|
Typ przedmiotu
|
obligatoryjny
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
wykład konwerstoryjny, konwersatorium
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
|
Wymagania wstępne
|
nie dotyczy
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z perspektywami teoretycznymi składającymi się na tożsamość dyscypliny oraz zaprezentowanie najważniejszych współczesnych dyskusji dotyczących metod badawczych w historii sztuki, granic i przedmiotu dyscypliny.
W trakcie zajęć plan może ulec niewielkim zmianom. Prowadzący na bieżąco udostępniać będą lektury na kolejne spotkania.
Semestr zimowy:
1. Wprowadzenie: przedmiot i metody historii sztuki
2. Giorgio Vasari i żywoty artystów
3. Koneserstwo. Heinrich Wolfflin
4. Alois Riegl
5. Aby Warburg
6. Erwin Panofsky, ikonografia i ikonologia
7. Krytyki ikonologii i hermeneutyka: wprowadzenie
8. Hermeneutyka w historii sztuki: Rudolf Arnheim i Max Imdahl
9. Marksizm w historii sztuki
10. Neomarksizm: Althusser, Foucault, New Art History
11. Semiotyka semiologia: wprowadzenie i aplikacje (Roland Barthes, Norman Bryson)
12. Michael Baxandall
13. Społeczna historia sztuki.
Semestr letni:
14. Hans Belting, David Freedberg
15. Interwencje feministyczne I
16. Interwencje feministyczne – II
17. Postkolonializm
18. Postkolonializm i jego związki z badaniami sztuki Europy Środkowej (zwrot przestrzenny)
19. Bildwissenschaft/visual studies
20. Zwrot ku rzeczom
21. Teoria ugruntowana
22. Posthumanistyka, humanistyka afirmatywna, teoria aktora–sieci
23. Podsumowanie zajęć
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Obecność, aktywny udział w zajęciach, znajomość lektur – 25%
Egzamin pisemny (w sesji letniej) – 75%
|
|
Wymagania końcowe
|
-brak-
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
Literatura obowiązkowa:
H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, Universitas, Kraków 2007 (fragmenty)
J. Berger, Sposoby widzenia, Warszawa 2008
H. Bredekamp, Media obrazowe, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów „Artium Questiones”, red. M. Bryl, P. Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009
N. Mirzoeff, Jak zobaczyć świat, Warszawa 2016 (fragmenty)
W.J.T. Mitchell, Pokazując widzenie: krytyka kultury wizualnej, przeł. M. Bryl, „Artium Quaestiones”, nr XVII (2006)
L. Nochlin, Dlaczego nie było wielkich artystek?, „OŚKa” nr 3(8)/1999
B. Olsen, W obronie rzeczy. Archeologia i ontologia przedmiotów, Warszawa 2013 (fragmenty)
E. Panofsky, Ikonografia i ikonologia, w: idem, Studia z historii sztuki, oprac. J. Białostocki, Warszawa 1971
G. Rose, Interpretacja materiałów wizualnych, Warszawa 2010 (fragmenty)
G. Vasari, Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów, Warszawa 1979 (fragmenty o Michale Aniele)
H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej, Gdańsk 2006 (fragmenty)
A. Warburg, Atlas Mnemosyne. Wprowadzenie, "Konteksty. Polska sztuka ludowa", nr 2-3/2011
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Literatura obowiązkowa:
H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, Universitas, Kraków 2007 (fragmenty)
J. Berger, Sposoby widzenia, Warszawa 2008
H. Bredekamp, Media obrazowe, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów „Artium Questiones”, red. M. Bryl, P. Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009
N. Mirzoeff, Jak zobaczyć świat, Warszawa 2016 (fragmenty)
W.J.T. Mitchell, Pokazując widzenie: krytyka kultury wizualnej, przeł. M. Bryl, „Artium Quaestiones”, nr XVII (2006)
L. Nochlin, Dlaczego nie było wielkich artystek?, „OŚKa” nr 3(8)/1999
B. Olsen, W obronie rzeczy. Archeologia i ontologia przedmiotów, Warszawa 2013 (fragmenty)
E. Panofsky, Ikonografia i ikonologia, w: idem, Studia z historii sztuki, oprac. J. Białostocki, Warszawa 1971
G. Rose, Interpretacja materiałów wizualnych, Warszawa 2010 (fragmenty)
G. Vasari, Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów, Warszawa 1979 (fragmenty o Michale Aniele)
H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej, Gdańsk 2006 (fragmenty)
A. Warburg, Atlas Mnemosyne. Wprowadzenie, "Konteksty. Polska sztuka ludowa", nr 2-3/2011
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Po zaliczeniu zajęć student zna i rozumie:
- Miejsce historii sztuki wśród nauk humanistycznych, jej specyfikę.
- Podstawowe perspektywy teoretyczne w historii sztuki.
- Podstawową terminologię historii sztuki; charakter języka dyscypliny.
- Najważniejszych teoretyków historii sztuki oraz podstawową literaturę przedmiotu.
- Relacje dzieł sztuki z szerszym kontekstem kulturowym, społecznym i ideologicznym
|
Po zaliczeniu zajęć student potrafi:
- Analizować i interpretować dzieła sztuki przy zastosowaniu omówionych teorii; samodzielnego wnioskowania w oparciu o prześledzone konstrukcje myślowe.
- Wiązać dzieła sztuki z szerszym kontekstem kulturowym, społecznym i ideologicznym.
- Czytać ze zrozumieniem teksty z zakresu historii i teorii sztuki; konstruować bibliografię na potrzeby własnych poszukiwań badawczych.
- Sprawnie, na podstawowym poziomie komunikować się ze specjalistami.
|
Po zaliczeniu zajęć student jest zdolny do:
- Prób samodzielnej refleksji dotyczącej problemów estetycznych świata współczesnego.
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
| -brak- |
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
