Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | obligatoryjny | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
ćwiczenia |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
Wymagania wstępne |
Student/ka: - w stopniu pogłębionym zna teorie i narzędzia kultury wizualnej, mediów wizualnych i związanych z nimi praktyk kulturowych, - zna fundamentalne dylematy cywilizacji współczesnej: społeczne funkcjonowanie sztuki, architektury, mediów, - zna metody badawcze kultury wizualnej oraz główne tendencje tych badań w Polsce i na świecie, - zna najważniejsze wydarzenia przemian sztuk wizualnych i architektury w XIX i XX wieku, - umie wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych oraz właściwie i twórczo prezentować ich wyniki - interpretować zgromadzony materiał - oraz dzieła architektury i sztuki wizualnej oraz wydarzenia medialne – uwzględniając kontekst historyczny, społeczny i polityczny |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
14/ Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) Zajęcia dedykowane są miastom współczesnym, ich trendom rozwojowym i wyzwaniom. Patrzymy na miasta jako emanację dzisiejszej cywilizacji i kultury, a także jak na scenę praktyk kulturowych i artystycznych. Jakie są możliwe ujęcia współczesnego miasta od prac artystycznych, poprzez architektoniczną etnografię po teorie postkolonialne i ruchy protestu. [1] Zajęcia wprowadzające [2] Od bloku do Zamku Kafki. Trzy modele architektury socjalnej w XX-wiecznej Francji: Le Corbusier, Emile Aillaud, Ricardo Bofill [2-3] Historię piszę łowca, dopóki nie przemówi wilk. Aktywizm miejski, lokalni gospodarze i sztuka [4] Jaki konsensus, taki plan. Punkty zapalne we współczesnych metropoliach na styku kapitału, planowania i partycypacji [5] Miasto spektaklu. Popularność i zmierzch architektury ikonicznej [6] Globalizacja, mega-miasta i miasta generyczne [7] Postmodernizm jest prawie w porządku. Transfery urbanistyki i architektury do miast Globalnego Południa [8-9] Przestrzenie sztuki: pracownie, artist-run spaces, sztuka w przestrzeni publicznej [10] Architektoniczna etnografia: rysunkowe metody badania miast [11-12] Spacer, dryf miejski i mikro wyprawy jako artystyczne metody ujęcia współczesnego miasta [13-14] Miasto i samochód [15] Zajęcia podsumowujące
|
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
13/ Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) Metody i kryteria oceniania: Ocena końcowa wystawiana jest na podstawie: - kontroli obecności i aktywności na zajęciach (opuszczenie ponad 2 zajęć wymaga zaliczenia pisemnego wszystkich nieobecności; opuszczenie ponad 1/3 liczby zajęć oznacza niezaliczenie przedmiotu); - przygotowania 1 prezentacji wybranego tekstu spośród listy lektur (20 min.) i dyskusji na temat tekstu z innymi uczestniczkami/-kami/ zajęć oraz prowadzącym. Mile widziane w prezentacji będą referencje wizualne z historii sztuki i architektury. |
||||||
Wymagania końcowe |
