spotkania seminaryjne prowadzone przez Krzysztofa Wodiczko, profesora Harvardu (dyskusja dydaktyczna i dialog dydaktyczny) - zajęcia grupowe lub indywidualne z udziałem prowadzącego w roli moderatora lub w relacji "artysta doświadczony - artysta początkujący",

projekt indywidualny - samodzielna praca studenta i zajęcia indywidualne ze studentem

warsztaty w przestrzeni miejskiej,

spotkania z artystami

wyjścia grupowe na aktualne wystawy, wykłady w galeriach, charytatywna praca społeczna w domenie publicznej z uchodźcami, bezdomnymi, wykluczonymi; spotkania z organizacjami współpracującymi np. Fundacją Sławek ds resocjalizacji byłych więźniów.

Zdany egzamin wstępny na studia drugiego stopnia.

wykonanie praktyczne, upublicznienie pracy zaliczeniowej przygotowanej w ramach przedmiotu Sztuka Domeny Publicznej, wygłoszenie referatu poświęconego jednemu z tekstów teoretycznych z obowiązkowej listy lektur do wyboru przedstawionej przez prowadzącego

wykonanie praktyczne, upublicznienie pracy zaliczeniowej przygotowanej w ramach przedmiotu Sztuka Domeny Publicznej, wygłoszenie referatu poświęconego jednemu z tekstów teoretycznych z obowiązkowej listy lektur do wyboru przedstawionej przez prowadzącego

Przedmiot Domena Publiczna jest ukierunkowany na artystyczne działania twórcze oparte i wynikające z refleksji o charakterze teoretycznym i filozoficznym. Celem działań jest artystyczne kształtowanie publicznej domeny świadomości zbiorowej i rozumu publicznego poprzez zwrócenie uwagi na obecne w jej obrębie problemy społeczne i egzystencjalne, dylematy etyczne, ze szczególnym uwzględnieniem sfer pamięci, wykluczenia, współczesnej ekologii.

Program przedmiotu zakłada formowanie postaw artystycznych i intelektualnych studentów jako twórców świadomie inicjujących i korygujących narracje ideologiczne, a także historyczne, poprzez artystyczne przepracowywanie historii zbiorowości, refleksję krytyczną i działania twórcze; projektuje reorganizację przestrzeni publicznej na poziomie fizycznym oraz mentalnym (szczególnie przestrzeni pamięci, często naznaczonej doświadczeniem traumatycznym).

Na studiach magisterskich szczególny nacisk położny jest na kształtowanie umiejętności społecznych pracy z innymi na rzecz budowania przyszłego społeczeństwa demokratycznego poprzez działania artystyczne.
Nauczanie opiera się na samodzielnym, koncepcyjnym i praktycznym przygotowaniu (pod merytoryczną opieką prowadzącego) projektów artystycznych, interwencji i akcji społecznych realizowanych w przestrzeni miejskiej, demokratycznej czy historycznej, w oparciu o omawiane lektury z zakresu współczesnej krytyki i filozofii społecznej, politycznej oraz teorii poststrukturalizmu.

Wykłady zawarte w programie studiów stanowią minimum programowe (tożsame z wymaganiami egzaminów semestralnych).

1. Omówienie możliwości aktywnego kształtowania i korygowania życia przestrzeni publicznej poprzez jej reorganizację na poziomie fizycznym (interwencje w przestrzeń miejską, działania interdyscyplinarne), a także mentalnym (aktywizacja przestrzeni relacji kulturowych, społecznych i międzyludzkich, przestrzeni pamięci często naznaczonej doświadczeniem traumatycznym, np. wojennym; sfery domeny pamięci zbiorowej; a także przestrzeni taktyki, polityki i sztuki protestu, czy abstrakcyjnych domen nomadologii, psychogeografii i parezji); przepracowywania historii zbiorowości i badania przejawów zbiorowej identyfikacji - analiza napięć społecznych generowanych w obrębie wskazanych sfer;

2. Zwrócenie uwagi na problemy społeczne obecne w obrębie wskazanych sfer i rolę artysty w działaniach ukierunkowanych na wywołanie zamierzonej reakcji społecznej i zakwestionowanie aktualnego stanu rzeczy ocenianego jako niesprawiedliwy;

3. Na studiach magisterskich nacisk położony będzie na kształtowanie umiejętności społecznych i zdobycie umiejętności podejmowania pracy artystycznej i społecznej poprzez współdziałanie z innymi;

