– wykład

– projekt indywidualny

– dialog dydaktyczny

– warsztaty uzupełniające

– ukończone studia I-go stopnia na kierunku Architektura Wnętrz lub ukończony kierunek pokrewny.

– umiejętność operowania warsztatem dizajnersko-projektowym oraz plastycznym

w stopniu umożliwiającym czytelne i wiarygodne podanie projektu (wizualizacje)

Zaliczenie przedmiotu, tj. autorskie opracowanie i wykonanie cyklu prac objętych programem zajęć; udział w korektach, zbiorowych przeglądach, udział w wystawie podsumowującej, przygotowanie prac pod kątem ich publicznej prezentacji w ramach wystawy końcoworocznej.

Przed rozpoczęciem projektowania student powinien:

– dokonać wyboru przedmiotu opracowania, sprecyzować jego zakres, przejrzeć literaturę fachową dotyczącą danej problematyki

– zdobyć wiedzę dotyczącą projektów i ich realizacji w podobnym obszarze tematycznym

– dokonać analizy tendencji i wzorców w projektowaniu

– zebrać materiały konieczne do projektowania i wspomagające ten proces

Kryteria oceny:

– indywidualność, wyraz i autorskie podejście do tematu – 30%

– celność w odpowiedzi na przyjęte założenia projektowe – 15%

– samodzielność, konsekwencja decyzji projektowych, jednorodność – 30%

– regularny i aktywny udział w korektach – 10%

– jakość wykonania projektu, forma prezentacji – 15%

Treści programowe nauczania:

1. Przygotowanie studenta do budowania świadomej wypowiedzi graficznej, będącej w związku z innymi treściami programowym projektowania architektury wnętrz.

2. Przygotowanie studentów do pracy w zawodzie architekta wnętrz poprzez:

– wpojenie nawyku tworzenia wersji i wariantów projektu

– uświadomienie, że nawet z najprostszego materiału, np. zdjęcia, rysunku i słowa (typografia) można stworzyć nie jeden a szereg równoważnych projektów

– traktowanie projektu jako złożonej struktury, powstającej całościowo (równolegle) od ogółu do szczegółu („nie lekceważcie drobnostek, bo od drobnostek zależy doskonałość” − St. Zamecznik), również jako przestrzennej współzależności

– poznanie technik tradycyjnych i cyfrowych; przekształcenie obrazu tradycyjnego oraz cyfrowego w projekty artystyczno–użytkowe, łączenie środków wyrazu

– umiejętność „odejmowania” – doprowadzania idei projektowej do niezbędnej syntezy

– umiejętność budowania wypowiedzi artystycznej w połączeniu z jej ekspozycją na etapie projektowania, ze szczególnym naciskiem na sposoby prezentacji projektu (podanie) na każdym etapie jego powstawania

– umiejętność dostosowania konwencji i formy do treści

Cel:
– wykorzystanie grafiki w informacji wizualnej jako elementu plastycznego i kompozycyjnego i jego obecność w przestrzeni
– opanowanie myślenia graficzno – przestrzennego w różnych skalach z wykorzystaniem nowych technik

Metoda:
Przyjęcie wspólnego języka kompozycji dla działań wnętrzarskich i zasad projektowania sprawdzających się w różnej skali, wdrożenie logiki myślenia kompozycyjnego. Opracowanie projektu z wstępnymi analizami.

Zakres opracowania:
– fazy koncepcyjne: projektowanie graficzne znaku i scenariusza oglądania go w przestrzeni, badanie środków wyrazu na makiecie
– ogólna koncepcja całości, dobór środków, makiety/wizualizacje

Zadania:

1. „A jak architektura”. Miejski land art – informacja wizualna w przestrzeni.

