Prowadzenie projektów studenckich w trybie indywidualnym lub / i w niewielkich grupach (projekty zespołowe).*/**
Ćwiczenia studyjne, ćwiczenia klauzurowe, konsultacje, dialog i dyskusja dydaktyczna; korekta, przeglądy prac (prezentacja prac studenckich).*/**
Wykłady monograficzne, kursowe, konwersatoryjne.*
Zajęcia warsztatowe.**
E-learning: wymiana mailowa; spotkania grupowe i indywidualne on-line; wybrane ćwiczenia prowadzone w trybie zdalnym. *

W związku z zagrożeniem epidemiologicznym zajęcia będą prowadzone w trybie hybrydowym:
* w formie zdalnej (on-line), z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej i narzędzi udostępnionych przez uczelnię. Kontakt z użyciem poczty akademickiej ASP w Warszawie i podłączonego do niej pakietu G Suite (m.in. google meet).
** w formie tradycyjnej - stacjonarnej, z uwzględnieniem przepisów sanitarnych, zaleceń i wytycznych organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej i rozporządzeń Rektora ASP w Warszawie. W uzasadnionych przypadkach umożliwimy studentowi / studentce pracę zdalną nad wybranym zagadnieniem.

Zaliczone trzy lata studiów na Wydziale Rzeźby

- Kompletna realizacja wydanych zadań.
- Prezentacja pracy semestralnej na przeglądzie w pracowni.
- Opracowanie autorskiej koncepcji wypowiedzi artystycznej
- Zaprezentowanie koncepcji w postaci czytelnego komunikatu wizualnego (szkice koncepcyjne, model przestrzenny, makieta, plansza prezentacyjna, wizualizacja fotograficzna, wizualizacja multimedialna) oraz opisu idei.
- Wymagana obecność podczas toku indywidualnych i/lub grupowych korekt, konsultacji, wykładów oraz pokazów prac studenckich.
- Zaliczenie przeglądów stopnia zaawansowania prac oraz walorów artystycznych projektów. Przewidziane dwa przeglądy w semestrze.
- Po zakończeniu 10 semestru prezentacja dyplomu magisterskiego, poddanego komisyjnej ocenie przez promotora i komisję dyplomową

W związku z zagrożeniem epidemiologicznym przeglądy, będą się odbywały w trybie hybrydowym: stacjonarnym i / lub zdalnym. W zależności od indywidualnego przypadku, jak również rozwoju sytuacji związanej z pandemią.

Ocena indywidualnej pracy studenta wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów od 0 do 5+.
Na ocenę składa się:
- Ocena indywidualnego procesu artystycznego i intelektualnego studenta / studentki, w tym samodzielności w realizacji podejmowanych zagadnień 30%
- Poziom artystyczny oraz techniczny wykonywanych prac; stopień innowacyjności, oryginalność proponowanych rozwiązań 30%
- Poziom wiedzy w kontekście interdyscyplinarnego kształcenia (wykłady, konwersatoria), oraz skuteczność przełożenia zdobytej wiedzy i umiejętności na końcową realizację artystyczną 20%
- Stopień zaangażowania w pracę i umiejętność etapowego prowadzenia prac 10%
- Ocena formy prezentacji przygotowanej przez studentkę / studenta realizacji artystycznej 10%

W związku z zagrożeniem epidemiologicznym zaliczenia, oraz egzaminy będą się odbywały w trybie hybrydowym: stacjonarnym i / lub zdalnym. W zależności od indywidualnego przypadku, jak również rozwoju sytuacji związanej z pandemią.