4. Przygotowanie i przeprowadzenie artystycznych interwencji i działań interdyscyplinarnych badających możliwość kwestionowania granic uznanych mediów: wideoartu i performance. Cel podejmowanych działań wiąże się z wtórną integracją domeny publicznej; przepracowaniem pamięci zbiorowej oraz reinterpretacją narracji przeszłości i związanymi z nią formami zbiorowej identyfikacji;

5. Analiza wybranych tekstów J.-F. Lyotarda, Michela Foucaulta, Krzysztofa Wodiczko, Cathy Caruth, Jamesa Younga, Michela Foucaulta, Friedricha Nietzschego, Chantal Mouffe, Hannah Arendt, Jacquesa Derridy, Simona Critchley, Victora Papaneka i Donalda W. Winnicotta w kontekście sztuki współczesnej.

Dodatkowe formy zajęć:
Wyjścia grupowe na aktualne wystawy, wykłady w galeriach, charytatywna praca społeczna w domenie publicznej z uchodźcami, bezdomnymi, wykluczonymi; spotkania z organizacjami współpracującymi np. Fundacją Sławek ds resocjalizacji byłych więźniów.

Cel zajęć
Celem pracy dydaktycznej jest kształtowanie artystycznych postaw studentów jako samodzielnych, świadomych społeczno-estetycznych inspiratorów i współanimatorów dynamicznej Domeny Publicznej, działających na rzecz demokracji i ujawniania mechanizmów pamięci zbiorowej.
Istotne dla kształtowania sylwetki twórczej studenta przedmiotu Sztuki Domeny Publicznej jest wzbogacanie wiedzy teoretycznej oraz doskonalenie zdolności krytycznych, kreacyjnych, koncepcyjnych i analitycznych znajdujących zastosowanie w autorskiej pracy nad projektami kształtującymi domenę publiczną.

Krzysztof Wodiczko, Sztuka Domeny Publicznej, Sopot 2011;

Krzysztof Wodiczko, Obalenie wojen, Muzeum Sztuki Współczesnej Kraków, 2013;

Michel Foucault, Fearless Speech, Ed. Joseph Pearson. Los Angeles: Semiotext(e), 2001;

Herman Judith Lewis, Przemoc uraz psychiczny i powrót do równowagi, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2003;

Krzysztof Wodiczko, Sztuka Domeny Publicznej, Sopot 2011;

Krzysztof Wodiczko, Obalenie wojen, Muzeum Sztuki Współczesnej Kraków, 2013;

Michel Foucault, Fearless Speech, Ed. Joseph Pearson. Los Angeles: Semiotext(e), 2001;

Hannah Arend, Zorganizowana wina i powszechna odpowiedzialność, tłum. Józef Sieradzki, Prawda a polityka, przeł. Józef Sieradzki;

Hannah Arend, Odpowiedzialność i władza sądzenia, tłum. Wojciech Madej, Mieczysław Godyń, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2006;

Rosi Braidotti, Nomadic Theory, New York: Columbia University Press;

Rosi Braidotti, Po człowieku, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014;

Louis Althusser, Ideologie i aparaty ideologiczne państwa: wskazówki dla poszukiwań, tłum. B. Pomikowski i J. Gajda, Biblioteka KK i WRN ZSP, Warszawa 1983;

Walter Benjamin, Przyczynek do krytyki przemocy, „Kronos" 4 (11)/2009;

Walter Benjamin, W sprawie krytyki przemocy, [w:] Anioł Historii, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1996;

Tony Bennett, The Birth of Museum: History, Theory, Politics, Routledge, London-New York 1995.
Michał Bilewicz, Muzea Holokaustu: psychologia pamięci i tożsamości, „Rubikon”, nr 1-4 2004;

Walter Benjamin, O pojęciu historii, tłum. Krystyna Krzemieniowa, w: Walter Benjamin, Anioł historii, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1996;

Ivan Chtcheglov, Sformułowania dla Nowego Urbanizmu w: Miasto w sztuce - sztuka miasta
red. Ewa Rewers, Universitas, Kraków 2010;

Manuel Castells, Kwestia miejska, tłum. B. Jałowiecki, Jacek Piątkowski, PWN, Warszawa 1982;

Manuel Castells, Walka klas i sprzeczności miejskie, pojawienie się społecznych
ruchów  miejskich   w   kapitalizmie   monopolistycznym....w:. Krytyka kapitalizmu w pracach socjologów zachodnich;

Simon Critchley, Czy teoria hegemonii obarczona jest deficytem moralnym? HYBRIS nr 16 (2012);

Simon Critchley, Nieustające żądanie, „Etyka polityczna," 2006;

Jacques Derrida, Marginesy filozofii, Wydawnictwo KR, 2012;

Jacques Derrida, O Apokalipsie, przełożyli: Iwona Boruszkowska, Krzysztof Wojtasik, Wydawnictwo Eperons-Ostrogi, 2018.

