seminarium dyplomowe

przebieg studiów pomyślnie zakończony 8 semestrem

napisanie pracy semestralnej odnoszącej się do poruszanych zagadnień. Możliwe są dwie nieuzasadnione nieobecności – w ten sposób student ma spełniony warunek dopuszczający do zaliczenia

poziom aktywność uczestnika na zajęciach, poziom znajomości przerobionego materiału, znajomości motywów i problemów poruszanych na zajęciach. Skala ocen określona jest według punktacji obowiązującej w ASP w Warszawie: od 2 (ndst) do 5+ (celująco).

Duch (niekoniecznie dusza) i ciało stanowią niejako ontologiczną oś, na jakiej znajdują się kardynale problemy artystów (ludzi wrażliwych) w każdym historycznym czasie. Jaki bowiem wpływ ma ciało na doznania ducha i czy na pewno w każdym ciele duch znajduje swoje należne mu miejsce? Jak my dzisiaj odczuwany i oceniamy uniwersalne zagadnienia ludzkości? Pytania wydają się skomplikowane, jednak refleksja nad nimi ma charakter kardynalny dla rozwoju wrażliwości, a tym samym twórczości każdego jednostkowego artysty. Temat gęsty i skomplikowany opierać się będzie na prezentacji wytworów sztuki światowej (literatura, malarstwo, film, muzyka) od starożytności po czasy współczesne, analizowanych pod kątem ukazanych w nich WYMIARÓW DUCHA I CIAŁA, ponieważ właśnie jedynie artyści potrafili i potrafią pokazać te fenomeny niejako wielopoziomowo udowadniając, że „głębiny” ich znaczeń są właściwie nieprzeniknione. Celem zajęć jest kreatywne, intelektualne przepracowanie jednego z fundamentalnych dla artystów tematów – rozwinięcie wrażliwości studentów.

Treści programowe nauczania (treść zajęć): 1. Definicje ducha i ciała

2. Klasyczne zagadnienie ciała jako więzienia dla ducha

3. Zagadnienie obrazowania ciała w sztuce europejskiej

4. Zagadanie związku duchowości z postawami artystycznymi i uwidocznienie tego związku w dziełach

5. Ciało człowieka – ciało boga w ikonografii światowej

6. Odziaływanie cielesności na duchowość artysty

7. Odziaływanie duchowości na cielesność artysty

8. Ciało sponiewierane, ciało uświęcone – próby i sposoby obrazowania

9. Ciało jako przedmiot i podmiot doświadczenia artystycznego w sztuce współczesnej (performance)

10. Ciało jako przedmiot kultu i uwielbienia w religii i popkulturze

11. Duch jako podmiot działania artystycznego w sztuce zachodniej

12. Homoerotyzm w sztuce i jego obrazowanie

13. Ciało – duch – filozofia – postawy filozofów wobec cielesno-duchowego dualizmu

14. Wzajemnie inspiracje sztuk wizualnych, literatury i muzyki w artystycznym obrazowaniu wewnętrznych dualizmów i dychotomii nieodłącznych towarzyszy ludzkiego wcielenia

1. Platon, Fajdros 2. Platon, Sympozjon 3. Eurypides, Bachantki 4. Kenneth Dover, Homosekualizm grecki 5. John Boardman Eros in Greece 6. Historia Ciała, t. 1-3 (praca zbiorowa) 7. Jacques le Goff, Historia ciała w średniowieczu. 8. Wiesław Juszczak, Realność Bogów 9. Bruno Snell, Odkrycie ducha 10. Włodzisław Duch, Duch i dusza, czyli prehistoria kogniwistyki 11. Kazimierz Dąbrowski, W poszukiwaniu zdrowia psychicznego 12. Tadeusz Kobierzycki, FILOZOFIA OSOBOWOŚCI. Od antycznej teorii duszy do współczesnej teorii osoby 13. Tadeusz Kobierzycki, Jaźń i tożsamość. Studia z filozofii człowieka 14. Tadeusz Kobierzycki, Jaźń i twórczość. Studia z filozofii człowieka 

15. Jacek Sieradzan, Koncepcja umysłu w Buddyźmie 16. Jacek Sieradzan, Psychologia a buddyzm. Czego psycholodzy mogą się nauczyć od buddystów a buddyści od psychologów? 17. Jacek Sieradzan, Psychologia, wychowanie a obłęd. Od schizofrenii kultury zachodniej do doświadczenia inicjacyjnego 18. Foucault Michel, Historia szaleństwa w dobie klasycyzmu

Sala dostosowana do prezentacji multimedialnych: 1. Skuteczne zaciemnienie. 2. Nagłośnienie umożliwiające wyświetlanie filmów i prezentacji z dźwiękiem. 3. Ekran zapewniający wysoką jakość wyświetlanych obrazów (płaskość powierzchni projekcyjnej i wierne oddawanie kolorów). 4. Rzutnik multimedialny o dużej rozdzielczości. 5. Komputer wraz z koniecznym oprogramowaniem do wyświetlania prezentacji multimedialnych.