Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | kierunkowy | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Ćwiczenia indywidualne. Wspólne projekty konserwatorskie. |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Wymagania wstępne |
Zaliczony I rok studiów magisterskich. |
||||||
Wymagania końcowe |
Wykonanie prac konserwatorskich metodami i w zakresie wskazanym przez prowadzącego przy obiektach (gips, zaprawy wapienno-gipsowe, dekoracje sztukatorskie). Opracowanie dokumentacji prac konserwatorskich (opisowej, rysunkowej, fotograficznej). Multimedialna prezentacja przeprowadzonej pracy konserwatorskiej przed prowadzącym zajęcia i studentami z pracowni.
|
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Ocena prawidłowości wykonania zabiegów konserwatorskich oraz ich dokumentacji. Ocena poziomu wykonanych prac. Ocena zdolności manualnych, pracy w zespole, aktywności. Ocena aktywności i umiejętności indywidualnego działania oraz publicznej prezentacji wykonanych prac. Skala ocen wg obowiązującej na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
|
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Praktyczna nauka konserwacji z zastosowaniem różnych metod konserwatorskich i restauratorskich z elementami rekonstrukcyjnymi oraz aranżacyjnymi. Wypracowanie nawyku prowadzenia obowiązkowego dziennika prac konserwatorskich
Realizacja konserwatorska indywidualnego lub wspólnego projektu konserwatorskiego pod opieką prowadzącego. Analizatechniki i technologii wykonania konserwowanego obiektu i przyczyn jego destrukcji jako podstawa do opracowania programu konserwatorskiego.
Wykonanie kompleksowej dokumentacji całego procesu konserwatorskiego.
|
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
1.Hermel J., Tynki szlachetne, stiuki, sztukaterie. Warszawa 1962 2. Mechay J., Wyprawy szlachetne i kamień sztuczny, Warszawa 1959 3. Ślesiński Wł., Konserwacja zabytków sztuki. Rzeźba, t. II, Warszawa 1990. 4. Zalewski Wł., Stec M., Rytowana romańska posadzka w kolegiacie wiślickiej, Kraków 1994. |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
1. Brochwicz Z., Badania składu mineralnego sztucznego kamienia w XIV-wiecznych rzeźbach
2. Dilis J., Roboty sztukatorskie, Warszawa 1961.
3. Jędrzejewska H., Etyka konserwatorska, Warszawa 1978.
4. Jędrzejewska S., Rudniewski P., Wawrzyńczak A., Substancje szkodliwe dla zdrowia stosowane przy konserwacji dzieł sztuki, Warszawa 1974.
5. Jurków K., Konserwacja i rekonstrukcja wtórnej dekoracji nagrobka Teofili Sobieskiej
6. Michalska B., Konserwacja i rekonstrukcja rzeźby narzutowej warsztatu Gustawa Bläsera
7. Michalska B.: Metody konserwacji obiektów gipsowych na terenie Niemiec (aneks pracy mgr ASP) Warszawa 2007.
8. Nowiński K. i inni, Schemat dokumentacji konserwatorskiej zabytków ruchomych
9. Olesiak J., Renowacje sztukaterii elewacyjnych, Renowacje nr 4, Kraków 1999
10. Potz J., Nowe masy sztukatorskie, Biuletyn Informacyjny Konserwatorów dzieł Sztuki nr 2, Łódź 1999.
11. Smaza J., Dokumentacja konserwatorska dot. prac konserwatorskich i restauratorskich sklepienia i ścian XVII-XIX-w. wnętrza kolegiaty w Żółkwi, Ukraina: I etap – kaplice Matki Boskiej i Św. Trójcy, II etap – nawa główna, III etap – prezbiterium, IV etap – kopuła, Żółkiew-Warszawa 2006-2009
12. Sołtys M.: Konserwacja stiukowych ław ze świątyni zoroastryjskiej w Mele Heiram, Turkmenistan (praca mgr ASP), Warszawa 2004.
13. Wilk J., Gips w budownictwie i architekturze, Kamień, Gips, Ceramika w Architekturze, Warszawa 1965.
14. Zalewski P., Sposoby imitacji marmurowi brązów w XIX-wiecznej polskiej rzeźbie gipsowej (aneks do pracy mgr ASP), Warszawa 1994
15. Zeidler K. (red.), Leksykon prawa ochrony zabytków, Warszawa 2010.
|
||||||
Opis przedmiotowych efektów uczenia się w zakresie: |
|
||||||
Opis wymagań dotyczących pracowni, warsztatu lub pomocy dydaktycznych |
Sala z bardzo dobrym oświetleniem dziennym i wentylacją ok. 50 m2 (dla 5-6 studentów). Dostęp do wody bieżącej. Wyposażenie w indywidualne stanowiska pracy tj.: stoły (z powierzchniami odpornymi na mechaniczne i chemiczne uszkodzenia), kawalety, krzesła z regulowaną wysokością, specjalistyczne lampy i szkła powiększające, stalowe i szklane szafy na zbiorowe materiały (konserwatorskie, dydaktyczne, dokumentacyjne i chemiczne). Zbiorowe i indywidualne szafy narzędziowe na podstawowy sprzęt i elektronarzędzia. Oddzielne pomieszczenie ok. 25 m2 dla komputera z dostępem do internetu i drukarki cyfrowej, wyposażone w rzutnik multimedialny i laptop do prezentacji cyfrowej oraz miejsce do wykonywania fotografii. Niezbędne pomieszczenie z dygestorium. Pracownia powinna mieć dostęp do wózka „paleciaka” lub podnośnika nożycowego, destylarki, odkurzacza warsztatowego. We wszystkich pomieszczeniach konieczna jest natychmiastowa wymiana powietrza. |
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja rzeźby kamiennej i elementów architektury s.3 | o | 90 | 5 |
ćw. 90h |
ćw.
[egz.] |