projekt indywidualny, ćwiczenia warsztatowe, konwersatorium, relacja mistrz-uczeń

zaliczenie V semestru III roku studiów magisterskich

Umiejętność prawidłowego rozpoznania konserwowanego dzieła pod względem  historycznym, techniczno-technologicznym oraz strukturalnym.

Umiejętność budowania projektu konserwatorskiego oraz formułowania programu prac konserwatorskich i restauratorskich; umiejętność prawidłowej realizacji przyjętych założeń programowych projektu. Umiejętność wykonania prawidłowej dokumentacji prac konserwatorskich i restauratorskich.

Ocena technicznego oraz artystycznego poziomu wykonanych prac konserwatorskich
i restauratorskich wraz z oceną końcowej dokumentacji tych prac, wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów. Dopuszczalne są tylko  trzy nieobecności podczas zajęć praktycznych w ciągu semestru.

Zakończenie , według wskazań pedagogów, samodzielnej konserwacji i restauracji wybranego dzieła ( obrazu sztalugowego na podobraziu tekstylnym, obrazu sztalugowego na sztywnym podobraziu papierowym (tekturze),  z zastosowaniem różnych metod konserwatorskich i restauratorskich.

Wykonanie wszystkich zaleconych badań specjalistycznych konserwowanego obiektu w ramach ćwiczeń, we współpracy z Zakładem Badań Specjalistycznych i Technik Dokumentacyjnych.

Dokumentowanie fotograficzne i opisowe przebiegu prac oraz wykonanie końcowej  dokumentacji konserwatorskiej (wydruk komputerowy końcowej dokumentacji oraz wersja cyfrowa nagrana na płytę CD).

Egzamin z zakresu podanego w treściach kształcenia.

1.      C. Brandi, Teoria del Restauro, Rzym 1963, wyd. pol. Teoria Restauracji,
ed. I. Szmelter, tłum. M. Kijanko, Warszawa 2006.

2.      J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Toruń, 1998

3.      G. Korpal , Autor – dzieło sztuki – konserwator – odbiorca, Studia i Materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, vol. XIII, Kraków 2004.

4.      W. Kurpik, Konserwator wobec dzieła sztuki, ASP, Warszawa 2015,

5.      W. Liszewska, Wpływ współczesnej estetyki na konserwację i restaurację dzieł sztuki, w: Dzieło sztuki a konserwacja, Kraków 2004

6.      K. Nicolaus, The Restoration of Paintings, Cologne 1999.

7.    M. Roznerska, T. Malinowska, Retusze w malarstwie sztalugowym, Toruń 1995.

8.      M. Roznerska, Farby i spoiwa używane do punktowania i rekonstrukcji malarstwa sztalugowego, „Ochrona Zabytków”, 1983, nr 3-4, s.211-214.

9.      E. Szmit-Naud, Przyczyny i mechanizmy zmian wyglądu uzupełnień warstw malarskich w obrazach sztalugowych, „Ochrona Zabytków” 1-2, 2003,s.73 – 87

10.  E. Szmit-Naud, Uzupełnianie ubytków warstwy malarskiej obrazów. Zmiany optyczne a stabilność stosowanych materiałów, Toruń 2006.

1.      B. Marconi, O sztuce konserwacji, Warszawa 1963

2.      T. Sawicki, Konserwacja malowideł ściennych. Problemy estetyczne. Historia, teoria, praktyka, Warszawa 2010,

3.      E. Szmit-Naud, Zmiany wyglądu przemalowań w malarstwie sztalugowym – bielenie powodowane przez niektóre pigmenty, „Ochrona Zabytków” 1, 2000,s.69 – 76.

4.      Wł. Ślesiński, Konserwacja zabytków sztuki, T.I, Arkady 1989