Katalog ECTS

Historia rzeźby polskiej

Pedagog: dr hab. Katarzyna Chrudzimska-Uhera

Pole Opis
Typ przedmiotu obowiązkowy
Metody dydaktyczne (forma zajęć)

Wykład konwersatoryjny – z użyciem prezentacji multimedialnej, wzbogacony o dyskusję nad poruszanymi zagadnieniami.

Planowane przeprowadzenie zajęć terenowych 4-8 godzin (w zależności od sytuacji pandemicznej): Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, bieżące wystawy rzeźby; CRP Orońsko.)

Język wykładowy polski;
Wymagania wstępne

zakres wiedzy, kompetencji i umiejętności objętych dotychczasowym tokiem studiów

Wymagania końcowe

 

warunkiem uzyskania zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z testu końcowego i aktywność na zajęciach;

student swoją obecnością na zajęciach – przy czym możliwe są dwie nieuzasadnione nieobecności – spełnia warunek dopuszczający do zaliczenia

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

Test z zakresu umiejętności rozpoznawania obiektów i ich twórców oraz prawidłowego przyporządkowania do okresu i tendencji/nurtu/środowiska,

 

Uwaga:

Szczegółowa forma zaliczenia/egzaminu zależeć będzie od sytuacji epidemiologicznej.

Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

wykład poświęcony wybranym zagadnieniom z historii rzeźby w Polsce po II wojnie światowej

1) Kontekst społeczno-historyczny, artystyczny; redefinicja pojęcia rzeźba

2) Wobec tradycji – Dunikowski, Kobro, Jarema

3) Socrealizm

4) Kenarowcy. Rzeźba w środowisku zakopiańskim

5) Impuls sztuki ludowej?

5) Henry Moore w kontekście Polski

6) Rzeźbiarki: Szapocznikow, Ślesińska, Więcek, Michalska, Zbrożyna

7) Przypadek Magdaleny Abakanowicz

8) Oskar Hansen, forma otwarta

9) Rzeźba plenerowa

10) Sympozja rzeźbiarskie

11) Sympozjum Wrocław’70

12) Rzeźba lat 80.

13) Rzeźba po 1989

14) Rzeźba pomnikowa

15) Sztuka publiczna

Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

Figura w rzeźbie polskiej XIX i XX wieku, Galeria Sztuki Wspólczesnej Zachęta, Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Warszawa 1999.

Dorota Gruba-Thiede, Nurt figuracji w powojennej rzeźbie polskiej, Warszawa-Toruń 2016.

Anna Maria Leśniewska, Nowe miejsce rzeźby w sztuce polskiej lat 60. XX wieku jako wyraz przemian w sztuce przestrzeni, Warszawa 2016.

Moc natury. Henry Moore w Polsce, Eulalia Domanowska (red.), Orońsko 2018.

Nowoczesna rzeźba Polska 1955-1992, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Orońsko 1995.

Rzeźba Polska 1944-1984, Gal. BWA Arsenał, Poznań 20.IX-21.X 1984.

Wobec Formy Otwartej Oskara Hansena. Idea-utopia-reinterpretacja, Lublin 2009.

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

Abakanowicz. Metamorfizm, Marta Kowalewska (red.), Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Łódź 2018.

Katarzyna Kobro 1898-1951. W setną rocznicę urodzin, Muzeum Sztuki w Łodzi 21 października 1998-17 stycznia 1999, Łódź 2005.

Anna Żakiewicz, Władysław Hasior 1928-1999, Warszawa 2005.

Aleksandra Melbechowska-Luty, Kreator. Rzeźbiarskie dzieło Xaverego Dunikowskiego, Warszawa 2012.

Anna Maria Leśniewska, Magdalena Więcek. Przestrzeń jako narzędzie poznania, Orońsko 2013.

Anna Maria Leśniewska,Maciej Szańkowski. Wieloprzestrzenie, Orońsko 2019.

Agata Jakubowska, Portret wielokrotny. Dzieła Aliny Szapocznikow, Poznań 2008.

Kobiety i sztuka około 1960, Ewa Toniak (red.), Warszawa 2010.

Kwartalnik Rzeźby „Orońsko” [numery archiwalne i bieżące]

Rocznik „Rzeźba Polska” [numery archiwalne]

Opis przedmiotowych efektów uczenia się w zakresie:
UmiejętnościWiedzaKompetencje

Umiejętności – student powinien być zdolny do:

1. umiejscowienia twórców i dzieł w określonej epoce

2. rozpoznania tematu ikonograficznego

3. porównania dzieł rzeźby z jednej epoki i różnych okresów, wydobycia cech wspólnych i różnic

4. analizy formy działa

5. określenia jego różnorakich kontekstów


1. K_U03
2. K_U04
3. K_U05

Wiedza – student powinien osiągnąć wiedzę w zakresie:

1. znajomość podstawowej terminologii związanej z dziełami sztuki rzeźbiarskiej (technologia, ikonografia, definicje poszczególnych zjawisk wiążących się z formą lub zawartością treściową dzieł).

2.  znajomość etapów dziejów rzeźby polskiej oraz świadomość zróżnicowania kultury artystycznej w poszczególnych ośrodkach artystycznych

3. znajomość twórczości najważniejszych rzeźbiarzy i ich głównych dzieł

4. znajomość podstawowych problemów teoretycznych dotyczących rzeźby w/w okresu

5. znajomość historii nauczania rzeźby w w/w okresie


1. K_W02
2. K_W04
3. K_W08

Kompetencje – student powinien być zdolny do:

1. twórczego i krytycznego postrzegania i analizowania głównych zjawisk i nurtów rzeźbie polskiej,

2. dostrzegania wpływu osiągnięć „historycznych” rzeźby na jej dzisiejsze oblicze i funkcjonowanie


1. K_K02
2. K_K04

Opis wymagań dotyczących pracowni, warsztatu lub pomocy dydaktycznych -brak-
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.


Lista studiów

studia status czas[h] ECTS forma zaliczenie
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja rzeźby i elementów architektury s.10 o 30 2 30h
[egz.]
Rzeźba / rzeźba s.8 o 30 2 30h
[egz.]


Semestr 2021/22-L (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.17808