|
Typ przedmiotu
|
kierunkowy uzupełniający
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
• wykłady ćwiczenia (hybrydowo)
• wykład (kursowy, monograficzny)
• projekt indywidualny
• ćwiczenia (warsztatowe)
• konwersatorium (dialog dydaktyczny, dyskusja, korekta indywidualna)
W związku z zagrożeniem epidemiologicznym zajęcia będą
prowadzone w trybie hybrydowym:
* w formie zdalnej (on-line), z wykorzystaniem środków
komunikacji elektronicznej i narzędzi udostępnionych przez
uczelnię. Kontakt z użyciem poczty akademickiej ASP w
Warszawie,
** w formie tradycyjnej - stacjonarnej, z uwzględnieniem przepisów
sanitarnych, zaleceń i wytycznych organów Państwowej Inspekcji
Sanitarnej i rozporządzeń Rektora ASP w Warszawie. W
uzasadnionych przypadkach umożliwimy studentowi / studentce
pracę zdalną
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Wymagania wstępne
|
Zdany egzamin wstępny i przyjęcie na pierwszy rok studiów
|
|
Wymagania końcowe
|
Zaliczenie materiałoznawstwa z technik i technologii malarstwa – egzamin ustny.
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Wiedza nabyta na wykładach i umiejętność posługiwania się nią sprawdzana jest i oceniana na podstawie ustnego egzaminu.
Umiejętność analitycznego myślenia oceniana wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Celem wykładów jest przekazanie studentom usystematyzowanej wiedzy teoretycznej (wykłady, prezentacje) z zakresu historycznych technik i technologii malarskich.
Treści wykładów:
- podłoża malarskie (płótno, deska)
- zaprawy
- spoiwa malarskie
- żywice naturalne
- woski, olejki eteryczne
- edukacja artystyczna w dawnych wiekach
- sztuka holenderska XVI-XVII w.
- sztuka włoska XVI-XVII w.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
1. Cennino Cennini – Rzecz o malarstwie – przekład Samuel Tyszkiewicz, komentarz Hanna Jędrzejewska, Wrocław 1955 (biblioteka, internet)
2. Mnich Teofil – Teofila kapłana i zakonnika O Sztukach Rozmaitych Ksiąg Troje -przekład Teofil Żebrowski, Kraków 1880 (biblioteka)
3. Dionizjusz z Furny – Hermeneia- czyli objaśnienie sztuki malarskiej – przekład Ireneusz Kania, Kraków 2003 (biblioteka)
4. Witruwiusz – O architekturze ksiąg dziesięć – przekład Kazimierz Kumaniecki, Warszawa 1956; Warszawa 1999 (biblioteka)
5. Max Doerner – Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 2017 (biblioteka)
6. Jan Hopliński – Farby i spoiwa malarskie – Wrocław 1990 (biblioteka)
7. Bohuslav Slansky – Technika malarstwa – tłumaczenie F. Aleksandrowicz, Stanisław Gawłowski, Warszawa 1965 (biblioteka)
8. Berger E., Quellen für Maltechnik während der Renaissance und deren Folgezeit, XVI.-XVIII. Jahrhundert, wyd.4, Vaduz 2000.(biblioteka)
9. Eastaugh N., Walsh V., Chaplin T., Siddall R., Pigment Compendium, Routledge 2008. (biblioteka)
10. Historical Painting Techniques, Materials, and Studio Practice, (red.) Arie Wallert, Erma Hermens, Marja Peek, J.P. Getty Trust 1996 (biblioteka, internet)
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Bibliografia wykładów – Podstawowe lektury z zakresu technik technologii malarstwa olejno-żywicznego:
1. Zbigniew Brochwicz-Gumożywice jako spoiwa w świetle dawnych traktatów, Materiały Zachodniopomorskie 1972 t XVIII (biblioteka)
2. Artymowski R., Materiały i narzędzia malarskie, skrypt 6, Warszawa 1898 (biblioteka)
3. Małachowicz H., Martwe natury mistrzów niderlandzkich, ARX REGIA Zamek Królewski w Warszawie 1993 (biblioteka)
4. Bastek G., Warsztaty weneckie w drugiej połowie XV i w XVI wieku, Warszawa 2011. (biblioteka)
5. Serenissima. Światło Wenecji. Dzieła mistrzów weneckich XIV–XVIII wieku zezbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie w świetle nowych badań technologicznych, historycznych i prac konserwatorskich, (red.) G. Bastek, G. Janczarski, katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie (październik–grudzień 1999), Warszawa 1999 (biblioteka)
6. Preparation for Painting: The Artist's Choice and its Consequences, (red.) Joyce H. Townsend, T. Doherty I G. H. J. Ridge, London: Archetype Publications, 2010 (biblioteka katedry)
7. Bishop G., Das de Mayerne–Manuskript, Die Rezepte der Werkstoffe, Maltechniken und Gemalderestaurierung, München 2002.(biblioteka katedry)
|
| Opis przedmiotowych efektów uczenia się w zakresie:
|
| Umiejętności | Wiedza | Kompetencje |
|---|
|
|
1. W szeroko pojętym rozwiązywaniu zagadnień związanych zarówno z techniczno-technologiczną budową średniowiecznych i renesansowych dzieł sztuki (malarstwa i rzeźby
drewnianej polichromowanej), jak i z ich konserwacją.
2. Wypracowania umiejętności posługiwania się literaturą przedmiotu oraz wykazania się znajomością literatury źródłowej, zwłaszcza receptur zawartych w dawnych traktatach.
3. Posiadać wiedzę o współczesnych materiałach, zwłaszcza pigmentach i spoiwach, które stosuje się w technikach i technologiach malarskich.
Ponadto student/absolwent powinien zdobyć wiedzę w zakresie:
1. Prawnych i etycznych aspektów zawodu konserwatora dzieł sztuki.
2. Współczesnych materiałów mogących zastąpić i zimitować technologie średniowieczne i renesansowe.
3. Prawidłowego odczytu reprodukowanych w albumach i na fotografiach dzieł z okresu średniowiecza i renesansu.
Efekty kierunkowe:
KW_11
|
|
|
|
Opis wymagań dotyczących pracowni, warsztatu lub pomocy dydaktycznych
|
Trzy sale dydaktyczne, każda na ok. 20 studentów. Dwie sale na prace studyjne i wykłady. Trzecia sala przeznaczona do czynności technicznych z bezpośrednim dostępem do wody. Wyposażenie sal w niezbędne sprzęty i materiały do prowadzenia zajęć dydaktycznych. Niezbędną pomoc stanowi laptop z oprogramowaniem, drukarka, kamera i aparat fotograficzny (cyfrowe). Niezbędną pomoc stanowi laptop z oprogramowaniem, drukarka, kamera i aparat fotograficzny (cyfrowe). Niezbędne są profesjonalne materiały takie jak; farby, oleje, werniksy, żywice.
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