- wykorzystuje metodologię badawczą oraz narzędzia (także cyfrowe) nauk humanistycznych oraz prezentuje i syntetyzuje uzyskane tymi metodami dane, - wykorzystuje posiadaną wiedzę, by formułować i testować hipotezy z zakresu historii sztuki, architektury oraz nauk o kulturze, - umie przygotować prezentację wizualną, samodzielnie formułując problem badawczy, dobierając źródła i literaturę naukową oraz odpowiednią metodologię, - potrafi poprawnie w mowie i na piśmie formułować wypowiedzi i sądy oraz zabierać głos w dyskusji wobec różnorodnych odbiorców, mówiąc zrozumiale i poprawnie, - jest gotów/gotowa do zaangażowania w dialog społeczny i międzykulturowy ze zrozumieniem i empatią oraz do uczestnictwa w debacie publicznej - jest w stanie dokonać krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści, - a także potrafi przyjąć postawę szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów, - dostrzega wagę refleksji kulturoznawczej oraz historycznej dla życia społecznego. |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
15/ Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć [1] Dorota Jędruch, Blok jako dzieło sztuki, Universitas, Kraków 2020 [rozdział 3. „Odbiorca-widz-użytkownik”] [2] Jane Jacobs, Śmierć i życie wielkich miast Ameryki, przeł. Łukasz Mojsak, Centrum Architektury, Warszawa 2014 [część 2. „Warunki gwarantujące różnorodność”] [3] Giancarlo de Carlo, Publiczność architektury [w:] Tomasz Fudala, Stefanie Peter red., folder festiwalu WARSZAWA W BUDOWIE 4, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Muzeum Warszawy, Warszawa 2013 [4] Tom Dyckhoff, Epoka Spektaklu: perypetie architektury i miasta XXI wieku, przeł. Agnieszka Rasmus-Zgorzelska, Karakter, Kraków 2018 [Wstęp i rozdział 1.] [5] Rem Koolhaas, Śmieciowa przestrzeń: teksty, przeł. Marcin Wawrzyńczak, Fundacja Centrum Architektury, Warszawa 2017 [rozdział „Miasto generyczne”] [6] Łukasz Stanek, Architecture in Global Socialism: Eastern Europe, West Africa, And the Middle East in the Cold War, Princeton University Press, Princeton 2020 [rozdział 1] [7] Nie ma tu miejsca na zyski, rozmowa z Danielą Brahm i Lesem Schliesserem, NN6T 2014, nr 94 [8] Momoyo Kaijima, Architectural Etnography, TOTO Publishing, Tokyo 2018 [Wstęp, s. 7-20] [9] Guy-Ernest Debord, Teoria dryfu, [w:] Przewodnik dla dryfujących: antologia sytuacjonistycznych tekstów o mieście / wybór i przekł., Mateusz Kwaterko, Paweł Krzaczkowski, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana: Austriackie Forum Kultury, Warszawa 2016 [Wstęp Mateusza Kwaterko, s. 13-29 oraz rozdział "Teoria dryfu"] [10] Charles Montgomery, Miasto szczęśliwe. Jak zmienić nasze życie zmieniając nasze miasta?, przeł. Tomasz Tesznar, Wysoki Zamek, Kraków 2015 [rozdział II i III] [11] David Foster Wallace, Blady król: powieść nieukończona, przeł. Mikołaj Denderski, WAB, Warszawa 2019 [rozdział 24] [12] Dorota Leśniak-Rychlak, Jesteśmy wreszcie we własnym domu, Instytut Architektury, Kraków 2018/2019 [rozdział „Przedmieście”] [13] Gabriele Detterer, The Spirit and Culture of Artist-Run Spaces, [w:] Gabriele Detterer & Maurizio Nannucci [eds.], Artis-Run Spaces: Nonprofit Collective Organizations in the 1960s and 1970s, JRPlRingier, Zurich 2012 [rozdział 1] [14] Sharon Zukin, The Cultures of Cities, Blackwell Publishers, Malden-Oxford-Vixtoria 1995 [rozdział 1. i 2.] [15] Joanna Kusiak, Chaos Warszawa. Porządki Przestrzenne polskiego kapitalizmu, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana, Warszawa 2017 [rozdział 1.] [16] Lech Mergler, Kacper Pobłocki, Maciej Wudarski, Anty-Bezradnik przestrzenny: prawo do miasta w działaniu, Res Publica, Warszawa 2013 [część 1.] |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
Justin McGuirk, Radykalne miasta, Fundacja Bęc Zmiana, Fundacja Res Publica, Warszawa 2015 |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Badania Artystyczne s.2 | o | 30 | 2 |
ćw. 30h |
ćw.
[zal. z oceną] |