Typ przedmiotu
|
obligatoryjny
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Wykłady, konsultacje
|
Język wykładowy
|
polski;
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
Wymagania wstępne
|
-brak-
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Cele - poszerzanie wiedzy na temat sztuki współczesnej - budzenie i pogłębianie wrażliwości na sztukę współczesną - kształtowanie takiego stosunku do kultury artystycznej, w którym występowałyby obok siebie: ciekawość, tolerancja i zdolność inspirowania się dziełami przeszłości i współczesności - poszerzanie ogólnej wiedzy humanistycznej
Treści kształcenia:
* Modernizm w USA i Europie 1-3 Clement Greenberg, pojęcie modernizmu i jego znaczenie dla powojennej sztuki; abstrakcyjny ekspresjonizm (korzenie, główni przedstawiciele, rozwój, kontynuacje, Clement Greenberg v. Harold Rosenberg) 4-5 sztuka w powojennej Francji - informel, JEP, Dubuffet, Wols, Fautrier, wizualizm; rzeźba: USA, Anglia, Giacometti
* Modernizm w odwrocie
6-7 Peter Burger, Hal Foster i pojęcie neoawangardy; BMC, Cage i happening; tendencje akompozycyjne w USA 8-9 Robert Rauschenberg i Jasper Jones, pop art (Wielka Brytania i USA), 10-11 Sytuacjoniści, Nowy Realizm i Yves Klein, 12-13 performance, akcjoniści wiedeńscy, Fluxus i Beuys; Arte Povera, minimalism, konceptualizm * Postmodernizm 14-15 sztuka i polityki tożsamości, krytyka instytucjonalna; Sztuka zawłaszczenia i powrót obrazu (tendencje neoekspresjonistyczne końca lat 70. i lat 80.)
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Egzamin
- część wizualna 35% (warunkiem zaliczenia i przejścia do etapu ustnego jest uzyskanie min. 51% pkt)
- część ustna 65%
|
Wymagania końcowe
|
Uczestnictwo w zajęciach, zaliczenie egzaminu
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
Czartoryska U., Od pop-artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1973
Dziamski G., Sztuka konceptualna: od antysztuki do sztuki, „Estetyka i Krytyka” 9/10(2/2005–1/2006)
Guilbaut S., Jak Nowy Jork ukradł ideę sztuki nowoczesnej, Warszawa 1992
Sztuka Świata t. 10
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Kuryluk E., Hiperrealizm - Nowy realizm, Warszawa 1979
Krauss R., Oryginalność awangardy i inne mity modernistyczne, Gdańsk 2011
Greenberg C. Obrona modernizmu, Kraków 2006
Hussakowska-Szyszko M., Minimalizm, Kraków 2003
Pawłowski T., Happening, Warszawa 1988
Rose B., Malarstwo amerykańskie dwudziestego wieku, Warszawa 1991
Sztuka po 1900 roku. Modernizm, antymodernizm, postmodernizm, Warszawa 2023
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
Wiedza: ●posługuje się podstawową terminologią oraz zna literaturę w języku polskim z historii sztuki, teorii sztuki, teorii kultury oraz filozofii, opisuje ich aparat pojęciowy a także charakteryzuje historyczny charakter formowania się idei artystycznych sztuki, wymienia nazwiska czołowych historyków, teoretyków sztuki oraz kultury, filozofów, i ich piśmienniczy wkład w dzieje dyscyplin. ● w stopniu elementarnym opisuje społeczne, kulturowe, ideologiczne, ogólnohistoryczne usytuowanie, oddziaływanie i uwarunkowania sztuki.
K_W02 K_W03 K_W04
|
Umiejętności: ● rozpoznaje i klasyfikuje wiodące dzieła i twórców sztuki powszechnej, systematyzuje style, kierunki, epoki według wzorów historii sztuki. ● powiązuje dzieła i zjawiska sztuki z szerszym kontekstem historycznym, kulturowym, społecznym, ideologicznym, chcąc np. wykazać znaczenie kontekstu społecznego dla zjawisk i dzieł sztuki ● swobodnie i poprawnie stosuje poznaną, fachową terminologię historii sztuki, jej aparat pojęciowy. ● sprawnie porusza się w zaprezentowanej problematyce i zasobie wiadomości wybranych nauk humanistycznych i społecznych
K_U02 K_U03 K_U04 K_U05
|
Kompetencje społeczne: ● jest gotów do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów, jest otwarty na nowe idee ● myśli bez skrępowania własnymi uwarunkowaniami i widzi rzeczy w innym kontekście niż tylko własny, posiada świadomość różnic kulturowych, jest otwarty na inne kultury – unika dyskryminacji, unika postawy etnocentryzmu, także dba o kontekstowe postrzeganie różnic.
K_W01
K_K01 K_K02 K_K03 K_K04
|
|
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
-brak- |
|
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |