Ćwiczenia indywidualne.

Wspólne projekty konserwatorskie.

Zaliczony I rok studiów magisterskich.

 Wykonanie prac konserwatorskich metodami i w zakresie wskazanym przez prowadzącego przy obiektach (gips, zaprawy wapienno-gipsowe, dekoracje sztukatorskie).

Opracowanie dokumentacji prac konserwatorskich (opisowej, rysunkowej, fotograficznej).

Multimedialna prezentacja przeprowadzonej pracy konserwatorskiej przed prowadzącym zajęcia  i studentami z pracowni.

 Ocena prawidłowości wykonania zabiegów konserwatorskich oraz ich dokumentacji. Ocena poziomu wykonanych prac. Ocena zdolności manualnych, pracy w zespole, aktywności. Ocena aktywności i umiejętności indywidualnego działania oraz publicznej prezentacji wykonanych prac.

Skala ocen wg obowiązującej na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk   Pięknych w Warszawie.

Praktyczna nauka konserwacji z zastosowaniem różnych metod konserwatorskich i re­stauratorskich z elementami rekonstrukcyjnymi oraz aranżacyjnymi.

Wypracowanie nawyku prowadzenia obowiązkowego dziennika prac konserwatorskich

Realizacja konserwatorska indywidualnego lub wspólnego projektu konserwatorskiego pod opieką prowadzącego.

Analizatechniki i technologii wykonania konserwowanego obiektu i przyczyn jego destrukcji jako podstawa do opracowania programu konserwatorskiego.

Wykonanie kompleksowej dokumentacji całego procesu konserwatorskiego.

1.Hermel J., Tynki szlachetne, stiuki, sztukaterie. Warszawa 1962

2.   Mechay J., Wyprawy szlachetne i kamień sztuczny, Warszawa 1959

3.   Ślesiński Wł., Konserwacja zabytków sztuki. Rzeźba, t. II, Warszawa 1990.

4.   Zalewski Wł., Stec M., Rytowana romańska posadzka w kolegiacie wiślickiej, Kraków 1994.

1.         Brochwicz Z., Badania składu mineralnego sztucznego kamienia w XIV-wiecznych rzeźbach
i elementów architektonicznych na zamku w Malborku (w) Studia i Materiały PP PKZ, Warszawa 1984

2.         Dilis J., Roboty sztukatorskie, Warszawa 1961.

3.         Jędrzejewska H., Etyka konserwatorska, Warszawa 1978.

4.         Jędrzejewska S., Rudniewski P., Wawrzyńczak A., Substancje szkodliwe dla zdrowia stosowane przy konserwacji dzieł sztuki, Warszawa 1974.

5.         Jurków K., Konserwacja i rekonstrukcja wtórnej dekoracji nagrobka Teofili Sobieskiej
z kościoła Dominikanów w Żółkwi, Ukraina (praca mgr ASP), Warszawa 2001

6.         Michalska B., Konserwacja i rekonstrukcja rzeźby narzutowej warsztatu Gustawa Bläsera
St. z XIX w. z Berlina (praca mgr ASP) Warszawa 2007.

7.         Michalska B.: Metody konserwacji obiektów gipsowych na terenie Niemiec (aneks pracy mgr ASP) Warszawa 2007.

8.         Nowiński K. i inni, Schemat dokumentacji konserwatorskiej zabytków ruchomych
 (z późniejszymi modyfikacjami), Warszawa 1977

9.         Olesiak J., Renowacje sztukaterii elewacyjnych, Renowacje nr 4, Kraków 1999

10.      Potz J., Nowe masy sztukatorskie, Biuletyn Informacyjny Konserwatorów dzieł Sztuki nr 2, Łódź 1999.

11.      Smaza J., Dokumentacja konserwatorska dot. prac konserwatorskich i restauratorskich sklepienia i ścian XVII-XIX-w. wnętrza kolegiaty w Żółkwi, Ukraina: I etap – kaplice Matki Boskiej i Św. Trójcy, II etap – nawa główna, III etap – prezbiterium, IV etap – kopuła, Żółkiew-Warszawa 2006-2009

12.      Sołtys M.: Konserwacja stiukowych ław ze świątyni zoroastryjskiej w Mele Heiram, Turkmenistan (praca mgr ASP), Warszawa 2004.

13.      Wilk J., Gips w budownictwie i architekturze, Kamień, Gips, Ceramika w Architekturze, Warszawa 1965.

14.      Zalewski P., Sposoby imitacji marmurowi brązów w XIX-wiecznej polskiej rzeźbie gipsowej (aneks do pracy mgr ASP), Warszawa 1994

15.      Zeidler K. (red.), Leksykon prawa ochrony zabytków, Warszawa 2010.

Sala z bardzo dobrym oświetleniem dziennym i wentylacją ok. 50 m² (dla 5-6 studentów). Dostęp do wody bieżącej. Wyposażenie w indywidualne stanowiska pracy tj.: stoły (z powierzchniami odpornymi na mechaniczne i chemiczne uszkodzenia), kawalety, krzesła z regulowaną wysokością, specjalistyczne lampy i szkła powiększające, stalowe i szklane szafy na zbiorowe materiały (konserwatorskie, dydaktyczne, dokumentacyjne i chemiczne). Zbiorowe i indywidualne szafy narzędziowe na podstawowy sprzęt i elektronarzędzia.  Oddzielne pomieszczenie ok. 25 m² dla komputera z dostępem do internetu i drukarki cyfrowej, wyposażone w rzutnik multimedialny i laptop do prezentacji cyfrowej oraz miejsce do wykonywania fotografii. Niezbędne pomieszczenie z dygestorium. Pracownia powinna mieć dostęp do wózka „paleciaka” lub podnośnika nożycowego, destylarki, odkurzacza warsztatowego. We wszystkich pomieszczeniach konieczna jest natychmiastowa wymiana powietrza.