wykład kursowy na podstawie programu autorskiego uzupełniony mulitimedialną prezentacją

wiedza z 4 pierwszych semestrów wykładu kursowego z historii sztuki (od paleolitu do XVIII wieku)

Tematyka wykładu obejmuje wybrane zjawiska w nowoczesnej sztuce powszechnej i polskiej od 2. połowy XVIII wieku do początku XX wieku. Ukazane zostaną problemy z zakresu malarstwa, rzeźby, grafiki i architektury w kontekście społeczno-kulturowym. Omawiane zagadnienia: powstawanie i funkcjonowanie akademii, metody kształcenia artystów; klasycyzm w architekturze (palladianizm, Ledoux, Schinkiel, Klenze), rzeźbie (Canova, Thorvaldsen) i malarstwie (Kaufmann, David); sztuka w kręgu mecenatu Stanisława Augusta Poniatowskiego (klasycyzm stanisławowski), klasycyzm XIX wieku w Polsce; angielskie i austriackie malarstwo pejzażowe początków XIX wieku (Constable, Blake, Turner, Steinfeld, Waldmüller), preromantyzm (Füssli, Blake, Goya), programy odnowy sztuki ok. 1800, nazareńczycy, romantyzm w Niemczech (Runge i Friedrich); romantyzm francuski (Géricault i Delacroix); Ingres; biedermeier (malarstwo, wnętrza); historyzm w architekturze XIX wieku (neogotyk, neorenesans, neoromanizm, eklektyzm); akademizm i malarstwo historyczne (styl trubadurów, juste milieu, Delaroche, Makart, Matejko); prerafaelici (Millais, Rosetti, Hunt), Morris i Whistler (estetyzm); realizm (Daumier, Millet, Courbet), naturalizm; Manet i impresjonizm, postimpresjonizm; symbolizm; odrodzenie sztuk i rzemiosł (Ruch Arts and Crafts, Wiener Werkstätte), secesja; malarstwo polskie od schyłku XVIII wieku do Młodej Polski; rzeźba XIX wieku; rzeźba polska XIX wieku; architektura doby rewolucji przemysłowej; secesja w architekturze.

Egzamin pisemny w formie pytań problemowych i slajdowiska. Oceniana będzie znajomość materiału przekazanego podczas wykładu na podstawie:
- przyswojenia przez studenta podstawowych zagadnień historii europejskiej i polskiej sztuki w 2 poł. XVIII i XIX wieku w kontekście historyczno-kulturowym,
- opanowania periodyzacji zjawisk, pojęć stylistycznych i podstawowych terminów; zapoznanie się z kanonem kluczowych artystów i dzieł (przede wszystkim malarstwa, rzeźby i architektury),
- umiejętności interpretacji dzieła sztuki oraz odczytanie jego podstawowych cech stylistycznych oraz określenie jego przybliżonego datowania, stylu, ewentualnie autorstwa.

Zdany egzamin, na którym student wykaże opanowanie wiedzy z zakresu historii sztuki powszechniej i polskiej końca XVIII i XIX wieku.

Jan Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, różne wydania;
Ernst Gombrich, O sztuce, Warszawa 1998;
Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Wrocław 1988;
Janson H.W. Historia sztuki. Od czasów najdawniejszych po dzień dzisiejszy, Warszawa 1993;
Maria Poprzęcka, Akademizm, Warszawa 1989;
Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1986;
Joanna Guze, Impresjoniści, Warszawa 1986;
Tadeusz Dobrowolski, Malarstwo polskie ostatnich dwustu lat, Wrocław 1976;
Sztuka świata, t. 8, red. A. Lewicka-Morawska, Warszawa 2004;
Kotula A., Krakowski P., Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980;
Tschudi Madsen Stephan, Art Nouveau, Warszawa 1987;
Wiesław Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 1985;
Wiesław Juszczak, Liczbińska Maria, Malarstwo polskie. Modernizm, Warszawa 1977;
Stefan Kozakiewicz, Malarstwo polskie. Oświecenie, klasycyzm, romantyzm, Warszawa 1976;

Ewa Micke-Broniarek, Malarstwo polskie. Realizm, naturalizm, Warszawa 2005;
Małgorzata Omilanowska, Kreacja - Konstrukcja – Rekonstrukcja. Studia z architektury XIX-XXI wieku, Warszawa 2016;
Grabska E., Poprzęcka M., Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700-1870, Warszawa 1989.
Stanisław Lorentz, Andrzej Rottermund, Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984
Polski biedermeier – romantyzm udomowiony, red. Agnieszka Rosales-Rodriguez, Warszawa 2018
Andrzej Pieńkos, Tracona moc obrazu czyli epizody nowoczesnego realizmu, Warszawa 2012;