Formy zajęć:

• Dyskusja dydaktyczna, dialog dydaktyczny, korekta
• Ćwiczenia warsztatowe
• Ćwiczenia studyjne
• Ćwiczenia kreacyjne
• Przegląd prac: analiza rysunków z dyskusją
• Wspólna aranżacja i montaż wystawy tematycznej poza uczelnią
• wspólna aranżacja i montaż wystawy dla potrzeb oceny komisyjnej 

pozytywne zaliczenie zajęć w semestrze I (zimowym)

Pracownia Rysunku dla I roku spełnia specjalną rolę w kształceniu na Wydziale Malarstwa. Rozumiejąc tę istotną separację kształcenia studentów I roku od kształcenia studentów lat wyższych i biorąc pod uwagę warunki wstępne, jakie powinien spełniać student I roku Wydziału Malarstwa należy z całą stanowczością wymagać od niego zdobycia podstawowych i wymaganych w zakresie rysunku efektów kształcenia. Rysunek jako podstawowy sposób ludzkiej komunikacji i pierwotny zapis myśli, a także swoista reakcja na otaczający świat powstała przecież wcześniej niż pismo, nie wspominając o trudnej sztuce retoryki. Ponadto formy rysunkowe jako jedne z najprostszych wypowiedzi plastycznych uczą samodzielnego myślenia, osobistego stosunku do rzeczywistości i wreszcie sztuki podejmowania decyzji. Umiejętność abstrahowania prostych form, zjawisk i przedmiotów z otoczenia, nadawanie im znaczeń i sensów plastycznych poprzez określenie ich kształtu, waloru czy struktury, nadawanie dominanty i rytmizacja opracowywanej powierzchni w założonym wcześniej celu wydają się równoważne z kreacją. Już na I roku student powinien pamiętać o tym, iż nawet najrzetelniejsze studium rysunkowe wykonane z natury powinno nosić znamiona kreacji. Tak rozumiany rysunek powinien oczywiście spełniać wymogi kompozycyjne i konstrukcyjne, powinien mieć prawidłowo określone stosunki i proporcje oraz zawierać odpowiednie nasycenia walorowe. Rysunek jako najprostszy, niemal pozbawiony zapośredniczonego widzenia, zapis dowolnego fragmentu rzeczywistości, pomysłu bądź idei powinien wynikać z wnikliwej obserwacji świata. Zapis taki rozpoczyna się zwykle od pojedynczej linii, dalej jej ekwiwalentu rysunkowego w postaci kreski i poprzez jej multiplikację zmierzać ku plamie. Nieznosząca poprawek linia biegnąca to zygzakiem, to innym razem arabeską, powinna być naturalnym narzędziem studenta Wydziału Malarstwa i w sposób najprostszy pomóc mu zwizualizować bieżące rozterki, zachwyty, czy przeżycia. W dalszej kolejności student powinien posiąść również umiejętność budowy bryły za pomocą chiaroscuro i mocnych kontrastów walorowych, aby w umiejętny sposób wzmóc ekspresję swoich prac studyjnych oraz szkiców a następnie przejść do tworzenia własnych kompozycji rysunkowych opartych o naturę i wyobraźnię. W ramach zajęć studenci przewiduje się również wspólne oglądanie bieżących wystawy sztuki zawierających problematykę rysunkową. Zajęciom towarzyszą również wykłady poświęcone poszczególnym zagadnieniom związanym z rysunkiem. Rysunek jako samodzielna dyscyplina artystyczna może pozwolić studentowi zarówno na szybką notatkę z natury, ale także na ciekawą, wielowątkową, logiczną i pełną wypowiedź artystyczną i właśnie takiej dwoistej umiejętności rysunkowej od studentów I roku wymaga program zajęć. Dlatego oprócz codziennych szkiców i studiów z modela proponuje się studentom również rysunkową pracę z pejzażem oraz tematyczne, semestralne zadania kompozycyjne związane z ich zainteresowaniami lub z interpretacją wycinka świata widzialnego, bądź wyobrażonego. W semestrze letnim 2024/2025 zadanie postawione przed studentami brzmieć będzie: "Kto zabił Laurę Palmer?" i jest ono opisane w wymaganiach końcowych. Wobec współczesnych, nierzadko multimedialnych form wypowiedzi artystycznej młody adept sztuki powinien, być może nawet bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, posiąść podstawowe umiejętności rysunkowe. Domniemanie to wynika z założenia, iż ten, kto umie najprostszymi (rysunkowymi) środkami wyrazu wyabstrahować z widzialnej rzeczywistości dowolny jej fragment i następnie umiejętnie skontrastować go z innym, dużo łatwiej poradzi sobie także z analizą dowolnych wyimków ze świata historii, socjologii czy polityki, niezależnie od tego, czy w dalszej kolejności zechce użyć jako narzędzia: pędzla, kamery czy własnego ciała.

