Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Cel zajęć Celem podstawowym zajęć z historii sztuki dla studentów III roku (semestr zimowy) jest budzenie i pogłębianie artystycznej wrażliwości na sztukę nowoczesną i współczesną. Istotnym celem jest też kształtowanie takiego stosunku do kultury artystycznej, w którym występowałyby obok siebie: ciekawość, tolerancja i zdolność inspirowania się dziełami przeszłości i współczesności. Celem towarzyszącym jest poszerzanie ogólnej wiedzy humanistycznej poprzez ukazywanie sztuki w wykraczającym daleko poza nią samą kontekście historycznym, kulturowym i społecznym.
Treści programowe nauczania
Wykład 1: Wprowadzenie. Źródła i tradycje sztuki nowoczesnej. Wykład 2: Subiektywizm i ekspresja (Fowiści, ekspresjonizm ) Wykład 3: Subiektywizm i bezprzedmiotowość ( Kandinsky). Wykład 4: Picasso i Braque – fenomen współpracy. Wykład 5: Futurologiczne wizje sztuki. Wykład 6: Czas awangard. Część 1. Wykład 7: Czas awangard. Część 2. Wykład 8: Bauhaus. De Stijl Nowe myślenie o przestrzeni w sztuce Wykład 9: Dada i kryzys wartości. Wykład 10: Marcel Duchamp Wykład 11: Model wewnętrzny i surrealizm Wykłąd 12: Sztuka i zagrożenie totalitarne. Wykład 13: Jak Nowy Jork przyjął europejską nowoczesność. Wykład 14. Paryż po 1945 roku.
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
Wybrana literatura: K. Ruhrberg, M. Schneckenburger, C.Fricke, K. Honnef, Art of the 20th Century, Cologne (Taschen) 2005 (tam obszerna literatura szczegółowa) D. Preziosi, Rethinking of Art History: Meditations on a Coy Science, New Haven 1989 J. Weiss, The Popular Culture of Modern Art. Picasso, Duchamp and Avant-Gardism, Yale University Press, New Haven 1994 M. Antliff, Inventing Bergson. Cultural Politics and the Parisian Avant-Garde, Princeton University Press, Princeton 1993 I. Golomstock, Totalitarian Art, New York 1990 B. Hinz, Die Malerei im deutschen Faschismus: Kunst und Kontrrevolution, Munchen 1974 Y.A. Bois, Painting as Model, Cambridge 1990 R.Krauss, The Originality of the Avant-Garde and Other Modernist Myths, Cambridge 1994 R.Poggioli, The Theory of the Avant-Garde, Harvard Uni.Press, 1968 R. L. Goldberg, Performance Art: from Futurism to the Present, London 1995 B. Artshuler, Avant-garde in Exhibition: New Art in the 20th century, Berkeley 1998 Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów „Artium Quaeastiones", Poznań 2010 Maryla Hopfinger (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Warszawa 2005 Henry Jenkins, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, Warszawa 2007 Andrew Keen, Kult amatora. Jak Internet niszczy kulturę, Warszawa 2007 Ryszard W. Kluszczyński, Sztuka interaktywna. Od dzieła-instrumentu do interaktywnego spektaklu, Warszawa 2010 W.J.T. Mitchell, Zwrot piktorialny, „Kultura Popularna", 2009, nr 1 R. Krauss, Oryginalność awangardy i inne mity modernistyczne, tłum. M.Szuba, Gdańsk 2011 Krzysztof Olechnicki, Tomasz Ferenc (red.), Obrazy w sieci. Socjologia i antropologia ikonosfery internetu, Toruń 2008 M.Bryl, Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia historii sztuki od 1970 roku, Poznań 2008 A. Turowski, Wielka utopia awangardy, Warszawa 1990, P. Bürger, Teoria awangardy, Kraków 2006 S.Guilbaut, Jak Nowy Jork ukradł ideę sztuki nowoczesnej, Warszawa 1992
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Literatura uzupełniająca:
1. Wiesław Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 1985 2. Wiesław Juszczak, Malarstwo polskiego modernizmu, Gdańsk 2004 3. John Willett, Ekspresjonizm, Warszawa 1985 4. Mieczysław Porębski, Kubizm, Warszawa 1986 5. Hans Richter, Dadaizm. Sztuka i antysztuka, Warszawa 1986 6. Paul Overy, De Stijl, Warszawa 1979 7. GillianNaylor, Bauhaus, Warszawa 1985 8. Krystyna Janicka, Surrealizm, Warszawa 1985 9. Iwona Luba, Dialog nowoczesności z tradycją w malarstwie polskim dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2004 10. Andrzej Turowski, Budowniczowie Świata, Kraków 2000 11. Urszula Czartoryska, Od pop-artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1973 12. Serge Guilbaut, Jak Nowy Jork ukradł ideę sztuki nowoczesnej, Warszawa 1992 13. Piotr Piotrowski, Awangarda w cieniu Jałty, Poznań 2005
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
Wiedza – student powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. podstaw terminologii związanej z dziełami sztuki danej epoki 2. syntetycznego obrazu sztuki omówionych podczas zajęć epok, kierunków, nurtów i tendencji 3. podstawowego kanonu dzieł sztuki danej epoki oraz ich twórców 4. podstawowych treści i motywów ikonograficznych 5. podstawowych zagadnień myśli i piśmiennictwa o sztuce danej epoki
|
Umiejętności – student powinien być zdolny do: 1. rozpoznawania, charakteryzowania i porównywania głównych epok, kręgów artystycznych oraz dzieł najwybitniejszych artystów 2. określenia warunków, w jakich dzieło zostało zamówione i powstawało 3. opisania formy dzieła sztuki dawnej posługując się terminologią właściwą dla historii sztuki 4. dokonania podstawowej analizy pojedynczego dzieła sztuki, jego przybliżonego datowania oraz umieszczenia w szerszym kontekście artystycznym i kulturowym 5. przeprowadzenia prostej analizy porównawczej wybranych dzieł, w tym także obiektów reprezentujących różne style, środowiska czy gatunki artystyczne 6. wyszukania podstawowej literatury przedmiotu
|
Kompetencje społeczne – student powinien być zdolny do: wykorzystywania wyniesionej z zajęć wiedzy w odniesieniu do dzieł, z którymi spotyka się po raz pierwszy, wykazując się najpierw spostrzegawczością podczas analizy, a następnie samodzielnością przy formułowaniu sądów; wykorzystywania w swej twórczości doświadczeń przeszłości
Student powinien wykazywać się:
1. wrażliwością na wartości artystyczne, a także estetyczne i warsztatowe dzieł swych poprzedników 2. szacunkiem do tradycji artystycznej 3. zrozumieniem i tolerancją wobec uwarunkowań kulturowych i religijnych mających znaczenie dla kształtu i treści dzieł sztuki dawnej
Student powinien:
4. traktować sztukę dawną jako swojego rodzaju wyzwanie mobilizujące do refleksji nad własnymi działaniami twórczymi
|
|