|
Typ przedmiotu
|
obligatoryjny
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
wykład
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
|
Wymagania wstępne
|
Podstawowa znajomość faktów i wydarzeń w Polsce i na świecie w XIX w.,
podstawa znajomość zagadnień z zakresu kultury wizualnej i materialnej tego okresu.
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z historią, problematyką, zagadnieniami z obszaru sztuki polskiej i zagranicznej XIX w., z uwzględnieniem mediów tzw. tradycyjnych, malarstwa, rzeźby, grafiki, jak również fotografii. Zajęcia mają za zadanie pomóc zrozumieć studentom procesy kulturotwórcze w tamtym okresie, nauczyć ich obserwowania wpływu sytuacji politycznej i społecznej na sztukę. Podczas zajęć skoncentrujemy się w szczególności na zjawiskach o kluczowym znaczeniu dla przełomu romantycznego, na realizmie w malarstwie, ze szczególnym uwzględnieniem impresjonizmu i symbolizmu w sztukach plastycznych.
Zajęcia mają formę nagrywanych wykładów, które pozostają na dysku przez miesiąc od momentu udostępnienia.
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
egzamin ustny on-line
|
|
Wymagania końcowe
|
Student zna kierunki, zjawiska w sztuce XIX w., potrafi kontekstualizować prace poszczególnych artystów, zna ich działalność, biografie, potrafi interpretować prace z tego okresu, zastosować do ich opisu adekwatną terminologię. Zna tło historyczne i społeczne dla zjawisk w sztuce w XIX w.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
A. Lewicka, „Styl w XIX w., czyli o różnych postawach wobec sztuki", w: Tradycja i innowacja, Materiały Sesji SHS, Warszawa 1981, s. 165-169.
A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba w XIX w., Kraków 1980.
K. Michocka-Rachubowa, Rzeźba polska XIX wieku : od klasycyzmu do symbolizmu : katalog zbiorów, Warszawa, 1993.
J. Malinowski (red.), Rzeźba polska przełomu XIX i XX wieku : studia, Warszawa 2007.
E. Wind, „Rewolucja w malarstwie historycznym”, Roczniki Humanistyczne KUL, XLIII, 1995.
J. Białostocki, „Ikonografia romantyczna. Przegląd problemów badawczych”, w: Romantyzm. Studia nad sztuką drugiej połowy wieku XVIII i wieku XIX. Materiały sesji SHS, Warszawa 1967.
A. Morawińska, A.F. Moszyńskiego rozprawa o ogrodnictwie angielskim, Wrocław 1977
D. Watkin, The English Vision: The Picturesque in Architecture, Landscape and Garden Design, London, 1982.
D. Wiebenson, The Picturesque Garden in France, Princeton 1978.
L. Nochlin, Realizm, Warszawa 1974.
W. Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 2005.
Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1986.
H. Hofstaetter, Symbolizm, Warszawa 1987.
N. Rosenblum, Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała, 2005.
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
N. Rosenblum, A History of women photographers, New York ; London : Abbeville, 2000.
F. Saulages, Estetyka fotografii. Strata i zysk, Kraków 2005.
W. Chadwick, Women, Art and Society, Londyn 2017.
G. Naylor, The Arts and Crafts Movement, Cambridge MA 1971.
L. Sobieraj, Z. Chlewiński; I. Huml, I. Korgul-Wyszycka, Secesja w zbiorach Muzeum Mazowieckiego w Płocku, Płock 2006.
P. Banaś, Secesja w zbiorach polskich, Warszawa 1990.
M. Wallis, Secesja, Warszawa: Arkady 1984.
B. Bergdoll, European Architecture 1750-1890, Oxford, New York 1997. (rozdziały)
K. Frampton, Modern Architecture. A Critical History, London 2007 (IV wyd.).
M. Porębski, Dzieje sztuki w zarysie. Wiek XIX i XX, Warszawa 1988.
Lektura uzupełniająca jest także podawana indywidualnie, po konsultacjach ze studentami.