metoda zaliczenia:

przegląd komisyjny z oceną

kryteria oceny:

• ocena obecności i uczestnictwa w zajęciach
• ocena nakładu pracy i ilości powstałych prac
• ocena jakości warsztatowej wykonanych prac
• ocena jakości artystycznej wykonanych prac

Studium:

Realizacja i prezentacja na przeglądzie semestralnym minimum 12 rysunków studyjnych, w dowolnej technice rysunkowej (ołówek, grafit, węgiel, tusz, piórko, flamaster), w formacie min. B1, podlegających bieżącym korektom i uwzględniających następujące założenia:

• rysunek "klasyczny" - rysunek walorowy postaci osadzonej w kontekście wnętrza, wykonany z natury, przy użyciu wielu środków wyrazu, z uwzględnieniem: anatomii prawidłowej, perspektywy, relacji przestrzennych oraz kierunku i źródła światła (min. 10 prac);
• rysunek "biało-czarny" – rysunek postaci osadzonej w kontekście wnętrza, wykonany z natury, przy użyciu wyłącznie dwóch walorów, wykorzystując biel podłoża (papieru) i czerń narzędzia (maksymalnie ciemny walor). Rysunek powinien uwzględniać: anatomię prawidłową, perspektywę, relacje przestrzenne oraz kierunek i źródło światła (min. 1 praca);
• rysunek "trójwalorowy" – rysunek postaci osadzonej w kontekście wnętrza, wykonany z natury, przy użyciu wyłącznie trzech walorów (trzech równo od siebie oddalonych szarości, np.: biel + szarość + czerń, lub: jasna szarość, szarość pośrednia, ciemna szarość), z uwzględnieniem: anatomii prawidłowej, perspektywy, relacji przestrzennych oraz kierunku i źródła światła (min. 1 praca)
  

Szkice:

Realizacja podczas semestru i prezentacja ok. 15 szkiców rysunkowych na przeglądzie semestralnym. Szkice powinny być wprawkami dla powyższych prac studyjnych.

Przeglądy:

Zaliczenie 3 obowiązkowych przeglądów w trakcie semestru
Przeglądy mają rangę kolokwium, są obowiązkowe i są realizowane w trakcie zajęć, w trybie indywidualnego pokazu prac i ich omówienia, wraz z zaleceniami wprowadzenia poprawek i korekt, zgodnie z następującym harmonogramem:
• Przegląd nr 1. – połowa marca (ok. 4 tygodnia semestru). O zakresie i ilości prac pokazanych na przeglądzie prac studenci będą poinformowani nie później niż na tydzień przed przeglądem.
• Przegląd nr 2. – połowa kwietnia (ok. 9 tygodnia semestru). O zakresie i ilości prac pokazanych na przeglądzie prac studenci będą poinformowani nie później niż na tydzień przed przeglądem.
• Przegląd nr 3. – połowa maja (13 tygodnia semestru). O zakresie i ilości prac pokazanych na przeglądzie prac studenci będą poinformowani nie później niż na tydzień przed przeglądem.

Zadanie semestralne:

Realizacja i prezentacja zadania semestralnego na przeglądzie semestralnym. W semestrze letnim 2024/2025 zadanie postawione przed osobami studiujacymi brzmieć będzie:

"Kto zabił Laurę Palmer?"

