konwersatorium

podstawowa wiedza w zakresie historii Europy oraz podstawy wiedzy z zakresu historii sztuki wszystkich epok (co najmniej na poziomie szkoły średniej)

umiejętność sprawnej interpretacji dzieł sztuki osadzonych w przestrzeni miast z uwzględnieniem wzajemnych zależności topografii (drogi), sztuki, polityki i historii.

Test zaliczeniowy:

1. Ocena znajomości terminologii oraz wiedzy o procesach historycznych
2. Ocena umiejętności rozpoznawania materiału wizualnego

Cykl zajęć poświęconych stolicom dawnych państw włoskich i niemieckich ma na celu prezentację interesującego procesu transalpejskiego transferu wiedzy o sztuce i kulturze oraz powielania praktyki artystycznej jako medium dziedzictwa tożsamości europejskiej wyrażonej poprzez mecenat poszczególnych miast-państw. Z jednej strony chodzi więc o omówienie zależności sztuki i władzy, z drugiej o wskazanie czynników gwarantujących realizację idei długiego trwania procesów kulturowych i historycznych. Proces zjednoczenia – powstanie Królestwa Włoch i Niemiec Kajzerowskich – spowodował bowiem, że miasta te utraciły pierwotne znaczenie polityczne. Do dziś utrzymały jednak znaczącą, a w wielu wypadkach dominującą pozycję kulturową. Siła mecenatu artystycznego niegdysiejszych władców, rozwijana i wspomagana dziś umiejętnie przez inne podmioty, spowodowała utrzymanie zainteresowania sztuką i architekturą dawnych stolic.
Kolejnym celem zajęć jest trening umiejętności sprawnej interpretacji dzieł sztuki osadzonych w przestrzeni miast z uwzględnieniem wzajemnych zależności topografii (drogi), sztuki, polityki i historii.

Treści programowe nauczania (bloki problemowe):
1. Stołeczność utracona – wprowadzenie
2. Italia i Niemcy – zarys historyczny
3. Sztuka miast włoskich w perspektywie przemian roli mecenatu i statusu politycznego. Sztuka Turynu, Florencji, Wenecji, Mediolanu, Neapolu, Palermo
4. Sztuka miast niemieckich w perspektywie przemian roli mecenatu i statusu politycznego. Sztuka Monachium, Kolonii, Trewiru, Wormacji, Drezna, Hamburga, Lubeki i Bremy

Traum vom Süden. Die Niederländer malen Italien, Wiedeń 2008.
Transalpinum. Od Giorgiona i Dürera do Tycjana i Rubensa, Warszawa 2004
J. A. Gierowski, Historia Włoch, Wrocław 1985
W. Czapliński A. Galos W. Korta, Historia Niemiec, Wrocław 1990
W. Szyszkowski, Wenecja. Dzieje Republiki 726 – 1797, Toruń 1997
E. Bieńkowska, Co mówią kamienie Wenecji, Gdańsk 1999.
P. Murray, Architektura włoskiego renesansu. Przeł. R. Depta. Toruń 1999.
G. Procacci, Historia Włochów. Warszawa 1983.
Storie di viaggiatori italiani. Europa, Milano 1988.
A. Mączak, Życie codzienne w podróżach po Europie w XVI i XVII wieku, Warszawa 1980.

M. Cary, H. Hades Scullard, Dzieje Rzymu. T 1 i 2. Przeł. J. Schwakopf. Warszawa 1992.
K. Ulatowski, Architektura włoskiego renesansu. Warszawa 1964.
M. E. Kowalczyk, Obraz Włoch w polskim piśmiennictwie geograficznym i podróżniczym osiemnastego wieku, Toruń 2005.
M. Wrześniak, Florencja – muzeum. Miasto i jego sztuka w oczach polskich podróżników, Kraków 2013.
E. Bieńkowska, Co mówią kamienie Wenecji, Gdańsk 1999

sala dydaktyczna z rzutnikiem i dostępem do sieci Internet