Seminarium dyplomowe

Seminarium dyplomowe. Dyskusja z elementami wykładu i prezentacji materiałów wizualnych.

Przebieg studiów pomyślnie zakończony 8. semestrem

Napisanie pracy zaliczeniowej. Możliwe są dwie nieuzasadnione nieobecności – w ten sposób student spełnia warunek dopuszczający do zaliczenia.

Poziom wykorzystania nabytej wiedzy i zaprezentowanych sposobów myślenia socjologii kultury do prezentowania samodzielnych przemyśleń w pracy zaliczeniowej.
Poziom zrozumienia problematyki kultury dowiedziony w pracy zaliczeniowej.
Poziom aktywności na zajęciach.
Skala ocen określona jest według punktacji obowiązującej w ASP w Warszawie – od 2 (ndst) do 5+ (celująco).

1. Wstęp: socjologia i kultura
2. Podstawowe koncepcje i teorie socjologii kultury
3. Kultura nowoczesności i ponowoczesności
4. Komercjalizacja i utowarowienie
5. Społeczeństwo i kultura spektaklu
6. Makdonaldyzacja kultury
7. Kulturowa reprodukcja nierówności społecznych
8. Strukturalne i antystrukturalne aspekty sztuki współczesnej
9. Artyści i artystki w społeczeństwie ponowoczesnym
10. Estetyzacja rzeczywistości
11. Przemiany w ikonosferze współczesnej Polski
12. Relacja folwarczna
13. Kultura - rewitalizacja - gentryfikacja - przestrzeń miejska
14. Kultura w perspektywie posthumanistycznej

Zygmunt Bauman 1993, Ponowoczesne wzory osobowe, „Studia Socjologiczne” nr 2. http://journals.pan.pl/Content/90642/mainfile.pdf
Zygmunt Bauman 2000, Ponowoczesność, czyli o niemożliwości awangardy, w: Z. Bauman, Ponowoczesność jako żródło cierpień, Sic!, Warszawa, s. 155 – 164.
Anthony Giddens 2002, Nowoczesność i tożsamość. “Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, PWN, Warszawa, s. 198 - 231.
Pierre Bourdieu, Loïc Wacquant J.D. 2001, Zaproszenie do socjologii refleksyjnej, Oficyna Naukowa, Warszawa, s. 100 - 130.
Pierre Bourdieu 2005, Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia, Scholar, Warszawa, s. 9 - 16.
Guy Debord 2006, Społeczeństwo spektaklu, PIW, Warszawa, Rozdz. 1 - 2, s. 33 - 52.
Jean Baudrillard 2005, Symulakry i symulacje, Sic!, Warszawa, s. 5 - 38.
Jean Baudrillard 2006, Społeczeństwo konsumpcyjne. Jego mity i struktury, Sic!, Warszawa, s. 75 - 100.
Scott Lash, Celia Lury 2011, Globalny przemysł kulturowy. Medializacja rzeczy, UJ, Kraków, s. 11 - 30.
Mike Feathesrtone 1996, Postmodernizm i estetyzacja życia codziennego, w: R. Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów, Wyd. Baran i Suszyński, Kraków.
Paweł Możdżyński 2018, Transgresje i implozje późnego kapitalizmu, w: K. Biały, M. Domański (red.), Rozumienie granic, granice rozumienia. Fenomenologicznie inspirowane interwencje w polu sztuki i humanistyki, ASP w Łodzi.
Jeffrey C. Alexander 2010, Znaczenia życia (społecznego). O źródłach socjologii kulturowej, w: J. Alexander, Znaczenia społeczne, Nomos, Kraków, s. 91 - 97.
Paweł Możdżyński 2011, Inicjacje i transgresje. Antystrukturalność sztuki XX i XXI wieku w oczach socjologa, Wyd. UW, Warszawa, rozdz. 8, s. 163 - 194. http://mozdzynski.bio.uw.edu.pl/wp-content/uploads/sites/12/2015/11/P.Mozdzynski_Inicjacje-i-transgresje.pdf

Wendy Griswold, Socjologia kultury. Kultury i społeczeństwa w zmieniającym się świecie, PWN., Warszawa 2013.

sala dostosowana do prezentacji multimedialnych:
Skuteczne zaciemnienie.
Nagłośnienie umożliwiające wyświetlanie filmów i prezentacji z dźwiękiem.
Ekran zapewniający wysoką jakość wyświetlanych obrazów (płaskość powierzchni projekcyjnej i wierne oddawanie kolorów).
Rzutnik multimedialny o dużej rozdzielczości.
Komputer wraz z koniecznym oprogramowaniem do wyświetlania prezentacji multimedialnych.