|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
1. Autorski wykład wprowadzający; przedstawienie zagadnienia, tła historycznego, podłoża naukowego, egzemplifikacji w dziedzinach kultury i sztuki; przedstawienie przydatnej lektury.
2. Przedstawienie tematu zadania do zrealizowania w czasie semestru.
3. Indywidualna praca artystyczna pod opieką prowadzącego (przeglądy indywidualne i dyskusja na forum grupy):
a. praca koncepcyjna w formie szkicownika / notatnika;
b. decyzje formalne; wybór środków wyrazu;
c. realizacja;
d. werbalizacja w postaci krótkiej eksplikacji autorskiej.
4. Na wszystkich etapach procesu twórczego ma miejsce poszukiwanie kontekstów kulturowych:
a. dzieł literackich, muzycznych, filmowych, teatralnych, operowych;
b. architektury;
c. odkryć i koncepcji naukowych (filozofia, socjologia, psychologia, religia).
5. Rozwijanie myślenia intermedialnego i działania multimedialnego
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Pracownia Manipulacji Czasoprzestrzennych, to propozycja ćwiczeń, mających na celu docieranie do istoty interesujących dla student w zjawisk i problematyki współczesności w kontekście mitologicznym.
Odbywa się to przez rozwijanie świadomości ciała człowieka, jako wehikułu poznawczego w działaniach intermedialnych, multimedialnych i performatywnych, łączących rozmaite środki artystycznej ekspresji w mniej lub bardziej złożony, funkcjonujący w czasie i przestrzeni multimedialny obiekt artystyczny.
Istotnym aspektem tych działań jest rozpoznanie mitu, jako meta-narracji, w której wszystko jest możliwe, a wszelka manipulacja czasoprzestrzenna dozwolona – „mit to taka historia, która nigdy nie miała miejsca i dzieje się codziennie” (Zygmunt Kubiak).
Zastosowanie takich środków wyrazu, jak wideo, dźwięk, instalacja, performance wydaje się sprzyjać takim działaniom szczególnie.
Trudno rozumieć współczesność i wypowiadać się o niej bez świadomości istnienia i rozumienia sił, które kierują jednostką i społecznościami. Obraz tego istotnego podłoża roztacza się szeroką perspektywą w mitologiach stworzonych przez wszelkie ludzkie kultury na przestrzeni ich dziejów.
„Mity nie są opowieściami o bogach – mówią o najgłębszej tajemnicy pojedynczego człowieka i wszelkich innych rzeczy, są metaforami duchowych mocy człowieka” (Joseph Campbell).
Postrzeganie mitologiczne wywołuje transcendencję w nas samych, poszerza nasz byt w nieskończoność i w wieczność. Mitologie są drogowskazami etyczno-moralnymi; określają m. in. nasz stosunek do natury – znakomitą tego współczesną egzemplifikacją jest nadanie praw osobowych jednej z rzek w Nowej Zelandii, dzięki usiłowaniom przedstawicieli rdzennych mieszkańców tejże wyspy.
Mit to sen w powiększeniu, a sny to przejawiające się w formie obrazów energie ciała, jego organów pozostających wzajem z sobą w konflikcie.
Zadaniem uczestników jest wybranie z literatury i tradycji narrację mitologiczną / bajkową; przeanalizowanie jej struktury, symboliki, warstwy znaczeniowej; znalezienie analogii pomiędzy „rzeczywistością” mityczną a interesującymi ich realiami współczesności; przedstawienie własnej interpretacji mitu, mając do dyspozycji takie środki wyrazu, jak wideo, dźwięk, instalacja, performance.
