wykład kursowy (z wykorzystaniem elementów prezentacji wizualnej)

przebieg studiów pomyślnie zakończony 4. semestrem

napisany esej zaliczeniowy. Możliwe są dwie nieuzasadnione nieobecności – w ten sposób student ma spełniony warunek dopuszczający do zaliczenia.

praca pisemna na wybrany temat (objętość do 10 stron)

1. Ukryte wymiary. Jak czytać architekturę (sztukę) XX wieku?

2. Pionierzy współczesności

3. Dziedzictwo industrialne

4. Definiowanie nowoczesności

5. Praesens i CIAM (Congrès international d’architecture moderne)

6. Wieczność i chwila. Kształtowanie polskiej tożsamości przez architekturę w dwudziestoleciu międzywojennym

7. Kresy – budowanie nowoczesności

8. Mieszkanie jako algorytm

9. „Przyszłość będzie inna”. Strategie i praktyki modernizacyjne przed 1939

10. Neoplastyczny kod awangardy

11. Manifesty

12. Patent na modernizm
13. Architektki

14. Architektura w podróży

15. Architektura dla zdrowia

16. Projektowanie dla dzieci

17. Polskie strategie wystawiennicze

18. Sztuka światłoczuła

19. Zaraz po wojnie

20. Zakłady Artystyczno-Badawcze

21. Dialog z modernizmem

Literatura:

KOBRO K., Dla ludzi niezdolnych do myślenia..., „Forma” 1935, nr 3, s. 14. GROPIUS W., Pełnia architektury (wybór eseju), Kraków 2014.

CHMIELEWSKI J., SYRSKUS S., Warszawa funkcjonalna. Przyczynek do urbanizacji regionu warszawskiego [1934], Warszawa 2013.

WAŃKOWICZ M., Sztafeta [1937], 2012.

BRUKALSKA B., Funkcjonalizm w urządzaniu kuchni, „Praesens” 1930, nr 2, s. 12.

BRUKALSKA B., Zasady społeczne projektowania osiedli mieszkaniowych, 1948

KOBRO K., STRZEMIŃSKI W., Kompozycja przestrzeni. Obliczenia rytmu czasoprzestrzennego, Łódź 1931.

MONDRIAN P., Neoplastycyzm w malarstwie (1917), „Praesens” 1930, nr 2, s. 122–123.

STAŻEWSKI H., Styl współczesności, „Praesens” 1926, nr 1, s. 2–3.

B. et. St. B [B. i S. BRUKALSCY], Dom mieszkalny wybudowany według projektu Barbary Brukalskiej (Praesens) i arch. Stanisława Brukalskiego (SAP, Praesens), „Dom. Osiedle. Mieszkanie” 1930, nr 1, s. 4–9.

Eksperymentalny dom z celolitu, „Dom. Osiedle. Mieszkanie” 1929, nr 7, s. 1–4.

LACHERTOWA I., Meble nowoczesne, „Organizacja Gospodarstwa Domowego” 1928, nr 4, s. 63–64.

Le CORBUSIER, W stronę architektury [1923], Warszawa 2012.

P.M. LUBIŃSKI, Dziecinne meble i dziecinna architektura, „Dom. Osiedle. Mieszkanie” 1931, nr 1, s. 12–14.

ANDRZEJEWSKA-BATKO K., Na dziecięcą miarę. Działalność Niny Jankowskiej w dziedzinie projektowania architektury i wzornictwa przemysłowego dla dzieci, „Miejsce” 2017, nr 7/8, s. 126-156.

BŁASZCZYK D., Juliusz Żórawski. Przerwane dzieło modernizmu, Warszawa 2010.

BYSTRZAK T., Teodor Talowski, Kraków 2018.

DYBCZYŃSKA-BUŁYSZKO A., Architektura Warszawy II Rzeczypospolitej, Warszawa 2010.

GROPIUS W., Pełnia architektury, Kraków 2014.

JENCKS C., Architektura późnego modernizmu i inne eseje, Warszawa 1989.

JENCKS C., Le Corbusier – tragizm współczesnej architektury, Warszawa 1982.

MROWCZYK J., WIDZIEĆ/WIEDZIEĆ. Wybór najważniejszych tekstów o dizajnie, Kraków 2011.

OLSZEWSKI A.K., Nowa forma w architekturze 1900-1925. Teoria i praktyka, Warszawa–Wrocław–Kraków 1967.

OVERY P., De Stijl, Warszawa 1979.

OVERY P., Light, Air and Openness. Modern architecture between the wars, London 2007.

PIĄTEK G., TRYBUŚ J., Archimapa 1918–1939. Architektura Warszawy 20-lecia międzywojennego, Warszawa 2011.

PSZCZÓŁKOWSKI M., Kresy nowoczesne. Architektura na ziemiach wschodnich II Rzeczypospolitej 1921–1939, Łódź 2016.

RASMUSSEN S.E., Odczuwanie architektury, przeł. Barbara Gadomska, Warszawa 1999.

RYPSON P., Nie gęsi. Polskie projektowanie graficzne 1919-1949, Kraków 2011.

SPRINGER F., Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach, Kraków 2013.

SUDJIC D., Język rzeczy. W jaki sposób przedmioty nas uwodzą?, Kraków 2013. SZKLANE DOMY. Wizje i praktyki modernizacji społecznych po roku 1918, Zachęta_Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2018.

TRYBUŚ J., Warszawa niezaistniała. Niezrealizowane projekty urbanistyczne i architektoniczne Warszawy dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2012.

TUROWSKI A., Budowniczowie świata. Z dziejów radykalnego modernizmu w sztuce polskiej, Kraków 2000.

UCHOWICZ K., Czytanie Muranowa. Pamięć miejsca/ pamięć architekta. Komentarz do powojennej twórczości Bohdana Lacherta (1900–1987). „RIHA JOURNAL. Journal of the International Association of Research Institutes in the History of Art: http://www.riha-journal.org/articles/2014/2014-oct-dec/special-issue-contemporary-art-and-memory-part-1/uchowicz-muranow-pl

UCHOWICZ K., Awers/rewers. Architekt Bohdan Lachert, Wrocław 2018.

WISŁOCKA I., Awangardowa architektura polska 1918–1939, Warszawa 1968.

Zaraz po wojnie, pod red. J. Kordjak i A. Szewczyk, Zachęta-Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2015.

Zmiana pola widzenia. Druk nowoczesny i awangarda, Łódź 2014.

ZUMTHOR P., Myślenie architekturą, Kraków 2010.

Sala dostosowana do prezentacji multimedialnych:
Skuteczne zaciemnienie.
Nagłośnienie umożliwiające wyświetlanie filmów i prezentacji z dźwiękiem.
Ekran zapewniający wysoką jakość wyświetlanych obrazów (płaskość powierzchni projekcyjnej i wierne oddawanie kolorów).
Rzutnik multimedialny o dużej rozdzielczości.
Komputer wraz z koniecznym oprogramowaniem do wyświetlania prezentacji multimedialnych.