Opis zadania:
Obecność znaku w przestrzeni; przełożenie znaku graficznego na elementy i zależności przestrzenne. Uwzględnienie różnorodnych środków wyrazu, możliwości realizacji danego projektu. Kompozycja graficzna w informacji wizualnej we wnętrzu różnej skali – wystawienniczej i miejskiej. Oprawa przestrzenna znaku graficznego w komunikacji wizualnej. Zakres przedmiotu projektowego:
Projektowanie przestrzeni miejskiej przy użyciu nowych mediów a informacja wizualna w przestrzeni miejskiej; zajęcia projektowe w oparciu o architekturę, wystawiennictwo i sztukę, np:
– animacja przestrzeni miejskiej; oprawa dla wydarzeń kulturalnych, promocyjnych, społecznych, regionalnych
– zmienne, czasowe działania w oparciu o światło, film, w postaci stabilnych i ruchomych obrazów w mieście w sumie tworzących oprawę dla komunikacji wizualnej – „kompozycyjną grafikę miasta”
– badanie znaczenia istniejących elementów i dopełnienie ich o adekwatne tworzywo projektowanego znaku i jego sposobów prezentacji (skala, forma materiał, kolor, światło, działania interaktywne
– poszukiwanie ożywienia istniejącej przestrzeni użyteczności publicznej (place, ulice, podwórka,tereny wystawiennicze, pasaże, osiedla miejskie) poprzez analizę wyrazu i znaczenia „miejsca”, relacji „puste – pełne”, projektowaniu w przestrzeniach „pomiędzy”
– wyraz, oddziaływanie, skala i grafika elewacji (elementy stałe i mobilne, a także zmienne (ekrany, światło)

2. Spójny cykl znaków/ikon oraz wizualizacja zastosowania ich w przestrzeni. Projekt grupy znaków/ikon niezbędnych do poruszania się po wybranym terenie. Nie chcąc ograniczyć się do znaków typu “winda, schody” dla galerii handlowej, proponujemy rozważenie znaków dla niszowych nawet imprez, targów itp.

Przykładowe obszary (lub jakiekolwiek inne – inspirujące obrazami):

– zawody hippiczne

– żeglarstwo (targi czy np. dyscypliny)

– cyrk, ZOO

– targi: instrumenty muzyczne, astronomiczne, fotooptyczne…

– sprzęt alpinistyczny

– niszowe muzeum

– militaria

– targi staroci

– wystawa … rasowych

– lot na Marsa

(dostępna w zbiorach prowadzących)

– „Dynamika formy architektonicznej”, Rudolf Arnheim, wyd. Officyna 2016

– Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka Arnheim Rudolf, wyd. Officyna 2016

– Człowiek i jego znaki Adrian Frutiger, wyd. d2d, Kraków 2015

– „Pismo i Styl”, Tibor Szanto, Ossolineum, Wrocław 1986

– "Type & Typography", Phil Baines, Andrew Haslam, Laurence King, 2 edition (2005)

– „Typografia typowej książki”, Robert Chwałowski, wyd. Helion, 2001

– "Essentials of Visual Communication", Bo Bergström, Laurence King Publishers,14 edition (2009)

– „Czemu służy grafika użytkowa? Podręcznik projektowania”, Alice Twemlow, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006

– "The Elements of Typographic Style", Robert Bringhurst, Hartley and Marks

Publishers, 4 edition (2013)

– „Czym jest projektowanie wystaw?” Podręcznik projektowania, Lorenc/Skolnick/Berger, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2008

(dostępna w zbiorach prowadzących)

– „Kroje i kolory pisma”, Timothy Samara, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010

– „Niewielki słownik typograficzny”, Jacek Mrowczyk, wyd. Słowo/Obraz Terytoria, Warszwa 2008

– „Detal w typografii”, Jost Hochuli, wyd. d2d, wydanie drugie, Kraków 2018

– „Ciemne typki: sekretne życie znaków typograficznych”, Keith Houston, wyd. d2d, Kraków 2013

– „Typografia. Esej o typografii”, Eric Gill, wyd. d2d, Kraków 2016

– „InDesign i tekst. Profesjonalna typografia w Adobe InDesign”, Nigel French, wyd. Helion, 2017

Studenci powinni mieć dostęp do sprzętów pozwalających na rysowanie, modelowanie, prezentację projektu na różnych etapach pracy, tj.:

– sali wyposażonej w stanowiska pracy z oprogramowaniem 2D i 3D

– modelarni wyposażonej w materiały umożliwiające realizację i prezentację projektu

– pracowni fotograficznej

Dydaktycy, w celu efektywnego prowadzenia zajęć powinni mieć dostęp do sprzętu audio-wizualnego, oprogramowania graficznego, biblioteki fontów, sprzętu komputerowego.