| Pole | Opis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Typ przedmiotu | Kierunkowy | ||||||
| Metody dydaktyczne (forma zajęć) | 
			
				
					
 dialog dydaktyczny, dyskusja dydaktyczna, projekt indywidualny, wykład, prezentacja  | 
	||||||
| Język wykładowy | polski; | ||||||
| Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
| Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
| Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
| Wymagania wstępne | 
			
				
					
 Ogólna wiedza z historii kultury i sztuki oraz współczesnych trendów w projektowaniu graficznym; umiejętność twórczej obserwacji; zdolności manualne w budowaniu obrazu plastycznego; otwartość w nauce kształtowania indywidualnego języka graficznego; znajomość obsługi oprogramowania komputerowego w stopniu pozwalającym zrealizować zadania. Zaliczenie III roku studiów w Pracowni Znaku i Kompleksowego Projektowania Graficznego lub w specjalizacji o podobnym profilu.  | 
	||||||
| Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) | 
			
				
					
 Nauka doboru odpowiednich środków plastycznych w odniesieniu zarówno do wyrażanych treści jak i kanałów komunikacji. Kształtowanie wyobraźni i umiejętności indywidualnej wypowiedzi artystycznej. Rozwijanie kreatywnego myślenia i artystycznych postaw w odniesieniu do wyzwań zarówno rynkowych jak i społecznych. Nauka projektowania geometrycznych form modularnych. Nauka tworzenia siatek modułowych oraz budowy znaków o nie opartych. Nauka projektowania księgi znaku. Nauka projektowania księgi identyfikacji wizualnej. Nauka projektowania spójnego języka graficznego w odniesieniu do różnych treści. Umiejętność tworzenia zależności ideowo-formalnych pomiędzy komunikatami. Nauka posługiwania się metaforą, celną pointą, dowcipem czy prowokacją w budowaniu autorskiego komentarza plastycznego. Poszerzenie wiedzy z zakresu poligrafii, produkcji i wdrożeń projektów graficznych. Nauka tworzenia kompleksowej oprawy graficznej w oparciu o obraz, układ typograficzny i graficzny (layout). Nauka tworzenia oryginalnej stylistyki w celu znalezienia spójnego komunikatu graficznego. Nauka posługiwania się formą przestrzenną w komunikacji wizualnej.  | 
	||||||
| Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) | 
			
				
					
 Ocena indywidualnej pracy (artystycznej), poziomu wiedzy i umiejętności studenta na podstawie zadań zawartych w programie pracowni; ocena samodzielności oraz zaangażowania studenta   | 
	||||||
| Wymagania końcowe | 
			
				
					
 Umiejętność indywidualnej, oryginalnej wypowiedzi artystycznej; umiejętność kreatywnego poszukiwania rozwiązań twórczych w projektowaniu graficznym; Umiejętność budowania dojrzałej wypowiedzi plastycznej za pomocą poznanych metod; Świadome korzystanie z warsztatu artysty grafika; znajomość zasad w tworzeniu prac z zakresu projektowania graficznego; umiejętność prezentacji własnych dokonań podczas egzaminu dyplomowego.  | 
	||||||
| Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć | -brak- | ||||||
| Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta | 
			
				
					
 – Michael Evamy, „Logo. Przewodnik dla projektantów”, Wydawnictwo Naukowa PWN, 2008   | 
	||||||
| Przedmiotowe efekty uczenia się | 
			
  | 
	||||||
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się | 
			
  | 
	||||||
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. | |||||||
| studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie | 
|---|---|---|---|---|---|
| Grafika s.8 | d | 120 | 14 | 
		
		
		ćw. 120h | 
	
		
		
		ćw.
		
		[egz.] |