobycie przez studentów umiejętności:
- wydawania własnych sądów i opinii dotyczących zjawisk zachodzących w sztuce;
- orientowania się w problematyce estetycznej;
- krytycznego patrzenia na teorie i praktykę artystyczną;
- samodzielnego wypowiadania się i formułowania myśli na temat sztuki;
- operowania pojęciami estetyki;
- rozpoznawania współczesnych nurtów estetyki;
- dalszego samodzielnego kształcenia w tej dziedzinie.
Treści programowe nauczania (treść zajęć):
I. Estetyka – zagadnienia wstępne.
II. 1. Historia estetyki starożytnej i średniowiecznej.
2. Historia estetyki nowożytnej i XIX. wieku.
III. Estetyka współczesna.
1. Estetyka fenomenologiczna. Estetyka Romana Ingardena.
2. Estetyka w egzystencjalizmie.
3. Estetyka a psychoanaliza
4. Współczesne teorie sztuki: emocjonalizm, formalizm,
5. Estetyki analityczne (po Wittgensteinie): antyesencjalizm, perceptualizm, instytucjonalna teoria sztuki.
6. Hermeneutyczny wymiar estetyki.
7. Estetyka postmodernistyczna.
IV. Działy estetyki.
1. Teoria piękna.
2. Teoria sztuki.
3. Teoria twórczości.
4. Teoria dzieła sztuki.
5. Teoria wartości estetycznych.
6. Teoria przeżycia estetycznego.
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Przedmiot kończy się egzaminem ustnym ze zdobytej wiedzy, nie jest wykluczona rozmowa na temat napisanego przez studenta eseju.
Stopień opanowania wiedzy z podstawowych zagadnień i problematyki estetyki, szczególnie tych omawianych na wykładach.
Jakość napisanego eseju. Obowiązuje znajomość treści wykładów oraz odpowiednich fragmentów z literatury podstawowej omawianej na zajęciach.
Skala ocen według punktacji przyjętej na wydziale, tj. skala ocen:od 2 (ndst) do 5+ (celująco).
|
|
Wymagania końcowe
|
Zdanie egzaminu ustnego. Aktywne uczestniczenie w zajęciach. Jakość napisanego eseju.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
1. Tatarkiewicz Wł., Dzieje sześciu pojęć, PWN Warszawa 1982.
2. Poltner G., Estetyka filozoficzna, WAM, Kraków, 2011.
3. Gołaszewska M., Zarys estetyki, PWN, Warszawa 1984 (odpowiednie fragmenty)
4. Dziemidok B., Główne kontrowersje estetyki współczesnej, PWN, Warszawa 2002, (cz. II).
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
1. Arnheim Rudolf, Myślenie wzrokowe, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011.
2. Tatarkiewicz Wł., Historia estetyki, PWN, Warszawa 2009.
3. Wilkoszewska K. (red.), Estetyki filozoficzne XX wieku, Universitas, Kraków 2000.
4. Stępień A. B., Propedeutyka estetyki, Wyd. KUL, Lublin 1986.
5. Rosińska Z., Psychoanalityczne myślenie o sztuce, PWN Warszawa 1985.
6. Tatarkiewicz Wł., Droga przez estetykę, PWN Warszawa1972.
7. Ingarden R., Wybór pism estetycznych, Universitas, Kraków 2004.
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Wiedza – student powinien osiągnąć wiedzę w zakresie:
1. głównych kierunków i stanowisk współczesnej estetyki;
2. podstawowej terminologii estetycznej w języku polskim;
3. historii estetyki europejskiej;
4. roli refleksji estetycznej w kształtowaniu kultury i sztuki;
5. idei i argumentów wybranych klasycznych autorów estetyki i filozofii sztuki;
6. ogólnych zależności między kształtowaniem się teorii estetycznych a zmianami zachodzącymi w kulturze i w społeczeństwie;
7. metod interpretacji tekstu z estetyki;
|
Umiejętności – student powinien być zdolny do:
1. poprawnego stosowania poznanej terminologii estetycznej;
2. słuchania ze zrozumieniem ustnej prezentacji, idei i argumentów z estetyki;
3. samodzielnego zdobywania wiedzy;
4. czytania i interpretowania tekstów z estetyki, formułowania w mowie i piśmie problemów z estetyki, stawiania tez oraz artykułowania własnych poglądów w sprawach sztuki i kultury;
5. pisania prostej rozprawki z samodzielnym doborem literatury;
|
Kompetencje społeczne – student powinien być zdolny do:
1. rozumienia poglądów i stanowisk estetycznych innych ludzi;
2. dyskutowania i uzasadniania własnych poglądów;
3. interpretowania tekstów i wypowiedzi estetycznych odnośnie kultury i sztuki;
4. uświadomienia sobie znaczenia europejskiego dziedzictwa z dziedziny estetyki dla rozumienia wydarzeń społecznych i kulturowych;
5. bycia otwartym na nowe idee i gotowym do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów;
6. oceny zakresu posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego
7. uświadomienia sobie znaczenia refleksji humanistycznej dla kształtowania się więzi społecznych
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
| -brak- |
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