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
1. K_W02 podstawowe pojęcia o epokach, kierunkach, stylach, faktach, dziełach, twórcach oraz procesach kulturowych w powszechnych dziejach sztuki zorientowaną na zastosowanie praktyczne w sferze działalności kulturalnej…
2. K_W03 podstawową terminologię oraz literaturę w języku polskim z historii sztuki, teorii sztuki, teorii kultury oraz filozofii, ich aparat pojęciowy a także rozumie historyczny charakter formowania się idei artystycznych.
3. K_W09 podstawowe metody opisu, analizy, interpretacji dzieł sztuki i zjawisk artystycznych w ujęciu wybranych, wiodących tradycji, teorii i szkół badawczych historii sztuki, wybranych kryteriów np. ikonografii i ikonologii
|
1. K_U01 - rozpoznawać i klasyfikować wiodące dzieła twórców sztuki powszechnej, systematyzować style, kierunki, epoki wg wzorów historii sztuki
2. K_U02 – swobodnie i poprawnie stosować poznaną, fachową terminologię historii sztuki, jej aparat pojęciowy
3. K_UO3 - wyszukiwać, analizować i interpretować na fundamentalnym poziomie wytwory sztuki i kultury na tle procesów hisotrycznych – na gruncie wiedzy z historii i teorii sztuki oraz teorii kultury
4. K_U06 – powiązać dzieła i zjawiska sztuki oraz kultury z szerszym kontkstem historycznym, kulturowym, społecznym, ideologicznym…
5. K_U07 – sprawnie poruszać się w zaprezentowanej problematyce i zasobie wiadomości wybranych nauk humanistycznych i społecznych oraz je samodzielnie systematyzować
|
1. K_K01 – docenienia znaczenia sztuki dla kultury i cywilizacji światowej i uczestniczenia w szeroko rozumianym życiu kulturalnym
2. K_K02 – dbałości o zachowanie dziedzictwa kulturowego i artystycznego dla przyszłych pokoleń
3. K_K06 – podejmowania działań profesjonalnych przez historyka sztuki ze specjalizacją kultura miejsca
|
|
1. K_W02 podstawowe pojęcia o epokach, kierunkach, stylach, faktach, dziełach, twórcach oraz procesach kulturowych w powszechnych dziejach sztuki zorientowaną na zastosowanie praktyczne w sferze działalności kulturalnej…
2. K_W03 podstawową terminologię oraz literaturę w języku polskim z historii sztuki, teorii sztuki, teorii kultury oraz filozofii, ich aparat pojęciowy a także rozumie historyczny charakter formowania się idei artystycznych...
3. K_W09 podstawowe metody opisu, analizy, interpretacji dzieł sztuki i zjawisk artystycznych w ujęciu wybranych, wiodących tradycji, teorii i szkół badawczych historii sztuki, wybranych kryteriów np. ikonografii i ikonologii
|
1. K_U01 - rozpoznawać i klasyfikować wiodące dzieła twórców sztuki powszechnej, systematyzować style, kierunki, epoki wg wzorów historii sztuki
2. K_U02 – swobodnie i poprawnie stosować poznaną, fachową terminologię historii sztuki, jej aparat pojęciowy
3. K_UO3 - wyszukiwać, analizować i interpretować na fundamentalnym poziomie wytwory sztuki i kultury na tle procesów hisotrycznych – na gruncie wiedzy z historii i teorii sztuki oraz teorii kultury
4. K_U06 – powiązać dzieła i zjawiska sztuki oraz kultury z szerszym kontkstem historycznym, kulturowym, społecznym, ideologicznym…
5. K_U07 – sprawnie poruszać się w zaprezentowanej problematyce i zasobie wiadomości wybranych nauk humanistycznych i społecznych oraz je samodzielnie systematyzować
|
1. K_K01 – docenienia znaczenia sztuki dla kultury i cywilizacji światowej i uczestniczenia w szeroko rozumianym życiu kulturalnym
2. K_K02 – dbałości o zachowanie dziedzictwa kulturowego i artystycznego dla przyszłych pokoleń
3. K_K06 – podejmowania działań profesjonalnych przez historyka sztuki ze specjalizacją kultura miejsca
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
| -brak- |
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
