|
Typ przedmiotu
|
kierunkowy
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
1. Wykład problemowy
2. Wykład z prezentacją multimedialną
3. Dyskusja dydaktyczna, dialog dydaktyczny, korekta
4. Ćwiczenia warsztatowe
5. Ćwiczenia studyjne
6. Ćwiczenia kreacyjne
7. Projekty indywidualne
8. Analiza rysunków z dyskusją
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Wymagania wstępne
|
pozytywny wynik rekrutacji na jednolite studia magisterskie dla kierunku malarstwo
|
|
Wymagania końcowe
|
1. Prezentacja minimum 12 rysunków studyjnych w formacie min. B1 na przeglądzie semestralnym
2. Prezentacja minimum 20 szkiców rysunkowych na przeglądzie semestralnym
3. Zaliczenie 3 obowiązkowych przeglądów w trakcie semestru
4. Prezentacja zadania semestralnego na przeglądzie semestralnym
5. Przygotowanie wystawy z prac rysunkowych zrealizowanych w trakcie semestru dla potrzeb komisyjnego zaliczenia przedmiotu
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
zaliczenie komisyjne z oceną
kryteria oceny:
- ocena uczestnictwa w zajęciach
- ocena ilości prac
- ocena nakładu pracy
- ocena jakości warsztatowej wykonanych prac
- ocena jakości artystycznej wykonanych prac
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Pracownia Rysunku dla I roku spełnia specjalną rolę w kształceniu na Wydziale Malarstwa. Rozumiejąc tę istotną separację kształcenia studentów I roku od kształcenia studentów lat wyższych i biorąc pod uwagę warunki wstępne, jakie powinien spełniać student I roku Wydziału Malarstwa należy z całą stanowczością wymagać od niego zdobycia podstawowych i wymaganych w zakresie rysunku efektów kształcenia.
Rysunek jako podstawowy sposób ludzkiej komunikacji i pierwotny zapis myśli, a także swoista reakcja na otaczający świat powstała przecież wcześniej niż pismo, nie wspominając o trudnej sztuce retoryki. Ponadto formy rysunkowe jako jedne z najprostszych wypowiedzi plastycznych uczą samodzielnego myślenia, osobistego stosunku do rzeczywistości i wreszcie sztuki podejmowania decyzji. Umiejętność abstrahowania prostych form, zjawisk i przedmiotów z otoczenia, nadawanie im znaczeń i sensów plastycznych poprzez określenie ich kształtu, waloru czy struktury, nadawanie dominanty i rytmizacja opracowywanej powierzchni w założonym wcześniej celu wydają się równoważne z kreacją.
Już na I roku student powinien pamiętać o tym, iż nawet najrzetelniejsze studium rysunkowe wykonane z natury powinno nosić znamiona kreacji. Tak rozumiany rysunek powinien oczywiście spełniać wymogi kompozycyjne i konstrukcyjne, powinien mieć prawidłowo określone stosunki i proporcje oraz zawierać odpowiednie nasycenia walorowe. Rysunek jako najprostszy, niemal pozbawiony zapośredniczonego widzenia, zapis dowolnego fragmentu rzeczywistości, pomysłu bądź idei powinien wynikać z wnikliwej obserwacji świata. Zapis taki rozpoczyna się zwykle od pojedynczej linii, dalej jej ekwiwalentu rysunkowego w postaci kreski i poprzez jej multiplikację zmierzać ku plamie. Nieznosząca poprawek linia biegnąca to zygzakiem, to innym razem arabeską, powinna być naturalnym narzędziem studenta Wydziału Malarstwa i w sposób najprostszy pomóc mu zwizualizować bieżące rozterki, zachwyty, czy przeżycia. W dalszej kolejności student powinien posiąść również umiejętność budowy bryły za pomocą chiaroscuro i mocnych kontrastów walorowych, aby w umiejętny sposób wzmóc ekspresję swoich prac studyjnych oraz szkiców a następnie przejść do tworzenia własnych kompozycji rysunkowych opartych o naturę i wyobraźnię.
W ramach zajęć studenci przewiduje się również wspólne oglądanie bieżących wystawy sztuki zawierających problematykę rysunkową. Zajęciom towarzyszą również wykłady poswięcone poszczególnym zagadnieniom związanym z rysunkiem.
Rysunek jako samodzielna dyscyplina artystyczna może pozwolić studentowi zarówno na szybką notatkę z natury, ale także na ciekawą, wielowątkową, logiczną i pełną wypowiedź artystyczną i właśnie takiej dwoistej umiejętności rysunkowej od studentów I roku wymaga program zajeć. Dlatego oprócz codziennych szkiców i studiów z modela proponuje się studentom również rysunkową pracę z pejzażem oraz tematyczne, semestralne zadania kompozycyjne związane z ich zainteresowaniami lub z interpretacją wycinka świata widzialnego, bądź wyobrażonego. W semestrze letnim 2019/2020 zadanie postawione przed studentami brzmieć będzie: "Tą drogą nikt nie idzie". Zadanie ma być autorską, dowolną interpretacją tematu opartą o narzędzia i techniki rysunkowe. W ramach zadania należy wykonać trzy prace, z których każda będzie indywidualną, osobną wypowiedzią rysunkową opartą o odrębne narzędzie rysunkowe, różne techniki i skrajnie różne ujęcie i zinterpretowanie tematu. Prace nie mogą tworzyć cyklu. Interpretacja tematu może być oparta o źródłowe rozwinięcie tematu (wiersz Basho Matsuo), ale może być także wypowiedzią na temat wyboru drogi życiowej, romantycznego motywu drogi, wyborów i decyzji artystycznych lub innych doświadczeń studenta.