Opis zadania:

Diane, jest 11.30, 24 lutego. Wjeżdżam do miasteczka Twin Peaks - to pierwsze słowa agenta agenta FBI Dale’a Coopera wypowiadane w serialu Twin Peaks i pamiętają je chyba wszyscy, którzy w latach ’90 z zapartym tchem śledzili kultową produkcję. Do historii popkultury przeszło jednak przede wszystkim pytanie, które po emisji pierwszego odcinka i przez kolejne dwa sezony zadawali sobie widzowie na całym świecie, podobno włącznie z rosyjskim prezydentem Michaiłem Gorbaczowem, który miał szukać na nie odpowiedzi u amerykańskiego prezydenta George'a W. Busha. Pytanie owo brzmiało: kto zabił Laurę Palmer?

15 stycznia tego roku w wieku 78 lat opuścił nas David Lynch, twórca serialu Twin Peaks, wizjoner kina, artysta wizualny, muzyk i aktor, reżyser takich filmów jak Blue Velvet, Dzikość serca, Zagubiona Autostrada czy Muholland Drive. David Lynch był jednym z wielkich wirtuozów postmodernizmu, mistrzowsko łącząc w swoich opowieściach-łamigłówkach różne gatunki filmowe. Stworzył własny język narracji oparty na marzeniu sennym, czy raczej sennym koszmarze, a większość jego filmów rozgrywa się na amerykańskiej prowincji, w pozornie sielankowej scenerii, w której jednak wcale nie czujemy się bezpiecznie.

Zadanie semestralne: „Kto zabił Laurę Palmer?” jest oddaniem hołdu dla Davida Lyncha. Można zadanie rozumieć dosłownie, w wypowiedzi rysunkowej udzielając odpowiedzi na kryminalną (choć nie tylko…) zagadkę. Można też podejść do tematu szerzej, traktując go jako zaproszenie do zmierzenia się z artystyczną spuścizną reżysera. Tworząc prace rysunkowe można nawiązać do filmografii twórcy, zinterpretować podejmowane przez Lyncha wątki narracyjne, można też wziąć na warsztat warstwę formalną tej twórczości. Można podjąć te wątki, które stały się znakiem rozpoznawczym Lyncha, takie jak: tajemnica, „szkatułkowe” konstruowanie zagadek, oniryczna atmosfera, sięganie do tradycji surrealizmu i eksplorowanie procesów nieświadomych, przenikanie światów równoległych, portretowanie prowincji i zamieszkujących ją ludzi, stworzenie galerii postaci postaci z pogranicza jawy i snu, wreszcie żonglowanie gatunkami, takimi jak horror, kryminał, komediodramat, czy opera mydlana.

Temat zadania przewiduje dużą swobodę interpretacyjną, pod warunkiem, że własną propozycję da się przekonująco uzasadnić. Swobodę pozostawiamy także w doborze środków plastycznych: obowiązują techniki rysunkowe, natomiast format i ilość prac a także podłoże rysunkowe są dowolne. W uzasadnionych przypadkach można łączyć rysunek z kolażem, formami przestrzennymi lub innymi środkami wyrazu, jednak projekt na każdym etapie wymaga konsultacji z prowadzącymi.

Wystawa:

Przygotowanie wystawy z prac rysunkowych zrealizowanych w trakcie semestru dla potrzeb komisyjnego zaliczenia przedmiotu.
Jeśli wystawa będzie miała charakter stacjonarny, będzie przygotowywana wspólnie, poprzez prowadzących zajęcia i studentów. Każdy student jest zobowiązany przynieść prace wybrane wspólnie z prowadzącymi podczas Przeglądu nr 3.

• Barcsay J. Anatomie Artistique, 1976, Budapeszt, Imprimerie Zrinyj
• Bartel K. Perspektywa malarska, T.1,T.2,1958, Warszawa, PWN
• Wierzchowska W. Współczesny Rysunek Polski, 1982, Warszawa, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe

• Rattemeyer Ch. Vitamin D2, New Perspectives in Drawing, 2018, Londyn, Phaidon Press Limited
• Mraz B. Ingres - Rysunki, 1989, Warszawa, Arkady
• Siblik J. Cezanne - Rysunki, 1986, Warszawa, Arkady
• Neumannova M. Van Gogh - Rysunki, 1988, Warszawa, Arkady