| Pole | Opis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Typ przedmiotu | Kierunkowy. | ||||||
| Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Wykłady, konwersatorium, relacja uczeń-mistrz. |
||||||
| Język wykładowy | polski; | ||||||
| Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
| Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
| Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
| Wymagania wstępne |
Zaliczony II rok studiów magisterskich. |
||||||
| Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Przekazanie wiedzy dotyczące konserwacji i restauracji rzeźby kamiennej i elementów architektury ze skał osadowych lub/i skał krystalicznych z zakresu: - budowy technologicznej i techniki wykonania konserwowanych w ramach zajęć kursowych rzeźb lub/i elementów architektury; - określenia i prezentacji stanu zachowania oraz przyczyn zniszczeń obiektu, opartych na analizie przeprowadzonych badań, budowy technologicznej obiektu, warunków ekspozycji oraz wpływu uwarunkowań historycznych; - umiejętności zdefiniowania wniosków i założeń planowanych prac konserwatorskich w oparciu o analizę przyczyn zniszczeń obiektu oraz zebrane informacje dotyczące zagadnień historycznych i ikonograficznych. Przekazywana wiedza jest uwarunkowana rodzajem konserwowanego w danym semestrze obiektu kursowego. |
||||||
| Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Ocena poziomu wiedzy dotyczącej treści programowych przedmiotu. |
||||||
| Wymagania końcowe |
Egzamin ustny z zakresu podanego w treściach kształcenia, praca seminaryjna. |
||||||
| Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
1. Jarmontowicz A., Krzywobłocka - Laurow R., Lehmann J., Piaskowiec wzabytkowej architekturze i rzeźbie, Warszawa 1994. 2. Konserwacja kamiennych obiektów zabytkowych, Materiały z konferencji naukowej i Pierwszego Zjazdu Absolwentów, pod. red. W.Łukaszewicz, Toruń 1993. 3. Problemy konserwacji elewacji budowli zabytkowych, Materiały z sesji naukowej- Kraków, 9-10 maja 1996, Wiadomości Konserwatorskie Województwa Krakowskiego nr 5, Kraków 1996. 4. Wanat – Zakrzewska M, Usuwanie nawarstwień gipsowych z wapieni za pomocą węglanów amonu [w:] Zabytkoznawstwo i konserwatorstwo IX, Nauki humanistyczno – społeczne, zeszyt 11 - 1980, Toruń 1980. 5. Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, pod red. W. Domasłowskiego, Toruń 2011. |
||||||
| Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
1. Domasłowski W., Zasady konserwacji murów ceglanych i kamiennych detali architektonicznych, [w:] Ochrona zabytków nr 1, 2005. 2. Guzow B., Porosty a zabytki, [w:] Ochrona zabytków nr 4, 1997. 3. Jędrzejewska S., Rudniewski P., Wawrzeńczak A., Substancje szkodliwe dla zdrowia stosowane przy konserwacji dzieł sztuki, Warszawa 1974. 4. Lehmann J., Chemiczne aspekty niszczenia i ochrony kamiennych reliktów architektury, [w:] Ochrona zabytków nr 1, 1995. 5. Lehmann J., Zagrożenie zabytków przez skażenie środowiska,[w:] Ochrona zabytków nr 1, 1998. 6. Strzelczyk A., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004r. 7. Wiśniewski J., Ochrona i konserwacja zabytków budownictwa a zagrożenia ekologiczne, [w:] Ochrona zabytków nr 2, 1991. 8. Zambrzycka A., Znaczenie mikroklimatu w procesie niszczenia kamiennych obiektów zabytkowych [w:] Sztuka cmentarna, pod red. O. Czernera, i. J.Juszkiewicz, Wrocław 1995. |
||||||
| Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. | |||||||
| studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
|---|---|---|---|---|---|
| Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja rzeźby i elementów architektury s.5 | o | 30 | 4 |
w. 30h |
w.
[egz.] |