Wobec współczesnych, nierzadko multimedialnych form wypowiedzi artystycznej młody adept sztuki powinien, być może nawet bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, posiąść podstawowe umiejętności rysunkowe. Wychodząc z założenia, iż ten, kto umie wyabstrahować z rzeczywistości mięsiste, oświetlone udo i umiejętnie skontrastować je z pozostającą w strefie cienia łydką, bez większych problemów poradzi sobie także z analizą dowolnego wycinka ze świata historii, socjologii czy polityki niezależnie od tego, czy w dalszej kolejności zechce użyć jako narzędzia: pędzla, kamery czy własnego ciała.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
semetr letni:
Anatomie Artistique , Jeno Barcsay, Imprimerie Zrinyi, Budapest, 1953, 1976
Perspektywa malarska – t.1 i t.2, Kazimierz Bartel, PWN, Warszawa, 1958
Perspektywa i aksonometria , Arkady, Warszawa, 1998
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
semetr letni:
Vitamin D2. New Perpspectives in Drawing , Phaidon, 2018
Cezanne. Rysunki , Arkady, Warszawa, 1989
Ingres. Rysunki , Arkady, Warszawa, 1988
Van Gogh. Rysunki , Arkady, Warszawa, 1989
|
| Opis przedmiotowych efektów uczenia się w zakresie:
|
| Umiejętności | Wiedza | Kompetencje |
|---|
|
ABSOLWENT POTRAFI:
1.Wykorzystywać posiadaną wiedzę oraz swój talent i wrażliwość artystyczną w wykonywaniu szybkich szkiców, a także studyjnych, analitycznych rysunków średniego i dużego formatu o wysokiej jakości warsztatowej.
2.Wykorzystywać posiadana wiedzę w realizacji rysunkowego studium z modela w ustawieniach pracownianych i zadaniach rysunkowych stawianych w pracowni oraz własnej pracy poza zajęciami.
3. Świadomie wykorzystywać wiedzę dotyczącą środków wyrazu, kształtowania autorskiej kreski i ekspresji w tworzeniu oryginalnych rysunków.
4. Potrafi samodzielnie wykonać rysunki, za które w pełni odpowiada pod względem estetycznym, etycznym, społecznym i prawnym.
5. Ma dobrze opanowany warsztat rysunkowy. Potrafi wykonywać prawidłowe technologicznie rysunki w różnych technikach: ołówkiem,węglem, grafitem, pastelą, tuszem (przy użyciu piórka oraz pędzla) i inne.
|
ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE:
1.Kluczowe problemy rysunku:
a. studium postaci ludzkiej z uwzględnieniem konstrukcji postaci, jej prawidłowej budowy anatomicznej oraz poprawnych proporcji a także oddania charakteru i podobieństwa modela;
b. studium wnętrza z uwzględnieniem roli oddania przestrzeni oraz prawidłowego przedstawienia przestrzeni zgodnie z wykresem perspektywy zbieżnej
c. studium martwej natury i znaczenie oddania proporcji, faktur i tekstur
d. studium pejzażu i znaczenie oddania światła, perspektywy powietrznej i atmosfery
e. wagę doboru tematu rysunku i zbudowania właściwej, przekonywującej koncepcji rysunku
f. zagadnienie doboru właściwych środków wyrazu rysunkowego
g. podstawowe techniki rysunku
h. prawidłowe zbalansowanie walorowe, znaczenie kontrastu, zagadnienie budowy światłocienia w oparciu o rysunkowe sposoby opracowywania modelunku.
i. podobieństwa i różnice w budowaniu wyrazu artystycznego linią i plamą
k. zagadnienia kompozycji rysunku
2. Przynajmniej trzy spośród lektur podanych w bibliografii przedmiotu. Potrafi analizować lektury i wyciągać wnioski z wiedzy teoretycznej które przyczyniają się do jej/jego postępów w rysowaniu.
3. Znaczenie oryginalności postawy artystycznej. Rozumie znaczenie procesu twórczego prowadzącego do osiągania szczerej, autentycznej, własnej wypowiedzi rysunkowej.
|
ABSOLWENT JEST GOTÓW DO:
1. Krytycznego formułowania i wyrażania własnych sądów na temat rysunku i historycznych oraz współczesnych rysunków znanych artystek i artystów. Formułowania i wyrażania opinii na temat technik rysunkowych, własnych rysunków, bronienia swoich artystycznych racji i odpowiedniego ich argumentowania.
2. Konstruktywnej dyskusji w pracowni, w grupie koleżanek i kolegów, analizowania wystawy końcowej, wyrażania opinii na temat rysunku z zachowaniem tolerancji na postawy artystyczne i wrażliwość innych studentek i studentów.
|
|
|
Opis wymagań dotyczących pracowni, warsztatu lub pomocy dydaktycznych
|
W celu realizacji zajęć niezbędne są:
- przestronna, dobrze oświetlona pracownia wyposażona w niezbędny sprzęt: sztalugi (17 sztuk), deski w formacie B1 (17 sztuk), deski w formacie B0 (8 sztuk), kubiki (17 sztuk), komody służące do przechowywania rysunków (min. 17 szuflad).
- model zatrudniony do pozowania
- rekwizyty konstruujące martwą naturę towarzyszącą modelowi
- zlewozmywak
- piecyk do podgrzeania modela wraz z przedłużaczem
- lampa halogenowa na statywie wraz z przedłużaczem
- projektor multimedialny oraz komputer wraz z ekranem projekcyjnym (dla wykładowych metod dydaktyki)
- krzesła (17 sztuk)
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