Przebieg zajęć jest następujący:
PROLOG, podczas którego ma miejsce:
– przedstawienie zagadnienia
– przedstawienie zadania
– omówienie drogi jego realizacji (istotną, obligatoryjną, rolę w tej drodze ma mieć osobisty, szeroko rozumiany, „szkicownik” – zapis słowny i obrazkowy przemyśleń, snów i wszelkich refleksji, zbiór odniesień i inspiracji: ikonografii, filmografii i wszelkiej lektury; szkicownik może mieć formę analogową, czyli zeszyt, albo wirtualną)
– przedstawienie przez wykładowcę inspiracji zaczerpniętych z literatury, sztuki i szeroko pojętej kultury, w ogóle
– dyskusja
ETAP PIERWSZY, czyli praca koncepcyjna, który ma dać odpowiedź na pytanie: co chcę powiedzieć i jaki to ma sens
– studenci przedstawiają wybór tematu / mitu i uzasadnienie wyboru
– następuje kształtowanie koncepcji; docieranie do sensów, poszukiwanie referencji, egzemplifikacji, interpretacji
ETAP DRUGI, czyli przekaz a forma, który ma dać odpowiedź na pytanie: jak się wyrazić aby zachować sens
– dochodzenie do formy
– decyzje formalne
– wybór środków wyrazu
ETAP TRZECI, czyli realizacja, który ma dać odpowiedź na pytanie o skuteczność i konsekwencję w wyrażaniu się; – praca warsztatowa: filmowanie, nagrywanie, montowanie, aranżowanie itp.
EPILOG, czyli prezentacja, który ma zachęcić do stawiania pytań
– autorzy przedstawiają swoje prace w obecności kolegów i prowadzącego
– składają prowadzącemu do wglądu „szkicowniki” oraz opisy prac.
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Absolwent zna i rozumie:
K_W04
elementarne pojęcia dotyczące rozumienia podstawowych zagadnień plastycznych takie jak np.: kompozycja dwuwymiarowa, kompozycja przestrzenna i modelowanie trójwymiarowe;
K_W05
wzajemne relacje zachodzące pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi elementami programu studiów;
K_W06
podstawowy zakres lektur odnoszący się do studiowanej specjalizacji i szeroko pojmowanych sztuk pięknych oraz orientuje się w piśmiennictwie dotyczącym historii sztuki i teorii kultury;
K_W09
elementarne zagadnienia dotyczące sztuki współczesnej, problemów współczesnej kultury artystycznej oraz fundamentalnych dylematów współczesnej cywilizacji;
|
Absolwent potrafi:
K_U01
samodzielnie projektować i realizować prace artystyczne w zakresie multimediów i intermediów, w oparciu o indywidualne twórcze motywacje i inspiracje;
K_U04
świadomie dobierać właściwą technikę i technologię realizacji do osiągnięcia zaplanowanych wcześniej celów i efektów;
K_U08
opisywać własne koncepcje artystyczne, określić i zanalizować problem, odnieść się przy tym do wybranych tradycji oraz odnaleźć właściwie źródła informacji;
K_U09
wykorzystywać wzajemne relacje zachodzące pomiędzy rodzajem zastosowanej ekspresji a niesionym przez nie komunikatem oraz w sposób świadomy stosować tradycyjne i nowatorskie środki obrazowania plastycznego;
|
Absolwent jest gotów do:
K_K01
zorganizowania warsztatu metodyczno-twórczego i podejmowania nowych zadań i działań twórczych oraz kulturotwórczych, kierując się zasadami etyki i dbając o dotychczasowe tradycje w sztuce;
K_K02
funkcjonowania jako samodzielny artysta multimedialny i intermedialny oraz świadomego integrowania zdobytej wiedzy w obrębie wykonywanych zadań twórczych, a także definiowania własnych sądów i przemyśleń na tematy związane z kulturą i sztuką;
K_K03
podejmowania samodzielnych, niezależnych prac, wykazując się przy tym twórczym i elastycznym myśleniem, umiejętnością zbierania informacji, rozwijaniem idei oraz formułowaniem krytycznej argumentacji, wewnętrzną motywacją i organizacją własnego warsztatu pracy;
K_K04
swobodnego i profesjonalnego wypowiadania się w formie ustnej i pisemnej na różnorodne tematy mające związek z historią sztuki i teorią kultury oraz prezentowania teoretycznych podstaw własnej działalności artystycznej;
K_K05
realizacji zadań indywidualnych i zespołowych, komunikując się w obrębie własnej społeczności oraz wykazując umiejętność posługiwania się fachową terminologią z zakresu studiowanej specjalizacji;
K_K06
podejmowania współpracy z interesariuszami obecnymi na rynku pracy;
K_K07
podjęcia studiów drugiego stopnia.
|
|
