wykład

zajęcia stacjonarne LUB online:

• ostateczna formuła zajęć będzie zależeć od liczebności grupy i stanu pandemii
• dopuszczalna możliwość podziału na dwie mniejsze grupy (zajęcia dla każdej grupy co 2 tyg., zadania do zrobienia w domu) lub model łączony (część grupy jest stacjonarnie, część uczestniczy w zajęciach online – na kolejnych zajęciach zmiana)

zaliczony I rok studiów oraz znajomość podstawowych faktów na temat zachodnioeuropejskiej sztuki XX wieku

zaliczony egzamin

egzamin

Celem zajęć jest przekazanie podstawowej wiedzy na temat sztuki polskiej od końca XIX do początków XXI wieku. Zastanowimy się również nad towarzyszącymi jej procesami kulturowymi, społecznymi i historycznymi. Opisowi, analizie i interpretacji podlegać będą zarówno indywidualne dzieła i prace artystyczne, jak również teksty, instytucjonalne strategie i taktyki, a w końcu dyskursy, zmienna dynamika i stawki pola kulturowego. Ponadto zadaniem zajęć jest dostarczenie niezbędnych kategorii i narzędzi pojęciowych do interpretacji i opisu dzieł; umiejętność ich umiejscowienia w kontekście poza-artystycznym (politycznym, ekonomicznym, kulturowym itp.); zbudowanie podstawy do studiowania szczegółowych zagadnień z zakresu sztuki polskiej XX i XXI wieku.

TREŚCI PROGRAMOWE

Wprowadzenie

1979-1981: schyłek neoawangardy, schyłek gierkowskiej nowoczesności, Łódź Kaliska, Solidarność a sztuka
1982-1986: stan wojenny, sztuka przykościelna, bojkot, “normalizacja”. 1980-1986.
1986-1993: "Druga odwilż", sztuka młodych, sztuka poza obiegiem, transformacja ustrojowa (Neue Bieriemiennosc, Luxus, Koło Klipsa, Kultura Zrzuty, Tot-Art, Pomarańczowa Alternatywa). 1987-1993.
Obszar Wspólny Obszar Własny – tradycja pedagogiczna Oskara Hansena i Jerzego Jarnuszkiewicza w pracowni Grzegorza Kowalskiego; metoda dydaktyczna Kowalskiego; Roman Stańczak, Jacek Adamas, Jacek Markiewicz
Katarzyna Kozyra
Artur Żmijewski
Paweł Althamer
Piotr Uklański
Zbigniew Libera
Zagłada i sztuka po 1989 roku
Ku krytyce transformacji: Grzegorz Klaman, Rafał Jakubowicz i in.
Grupa Ładnie, Rafał Bujnowski, Marcin Maciejowski, Wilhelm Sasnal

Nowe pokolenie – sztuka po 2000 roku
Powtórzenie

Dąbrowski J., Cenzura w sztuce polskiej po 1989 roku, tom I i II, Warszawa 2014

Drągowska M., Kuryłek D. Tatar E.M., Krótka historia Grupy Ładnie, Kraków 2009
K. Redzisz, K. Sienkiewicz, Świadomość Neue Bieriemiennost, Warszawa 2013
Kowalczyk I., Ciało i władza. Sztuka krytyczna w Polsce w latach 90., Poznań 2002
Kowalczyk I., Podróż do przeszłości: interpretacje najnowszej historii w polskiej sztuce krytycznej, Warszawa 2011  
Markowska A., Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 roku, Toruń 2012
Nowe zjawiska w sztuce polskiej po 2000, opr. zbior., wydanie 2 uzupełnione, Warszawa 2008
Piotrowski P., Agorafilia. Sztuka i demokracja w postkomunistycznej Europie, Poznań 2010
Sienkiewicz K., Zmiana medium. Pracownia Kowalskiego, Jelenia Góra 2011
Żmijewski. Przewodnik Krytyki Politycznej, opr. zbior., Warszawa 2012 (wybrane fragmenty: tekst Stosowane Sztuki Społeczne)

M. Kościelniak, Egoiści, Warszawa 2018

1969-1989. Momenty zwrotne w polityce i sztuce, red. Bishop C., Dziewańska M.

Co słychać?, kat. wyst., red. M. Sitkowska, Warszawa 1990

Sala dostosowana do prezentacji multimedialnych:

skuteczne zaciemnienie sali wykładowej umożliwiające projekcję materiału wizualnego

miejscowe oświetlenie umożliwiające: studentom – sporządzanie notatek i rysowanie w zaciemnionej sali, osobie prowadzącej – korzystanie z notatek i książek

nagłośnienie umożliwiające wyświetlanie filmów i prezentacji z dźwiękami oraz posługiwanie się przez osobę prowadzącą bezprzewodowym mikrofonem

ekran zapewniający wysoką jakość wyświetlanych obrazów (płaskość powierzchni projekcyjnej i wierne oddawanie kolorów)

rzutnik multimedialny o dużej rozdzielczości

komputer wraz z koniecznym oprogramowaniem do wyświetlania prezentacji multimedialnych

dostęp do Internetu podczas zajęć

flamastry i tablica;