e- learning. Konserwatorium. Projekt indywidualny. Projekt zespołowy. Warsztaty. Ćwiczenia. Seminarium. Działania w przestrzeni publicznej.Działania w przestrzeni wirtualnej. Konsultacje, korekta prac. Wykłady tematyczne. 

Zaliczony I rok studiów I stopnia. Zainteresowanie architektura i dźwiękiem. Podstawowe umiejętności związane z obsługą sprzętu audio.

Skonstruowanie własnej wypowiedzi twórczej, w formie skończonego dzieła artystycznego. Opisu oraz dokumentacji dzieła w formie cyfrowej. Samodzielna ekspozycja dzieła w przestrzeni. Świadomy i samodzielny wybór narzędzia. Opanowanie zagadnień z dziedziny architektury i dźwięku zawartych w programie pracowni.

Przygotowanie końcowej prezentacji dzieła z uwzględnieniem prezentacji zdalnej ( zapisu cyfrowego)

Świadoma próba przełamania klasycznej formy prezentacji cyfrowej.

Ocena jakości artystycznej prezentowanych prac. 

Ocena systematycznej pracy oraz uczestnictwa w tworzeniu wspólnych realizacji.

Rozwój indywidualny 

Samodzielna praca.

Pracownia Przestrzeni Działania Dźwięku (PPDD) prowadzi kurs zdalny poświęcony naturze i funkcjonowaniu dźwięku w kontekście zagadnień przestrzeni i architektury. W pracowni kształtujemy indywidualne rozumienie tego, czym jest dźwięk oraz przyczyn, dla których nie może on istnieć poza przestrzenią. Poszukujemy także nowych parametrów dla dźwięku i przestrzeni w nowych czasach.

Kładziemy nacisk na fizyczność dźwięku. Badamy funkcjonowanie aparatu mowy. Pracujemy z dźwiękiem zapisanym: narysowanym, wyrzeźbionym, namalowanym, wyhaftowanym, itd., traktując każdą z tych czynności jako związaną z tworzeniem dźwięku. Dźwięk – zarówno czysty, jak i zapośredniczony i określony przez inne media – dostarcza nam narzędzi poznawania i tworzenia architektury. Pracujemy z różnego rodzaju przestrzeniami i zderzamy ze sobą odmienne rzeczywistości, poszukując nowych platform wypowiedzi i komunikacji.

Model i strukturę naszych działań z dźwiękiem i przestrzenią opisujemy poprzez czasowniki:

przybliżamy się do dźwięku, powiększamy go, rozpuszczamy, usuwamy, wymazujemy, kopiujemy, zniekształcamy, zgniatamy dźwięk i wyrzucamy go z przestrzeni. Poszukujemy prostych rozwiązań, wykorzystujemy szeroko dostępne narzędzia i wykonujemy nieskomplikowane, podstawowe gesty. Redukując stopień zaawansowania stosowanych technologii świadomie odpowiadamy na przeładowanie i przeciążenie nimi obecnego świata. Stawiamy się w opozycji do tej dominującej tendencji współczesności.

Wychodzimy z naszymi działaniami na zewnątrz, chcąc badać w ten sposób zmieniające się znaczenia otwartej przestrzeni i architektury w dobie izolacji społecznej wymuszonej pandemią. Poszukujemy miejsc, które, jak wychodzący na ulicę balkon, problematyzują podział na wnętrze i zewnętrzne. Staramy się znajdować nowe sposoby wykorzystania tego rodzaju przestrzeni.

W pracowni zajmujemy się głosem i prawem do głosu w kontekstach fizycznych, społecznych i politycznych. Zgłębiamy możliwości i uwarunkowania dawania głosu i odbierania go. Uczymy się brać odpowiedzialność za głos. Wypowiadamy się także wspólnie jako grupa. Poszukujemy w ten sposób metod audialnej współpracy i współistnienia, nawiązując różnego rodzaju połączenia wychodzące poza kanały radiowe, telefoniczne i internetowe.

Wspólnie szukamy twórczych inspiracji, narzędzi i rozwiązań, które dadzą nam moc i możliwość oddziaływania na świat.