Indywidualne, uzależnione od charakteru praktyk i miejsca ich odbywania

Zaliczenie zimowego semestru na drugim, trzecim lub czwartym roku studiów.

Uzyskanie akceptacji wybranej przez studenta placówki, firmy lub pracowni konserwatorskij przez wyznaczonego na wydziale opiekuna praktyk. 

• zapoznanie studentów z warunkami pracy w innych realiach niż pracownie wydziałowe, np. praca w terenie, na wykopaliskach archeologicznych, w pracowniach konserwatorskich w muzeach, archiwach, galeriach, prywatnych pracowniach konserwatorskich.
• gromadzenie doświadczeń związanych z pracą konserwatora-restauratora dzieł sztuki w różnych realiach, w kontakcie z różnymi specjalistami, przedstawicielami państwowej służby ochrony zabytków, historykami sztuki, kuratoriami zbiorów, archeologami, etc. 
• wsparcie procesu upraktycznia kształcenia prowadzonego na Wydziale, praktyczne zastosowanie zdobytej wiedzy w procesie kształcenia.
• praktyczne poznanie wymogów organizacji pracy wynikających z przyjętych wcześniej harmonogramów realizacji prac konserwatorskich przy obiekcie. 
• pogłębianie umiejętności manualnych czynności konserwatorskich i restauratorskich.

Praktyki zawodowe są zaliczane przez wyznaczonego opiekuna praktyk (na wydziale  w miejscu realizacji praktyk) na podstawie prowadzonego dziennika praktyk, oceny systematyczności pracy, zaangażowania i umiejętności organizacji warsztatu, poziomu wykonania powierzonych zadań konserwatorskich i restauratorskich oraz organizacyjnych. 

Ustalane indywidualnie w zależności od miejsca odbywania praktyk, ich charakteru, na podstawie powierzonego studentowi zakresu pracy lub zadania wcześniej ustalonego z opiekunem praktyk.

nie dotyczy

nie dotyczy