Głównym celem dydaktycznym w Pracowni Rzeźby jest kształtowanie twórczych postaw w zakresie szeroko pojętej rzeźby wobec otaczającej rzeczywistości w życiu społecznym. Za kształtowaniem postaw kroczy doskonalenie umiejętności kreacyjnych, dostrzeganie zjawisk rzeźbiarskich w codziennym życiu jak również dążenie do świadomego ich zastosowania w autorskiej wypowiedzi artystycznej. Istotnym celem dydaktyki jest poszukiwanie/odkrywanie przez studiujących wewnętrznego, autenyycznego imperatywu tworzenia, który nadaje sens kształtowaniu komunikatu przestrzennego/wizualnego w obiekcie pełnoplastycznym, wbrew wszelkim modom i tendencjom panującym w sztuce głównego nurtu. Wszystko to ma na celu przygotowanie studiujących do autorskiej realizacji dyplomu magisterskiego w zakresie Sztuk Pięknych w dziedzinie RZEŹBA.

Literatura wynika z indywidualnie podejmowanych tematów zarówno semestralnych jak i dyplomowych. Prowadzący proponują studentkom / studentom szeroki zakres literatury, pogłębiającej podejmowane przez nich zagadnienia.
R. Arnheim, Myślenie wzrokowe, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011
A. M. Leśniewska, Nowe miejsce rzeźby w sztuce polskiej lat 60 XX wieku jako wyraz przemian w sztuce przestrzeni, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2015
J. Pallasmaa, Oczy skóry. Architektura i zmysły, Instytut Architektury, Kraków 2012
G. Świtek, Gry sztuki z architekturą. Nowoczesne powinowactwa i współczesne integracje, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2013
O. Hansen, Ku formie otwartej, Zachęta, 2005
O. Hansen, Zobaczyć świat, Zachęta, 2005
K. Niziołek, Sztuka społeczna. Koncepcje - dyskursy - praktyki. Białystok 2015
Większość pozycji wydawniczych jest dostępna w Bibliotece Uczelni. Dodatkowo prowadzący pracownię udostępnia z własnych zbiorów.

F. Springer, Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach, Karakter, Kraków – Warszawa 2013
M. Jadzińska, Duże dzieło sztuki. Sztuka instalacji, autentyzm, zachowanie, konserwacja, Universitas, Kraków 2012
N. Bourriaud , Estetyka relacyjna, MOCAK, Kraków 2012
red. A. Szewczyk, Możliwości rzeźby. Pracownia Jerzego Jarnuszkiewicza w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, ASP i Autorzy, 2017
M. Merleau – Ponty, Fenomenologia percepcji, Fundacja Aletheia, Warszawa 2001
A. Melbechowska-Luty, Posągi i ludzie. Rzeźba polska dwudziestolecia międzywojennego (1918-1939). Wydawnictwo Nerito, Warszawa 2005
R. Morris, Uwagi o rzeźbie, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2010
Yi – Fu Tuan, Przestrzeń i miejsce, Warszawa 1987.
Pisma artystyczne i strony internetowe:
Szum, https://www.dwutygodnik.com, Autoportret, Rzut,
https://sienkiewiczkarol.org
http://www.arte-util.org
Dodatkowo polecamy pozycje wydawane przez Fundację Bęc Zmiana.
Zachęcamy również do śledzenia bieżących informacji z Polski i całego świata, w celu zbudowania postawy, w stosunku do rzeczywistości w której żyjemy.
Większość pozycji wydawniczych jest dostępna w Bibliotece Uczelni. Dodatkowo prowadzący pracownię udostępnia z własnych zbiorów.

Do realizacji założeń programowych pracowni Rzeźby niezbędna jest przestrzeń dla twórczych działań, mających charakter studyjny, laboratoryjny i eksperymentalny. Powyższy charakter działań wymusza stosowanie odpowiednich narzędzi do kreowania przestrzennych, pełnoplastycznych wytworów od rzeźby rozumianej w klasycznym ujęciu po obiekt, czy instalację. W prototypowaniu obiektów niezbędne jest zaplecze materiałowe, narzędziowe i maszynowe. Ważnym etapem w pracy jest dokumentowanie tak poszczególnych etapów pracy, jak i jej efektów końcowych. Pomocne są: aparaty fotograficzne, statywy, rzutnik multimedialny.