Głównym celem dydaktycznym pracowni zajęć jest nauczenie studentów swobodnego i interdyscyplinarnego budowania komunikatów dopasowanych do określonego zadania z 
wykorzystaniem różnorodnych mediów jak: instalacja, land art, video art, obraz malarski, collage, fotografia, obraz w przestrzeni wirtualnej, światło, dźwięk, 
gest, performance, flash mob.

Formy zajęć:

Ćwiczenia
Realizacja indywidualnego projektu
Seminarium

1 Zaliczony drugi rok studiów licencjackich (I i II semestr).

2 Świadomość znaczenia definicji sformułowań: multimedia i intermedia.

3 Umiejętność samodzielnej realizacji działań artystycznych w obrębie multimediów.

4  Samodyscyplina oraz sprawne tempo realizacji zadań.

Zrealizowanie programu pracowni odbywa się po przez stworzenie prac odpowiadających na poruszane w ramach przedmiotu tematy i zagadnienia.

Technika, forma realizacji, sposób rozwiązania ćwiczenia powinny nawiązywać do interdyscyplinarnego charakteru pracowni i przeprowadzanych w niej działań.

1. Ocena jakości artystycznej prezentowanych prac.

2. Systematyczność w pracy i uczestniczenie w przeglądach.

3. Samodzielność w obrębie pracy twórczej.

4. Ocena umiejętności operowania własnymi środkami wyrazu.

5. Ocena skuteczności przełożenia zdobytej wiedzy i umiejętności na końcową realizację artystyczną przedstawionej w formie pracy kursowej.

6. Skala ocen określona w/g obowiązującej na Wydziale Sztuki Mediów skali punktacji.

Zajęcia pracowni mają za zadanie skłonić studenta do poszukiwania środków artystycznych w ramach dostępnych mediów przekazu artystycznego; poszerzyć wyobraźnię i zakres poszukiwań twórczych od łączenia technik tradycyjnych, collage z obrazem cyfrowym i video. 

1) Nawiązanie do interdyscyplinarnego programu Bauhausu i interdyscyplinarnej metodologii prowadzenia zajęć.

2) Stawianie problemów wymagających niekonwencjonalnego podejścia i rozwiązań wykraczających poza ramy klasycznej sztuki.

3) Dowolność wyboru środków wyrazu fotografii do wypowiedzi artystycznej: video, instalacja, dźwięk (przestrzeni dźwiękowa), kolor (przestrzeń lub formy kolorystyczne), światła (przestrzeń świetlna), interwencja w przestrzeń (land-art), działania performatywne.

4) Podkreślenie charakteru, funkcji i interakcji sztuki w szeroko rozumianej przestrzeni społecznej.

Zadania do realizacji w V i VI semestrze:

1. "lęk" – (synonimy - lękliwość, strach, obawa): rola lęku w kulturze, transpozycja znaczenia, przeciwdziałanie, oswojenie;

2. "światło" – (synonimy - świetlistość, blask, gra świateł, iluzja świateł): filozoficzne znaczenie światła, natura światła – światło lub brak, pokrewne widzenie – niewidzenie;

3. "natura" – (synonimy - ekosystem, otoczenie, żywioł, roślinność, biosfera): znaczenie rola natury, problem odcięcia od natury, ekologia, degradacja, tęsknota

4 "jaźń" - (synonimy - ego, istnienie, osobowość, psyche, tożsamość): rola percepcji i jaźni w twórczości

5 "pomiędzy" - (synonimy - między, rozdwojenie, zawieszenie, w otoczeniu, wśród)

6 "przesyt" - (synonimy - nadmiar, mass consumption, globalizacja)

1. Trajektorie obrazów. Strategie wizualne w sztuce współczesnej, Kluszczyński Ryszard, Rode Dagmara, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2015
2. Sztuka geometryczna a postmodernizm, Paulina Sztabińska, Warszawa 2011
3. Widzenie awangardy, tom 5, Stankowska Agata, Telicki Marcin, Lewandowska Agata, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 2019
4. Sztuka w Polsce 1945–2005, Anda Rottenberg, Warszawa 2005, wyd. ostatnie 2007
5. Inne obrazy: oko, widzenie, sztuka: od Albertiego do Duchampa, Maria Poprzęcka, Wydawnictwo "słowo/obraz terytoria" 2008
6. Pokonać mur, Marina Abramović, Rebis, 2018

1. Performuj albo…od dyscypliny do performansu, Jon McKenzie, Universitas, 2011
2. Zarys historii i rozwoju mediów, Tomasz Goban Klas, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej w Krakowie 2001
3. Pomarańczowa alternatywa - happeningiem w komunizm, zbiór esejów, Międzynarodowe Centrum Kultury Kraków, 2011
4. Sztuka krytyczna w Polsce, Jerzy Truszkowski, Galeria Miejska Arsenał, 1999
5. Zatańczą ci, co drżeli. Polska sztuka krytyczna, Sienkiewicz Karol, Karakter 2014
6. Sztuka po końcu sztuki, Grzegorz Dziamski, Galeria Miejska Arsenał, 2012
7. Niebezpieczne związki sztuki z ciałem, Izabela Kowalczyk, Galeria Miejska Arsenał, 2002
8. Język nowych mediów, Lev Manovich, Warszawa, 2011

1. Sala z komputerem i monitorem (rzutnikiem) do przeglądów i korekt prac.
2. Pracownia umożliwiająca dokonywania na bieżąco korekty efektów pracy.