Jacques Derrida, Kosmopolici wszystkich krajów, jeszcze jeden wysiłek!, tłum. Andrzej Siemek, „Literatura na świecie" nr 11-12/1998 (328-329), 

Guy Debord, Korzystanie z czasu wolnego, w: Miasto w sztuce - sztuka miasta
red. Ewa Rewers Universitas 2010;

Guy Debord, Gil. J. Wolman, Przechwytywanie – instrukcja obsługi, w: Miasto w sztuce - sztuka miasta, red. Ewa Rewers Universitas 2010;

Rosalyn Deutsche, Sztuka świadectwa: projekcja w Hiroszimie Krzysztofa Wodiczki, tłum. Dorota Kozińska, w: Andrzej Turowski (red.), Krzysztof Wodiczko. Pomnikoterapia, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2005;

Freud Sigmund, Histeria i lęk, tłum. Robert Reszke, Wydawnictwo KR, Warszawa 2001.

Michel Foucault, Bezpieczeństwo, terytorium, populacja, tłum. Michał Herer, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010;

Michel Foucault, Fearless Speech, MIT Press, 2001.

Julia Kristeva, Strangers to Ourselves; trans. Leon Roudiez (New York: Columbia University Press, 1990)

Dominick LaCapra, Pisanie historii, pisanie traumy, w: Pamięć Shoah kulturowe reprezentacje i praktyki upamiętnienia, red. Tomasz Majewski, Anna Zeidler-Janiszewska, Oficyna 2011;
LaCapra , Historia w okresie przejściowym. Doświadczenie, tożsamość, teoria krytyczna
tłum. Katarzyna Bojarska, Universitas 2009;

Julia Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia, tłum. M. Markowski, R. Ryziński, Kraków 2007, Universitas;
Henri Lefebvre - Prawo do miasta (1967) fragment: http://teoriaarchitektury.blogspot.com/2012/07/henri-levebvre-prawo-do-miasta-1967.html;
Herman Judith Lewis, Przemoc uraz psychiczny i powrót do równowagi, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2003;
J.-F. Lyotard, Poróżnienie, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2010;

Chantal Mouffe, Agonistyczne przestrzenie publiczne i polityka demokratyczna, tłum. Jakub Maciejczyk, w: Andrzej Turowski (red.), Krzysztof Wodiczko Pomnikoterapia, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2005;

Chantal Mouffe, Paradoks demokracji, przeł. Wojciech Jach, Magdalena Kamińska, Andrzej Orzechowski, wyd. Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP we Wrocławiu 2005;

Chantal Mouffe, Polityczność (On the Political) „Przewodnik Krytyki Politycznej";

Victor Papanek, Dizajn dla realnego świata. Środowisko człowieka i zmiana 
społeczna, tłum. Joanna Holzman, Wydawnictwo Recto verso. Łódź 2012;

Lech M. Nijakowski, Polityka pamięci w Polsce a przemoc symboliczna: instytucje i konflikty, w: Małgorzata Głowacka-Grajper, Ewa Nowicka, Jak się dzielimy i co nas łączy? Przemiany wartości i więzi we współczesnym społeczeństwie polskim, Nomos, Kraków 2007;

Victor Papanek, Dizajn dla realnego świata. Środowisko człowieka i zmiana 
społeczna, tłum. Joanna Holzman, Wydawnictwo Recto verso. Łódź 2012;

Publiczna przestrzeń dla sztuki? red. M. A. Potocka, Kraków 2002;

Neil Smith, Nowy globalizm, nowa urbanistyka: gentryfikacja jako globalna strategia urbanistyczna, tłum. Z. Bielecka, „Przegląd Anarchistyczny” 2010, nr 11;

Barbara Szacka, Czas przeszły, pamięć, mit, Scholar, Warszawa 2006;

Andrzej Turowski, Manifest. Sztuka, która wznieca niepokój, Warszawa 2012;

Henry David Thoreau, Obywatelskie nieposłuszeństwo, Rebis Poznań 2006;

Donald W. Winnicott, Zabawa a rzeczywistość, Wydawnictwo Imago 2011.