|
Typ przedmiotu
|
kierunkowy uzupełniający
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
hybrydowe
• Konwersatorium (dialog dydaktyczny, dyskusja, korekta indywidualna)
• Projekt indywidualny (ćwiczenia warsztatowe).
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Wymagania wstępne
|
Zaliczony III rok studiów
|
|
Wymagania końcowe
|
Wykonanie kopii malarskiej, w bezpośrednim kontakcie z zabytkiem, zgodnie z jego techniką i technologią. Zajęcia odbywają się w Muzeum Narodowym w Warszawie. Opracowanie dokumentacji opisowej (techniczno–technologicznej) wykonania kopii.
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
zaliczenie bez oceny
W ocenie przebiegu prac oraz efektu wykonania kopii brane są pod uwagę:
• Rezultat prac techniczno-technologicznych.
• Zdolność analizy wizualnej dzieła sztuki.
• Umiejętność analitycznego myślenia.
• Umiejętności manualne.
• Wyczucie stylu epoki.
• Kreatywność i sumienność w pracy.
• ocena indywidualnej pracy (artystycznej) studenta wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
• Przekazanie studentom wiedzy z zakresu historycznych technik malarskich występujących w obrazach XVII-XX w.
• Doskonalenie umiejętności praktycznych.
• Poszerzenie wiedzy studenta na temat struktury warstw technologicznych (od podłoża poprzez grunty do opracowania warstwy malarskiej) ww zabytków.
• Rozwijanie zdolności manualnych niezbędnych do wykonywania prac rekonstrukcyjno-konserwatorskich w tego typu obiektach zabytkowych.
• Rozwijanie umiejętności odczytywania na podstawie obserwacji wzrokowej poszczególnych warstw technologicznych oryginału.
• Wykonanie kopii techniczno-technologiczne, pozwala na prześledzenie procesu powstawania obrazu olejnego i olejno-żywicznego w praktyce.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
1. Cennino Cennini – Rzecz o malarstwie – przekład Samuel Tyszkiewicz, komentarz Hanna Jędrzejewska, Wrocław 1955 (biblioteka, internet)
2. Mnich Teofil – Teofila kapłana i zakonnika O Sztukach Rozmaitych Ksiąg Troje -przekład Teofil Żebrowski, Kraków 1880 (biblioteka)
3. Dionizjusz z Furny – Hermeneia- czyli objaśnienie sztuki malarskiej – przekład Ireneusz Kania, Kraków 2003 (biblioteka)
4. Witruwiusz – O architekturze ksiąg dziesięć – przekład Kazimierz Kumaniecki, Warszawa 1956; Warszawa 1999 (biblioteka)
5. Max Doerner – Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 2017 (biblioteka)
6. Jan Hopliński – Farby i spoiwa malarskie – Wrocław 1990 (biblioteka)
7. Bohuslav Slansky – Technika malarstwa – tłumaczenie F. Aleksandrowicz, Stanisław Gawłowski, Warszawa 1965 (biblioteka)
8. Berger E., Quellen für Maltechnik während der Renaissance und deren Folgezeit, XVI.-XVIII. Jahrhundert, wyd.4, Vaduz 2000.(biblioteka)
9. Eastaugh N., Walsh V., Chaplin T., Siddall R., Pigment Compendium, Routledge 2008. (biblioteka)
10. Historical Painting Techniques, Materials, and Studio Practice, (red.) Arie Wallert, Erma Hermens, Marja Peek, J.P. Getty Trust 1996 (biblioteka, internet)
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Bibliografia wykładów – Podstawowe lektury z zakresu technik technologii malarstwa olejno-żywicznego:
1. Zbigniew Brochwicz-Gumożywice jako spoiwa w świetle dawnych traktatów, Materiały Zachodniopomorskie 1972 t XVIII (biblioteka)
2. Artymowski R., Materiały i narzędzia malarskie, skrypt 6, Warszawa 1898 (biblioteka)
3. Małachowicz H., Martwe natury mistrzów niderlandzkich, ARX REGIA Zamek Królewski w Warszawie 1993 (biblioteka)
4. Bastek G., Warsztaty weneckie w drugiej połowie XV i w XVI wieku, Warszawa 2011. (biblioteka)
5. Serenissima. Światło Wenecji. Dzieła mistrzów weneckich XIV–XVIII wieku zezbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie w świetle nowych badań technologicznych, historycznych i prac konserwatorskich, (red.) G. Bastek, G. Janczarski, katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie (październik–grudzień 1999), Warszawa 1999 (biblioteka)
6. Preparation for Painting: The Artist's Choice and its Consequences, (red.) Joyce H. Townsend, T. Doherty I G. H. J. Ridge, London: Archetype Publications, 2010 (biblioteka katedry)
7. Bishop G., Das de Mayerne–Manuskript, Die Rezepte der Werkstoffe, Maltechniken und Gemalderestaurierung, München 2002.(biblioteka katedry)
|
| Opis przedmiotowych efektów uczenia się w zakresie:
|
| Umiejętności | Wiedza | Kompetencje |
|---|
|
KU_01 wykorzystywać właściwe środki ekspresji w realizacji prac artystycznych, świadomie rozwijać własną osobowość twórczą, posługiwać się odpowiednimi narzędziami i materiałami w zależności od techniki wykonywanej pracy.
KU_08 zorganizować warsztat i odpowiednie warunki pracy, posługiwać się specjalistycznymi urządzeniami i narzędziami przestrzegając zasad bhp.
KU_09 posługiwać się różnymi technikami artystycznymi oraz wykonywać kopie dzieł sztuki (odpowiednio z ukończoną specjalizacją) zgodnie z kanonami danej epoki.
|
KW_01 zasady realizacji prac artystycznych zgodnie z ukończoną specjalizacją, różne formy wypowiedzi artystycznej, złożoność procesu tworzenia dzieła sztuki zgodnie
z własnymi zamierzeniami twórczymi.
KW_10 obowiązujące uwarunkowania prawne, społeczne i finansowe ochrony zabytków w Polsce oraz prawa własności intelektualnej.
|
|
|
|
Opis wymagań dotyczących pracowni, warsztatu lub pomocy dydaktycznych
|
Dostęp do oryginalnych dzieł sztuki – Muzeum Narodowe w Warszawie. Niezbędne są profesjonalne materiały malarskie (pigmenty, farby, spoiwa, werniksy) do prowadzenia zajęć dydaktycznych. Dodatkową pomoc stanowi laptop z oprogramowaniem, drukarka, kamera i aparat fotograficzny.
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
